Nie odebrałam tej książki jako wesołej czy zabawnej, no może na początku, kiedy dzieciaki pojechały na skautowski obóz. Potem już nie jest miło. Bo matka może i jest zwariowana, i ma szalone pomysły, ale to wszystko się dzieje w oparach alkoholu. Pije matka, pije ojciec – od świtu do nocy, a co dzieje się w takich rodzinach – nie trzeba wielkiej wyobraźni.
Ta wciąż nawalona (często drinkiem popija valium lub inne prochy) matka „wychowuje” czwórkę dzieci. Różnymi, hmm, metodami. Dzieci nigdy nie wiedzą, co strzeli rodzicom do głowy. To obraz rodziny do gruntu patologicznej.
Rzecz dzieje się w Luizjanie w latach 1960. Książka podzielona jest na krótkie rozdziały, w których każdy z bohaterów (rodzina oraz dwójka czarnych służących) opowiada o różnych wydarzeniach ze swojego punktu widzenia, a w II części wspominają te czasy z perspektywy lat 1990–1991.
Zainteresowały mnie również stosunki społeczne amerykańskiego Południa – tak bardzo „południowe” – niby poprawne, niby segregacja już zanika, ale wciąż mocno brzmią echa czasów niewolnictwa.
Polecam!

Nie odebrałam tej książki jako wesołej czy zabawnej, no może na początku, kiedy dzieciaki pojechały na skautowski obóz. Potem już nie jest miło. Bo matka może i jest zwariowana, i ma szalone pomysły, ale to wszystko się dzieje w oparach alkoholu. Pije matka, pije ojciec – od świtu do nocy, a co dzieje się w takich rodzinach – nie trzeba wielkiej wyobraźni.
Ta wciąż...