Nie raz czytałam tę książkę i z każdym następnym zetknięciem się z nią zauważam, jak bardzo zmieniło się moje patrzenie na świat i moje życie. Holden to mój rówieśnik, dlatego tym bardziej wydaje mi się, że dobrze go rozumiem i cieszę się, że był ktoś, kto miał podobne przemyślenia do mnie - mimo, że poza nimi, to całkowicie się różnimy. Czytając opinie innych natknęłam się na pewne zarzuty wobec bohatera, a mianowicie to, że potrafi jedynie krytykować, a sam nic nie ze swoim życiem, aby coś zmienić. Ja bynajmniej tak nie uważam. Sama myśl o rzuceniu szkoły, tułaniu się po mieście przez trzy dni, spotkania ze "starymi znajomymi" napawają mnie nie tyle strachem, co po prostu poczuciem odrealnienia. Holden sam kieruje swoim życiem i nie podporządkowuje się oczekiwaniom rodziców czy nauczycieli, których szanuje. Jest postacią, z którą naprawdę bardzo chętnie spedziłabym kilka wieczorów na rozmowie o nurtujących sprawach i kompletnie niemożliwym do pojęcia dla mnie "świecie dorosłych". Jeszcze jedna cecha Holdena jest dla mnie wyjątkowa - pomimo całej niechęci do systemu edukacji, buntu i złości, potrafi on zdobyć się na tak dużą miłość wobec rodzeństwa i szacunek wobec osób, które wzbudzają w nim sympatię. Nie jest typem buntownika, który wszystko i wszystkich ma gdzieś i chodzi własnymi ścieżkami. Jest osobą, którą bardzo łatwo polubić. Autentyzn, humor, głębokie refleksje - dla tych wartości warto przeczytać opowieść Holdena z tułaczki do domu. Jeśli spotka człek takiego, co buszuje w zbożu - niech da mi znać.

Nie raz czytałam tę książkę i z każdym następnym zetknięciem się z nią zauważam, jak bardzo zmieniło się moje patrzenie na świat i moje życie. Holden to mój rówieśnik, dlatego tym bardziej wydaje mi się, że dobrze go rozumiem i cieszę się, że był ktoś, kto miał podobne przemyślenia do mnie - mimo, że poza nimi, to całkowicie się różnimy. Czytając opinie innych natknęłam się...