Ponieważ autora znam jako osobę piszącą fantastykę to sięgając po tą książkę spodziewałam się... no... czegoś innego. Chyba zwykłego reportażu (choć nie byłam pewna jak sobie poradzi z tym gatunkiem), paru zdjęć, no czegoś w tym stylu. Nie spodziewałam się natomiast, że będę czytać z zapartym tchem, śmiejąc się i chichrając jak małe dziecko do dobranocki. Zapomniałam jak fantastyczne poczucie humoru ma pan Ćwiek.
Temat - podróż śladami popkultury po Ameryce. Rocky, King, Ojciec Chrzestny, The Walking Dead i wiele innych. Czyli coś co prawie każdy zna. Bo nie czarujmy się w końcu ze świecą trzeba szukać kogoś kto nie zna przynajmniej ze słyszenia nazwisk, miejsc czy filmów śladami których podąża ekipa. Choć w tym miejscu muszę się przyznać do czegoś za co autor zjadłby mnie bez popijania. Nie jestem fanką Kinga ani Lovecrafta, nie lubię horrorów i nie lubię się bać. Co nie znaczy, że nie znam ich dokonań (może to mnie uchroni przed kompletną kompromitacją w oczach pana Ćwiek) no i nie czarujmy się, kto nie słyszał o "Lśnieniu", "Carrie" czy "To". A pasja z jaką autor oraz jego znajomi pomagają się nam zaznajomić z ich największymi dokonaniami oraz życiorysem jest wręcz zaraźliwa. Nie można się nie cieszyć razem z tą grupą ludzi, kiedy w trakcie podróży zwiedzają miejsca powiązane w ich idolami (czasem nawet ich spotykają) i zarazem spełniają swoje własne marzenia.
Książka aż skrzy się humorem z najwyższej półki. Szczególnie polecam rozdział, w którym kierowca wjechawszy w złą część miasta zaczyna przeklinać. Ponieważ jest to jednak książka na poziomie postanowiono zamienić wyrazy powszechnie uznawane za obraźliwe na... owoce. Pomysł niekonwencjonalny ale jakże zabawny. O mało włos a popłakałabym się ze śmiechu... co w zatłoczonym tramwaju mogło zostać dziwnie odebrane.
Jednak tym co jest dla mnie największą zaletą jest sposób w jaki autor opisuje całą podróż. Nie przedstawia wszystkiego idealnie, wręcz przeciwnie. Opowiada o kiepskich warunkach, błądzeniu czy brakach finansowych. O kłótniach i nieprzyjemnych sytuacjach. Bo wbrew pozorom na wyprawę nie wybrała się grupa przyjaciół ale ludzi pozytywnie zakręconych o bardzo różnych charakterach. Które czasem się ścinały. To jednak nie przeszkadza, wręcz przeciwnie, sprawia, że wszystko jest realne. Daje też poczucie, że każdy z nas może się na taką wyprawę wybrać.
I to jest w tym wszystkim najlepsze. Daje poczucie, że skoro im się udało to dlaczego nam nie.
Dziękuję serdecznie autorowi i jego znajomym za poszerzenie mi horyzontów. Za filmy i seriale, które będę chciała obejrzeć, za książki, które może (podkreślam, MOŻE) będę chciała przeczytać i za miejsca, które kiedyś chciałabym zobaczyć. Oraz za zdjęcia (te artystyczne i te trochę mniej;), które były idealnym dopełnieniem książki.
Polecam serdecznie poznawanie Ameryki z trochę innej perspektywy.

Ponieważ autora znam jako osobę piszącą fantastykę to sięgając po tą książkę spodziewałam się... no... czegoś innego. Chyba zwykłego reportażu (choć nie byłam pewna jak sobie poradzi z tym gatunkiem), paru zdjęć, no czegoś w tym stylu. Nie spodziewałam się natomiast, że będę czytać z zapartym tchem, śmiejąc się i chichrając jak małe dziecko do dobranocki. Zapomniałam jak...