Leonardo da Vinci jest nam znany przede wszystkim jako artysta malarz. Okazuje się, że prócz takich dzieł jak Mona Liza, Leonardo zajmował się również obserwacją przyrody i jej zjawisk. Tak powstały „Bajki”, które zebrał i przełożył Leopold Staff.
Widząc tytuł, przygotowałam się na opowieści z morałem, osnute nutką tajemnicy, może grozy lub z magicznymi postaciami. Przyznam szczerze, że właśnie na coś takiego miałam ochotę. Gdy książka do mnie dotarła, okazało się, że nic bardziej mylnego nie mogłam sobie wyobrazić. Okazało się, że są to króciutkie, czasem 2-wersowe wierszyki. Owszem, morał jest i nawet element nadprzyrodzony by się znalazł, ale to na tyle.
Za książkę zabrałam się bardzo ochoczo, bo muszę przyznać, że szczerze mnie zaintrygowała. Poszło mi bardzo szybko, dwie godziny i byłam po lekturze, która liczy sobie ok. 65 stron, więc warto zmarnować na nią swój czas. Z przyjemnością stwierdzam, że się nie zawiodłam, choć nie na to liczyłam i do „Bajek” jeszcze pewnie kiedyś wrócę.
W książeczce (ośmielę się napisać) znajdziemy bardzo wiele opisów przyrody. Da Vinci pisze o dosyć powszechnych rzeczach jak na przykład orzech, głaz czy ćma. Przyjemność czytania jawi nam się właśnie w tych prostych historyjkach, które dotyczą samego życia. Każda z nich zawiera w sobie jakiś morał, przestrogę czy wskazówkę. Do tego jest napisana tak lekko i z prostotą, że po zastanowieniu zrozumiałyby ją nawet dzieci.
I to również jest bardzo ważne. „Bajki” nie są przeznaczone jedynie dla dorosłych, lecz dla każdego odbiorcy, niemalże w każdym wieku. Taka książka uniwersalna, każdy z nas znajdzie w niej coś dla siebie, będzie mógł ją jakoś do siebie odnieść.
Dodatkowym atutem jest niewątpliwie szata graficzna. To ona przyciąga wzrok i sprawia, że chcemy jak najszybciej przeczytać to cudo, okraszone na każdej stronie jakąś małą ilustracją, czy oryginałem tekstu w języku polskim napisanym w tle. Kolorystycznie króluje brąz, który bardzo tam pasuje i dodaje swego rodzaju uroku.
Cieszę się, że udało mi się dopaść „Bajki” w swoje ręce. Choć nie musiałam poświęcać na nie dużo czasu, to z pewnością, był to czas bardzo mile spędzony. Dzięki książce udało mi się również nieco lepiej poznać Leonarda da Vinci, który na teraz jawi mi się jako człowiek wszechstronny, o bogatym umyśle i ciekawych spostrzeżeniach.
Zachęcam do przeczytania każdego, zachęcam młodych i starszych, bo, jak już wspomniałam, każdy będzie potrafił odnaleźć w niej coś dla siebie i na pewno bardziej na tym skorzysta, niż straci.

Leonardo da Vinci jest nam znany przede wszystkim jako artysta malarz. Okazuje się, że prócz takich dzieł jak Mona Liza, Leonardo zajmował się również obserwacją przyrody i jej zjawisk. Tak powstały „Bajki”, które zebrał i przełożył Leopold Staff.
Widząc tytuł, przygotowałam się na opowieści z morałem, osnute nutką tajemnicy, może grozy lub z magicznymi postaciami. Przyznam...