Doświadczyłam niesamowitego przeżycia, kiedy spostrzegłam, że im zostawiałam za sobą więcej przeczytanych stronic, tym moja ciekawość rosła.

Główną bohaterkę, Soneę, poznałam już w pierwszej części trylogii (GILDIA MAGÓW). Odkryła ona w sobie potencjał magiczny, przypadkowo i w dodatku w otoczeniu magów. Ten incydent doprowadził do niespodziewanych układów i stosunków ze znaną podziemną grupą - ZŁODZIEJAMI. Jej przyjaciel Cary ukrywał ją przed Gildią, do której nie mają zaufania, jako że mieszkając w slumsach nie zaznali z ich strony ani pomocy, ani współpracy, już nie wspominając o Czystach, które są głównym powodem sporów między warstwami społecznymi.

Jak się później okazuje, Sonea chcąc nie chcąc, wstępuje do Gildii i rozpoczynając od nauki kontroli z mistrzem Rothenem, postanawia kontynuować naukę magii, a więc wstępuje do Gildii i staje się nowicjuszką.

Trzecia część jest o tyle zaskakująca, że czytając ją musiałam co chwilę przerywać, żeby opanować emocje albo powiedzieć coś w stylu : KURCZE albo NIE WIERZĘ.

Sonea została uczennicą Wielkiego Mistrza. W oczach Gildii zyskała nie tylko uznanie jako dziewczyna ze slumsów, ale również dało to innym do zrozumienia, że jest ona magiem o nieprzeciętnych umiejętnościach magicznych, w związku z czym Akkarin wziął ją pod swoją opiekę.
Jednak nikt tak naprawdę oprócz Administratora Lorlena oraz jej byłego mentora Rothena, nie znał prawdziwych przyczyn zainteresowania się nią przez Wielkiego Mistrza. Otóż znała ona pewien sekret Akkarina - uprawiał on czarną magię. Stała się jego zakładniczką, jednak nie znała prawdziwych przyczyn zajmowania się "wyższą magią" przez Akkarina, co powodowało coraz większą ilość pytań, na które nie znała jednoznacznej odpowiedzi.

Niewątpliwie zaskoczyła mnie ta opowieść, nie spodziewałam się takiego rozwoju zdarzeń, moje zadowolenie w trakcie czytania niekiedy przeradzało się w rozczarowanie. Nie sądziłam, że będąc uczennicą Wielkiego Mistrza i wyrażając do niego niechęć, kiedykolwiek się do niego przekona i zacznie darzyć go szacunkiem, który później stał się nie tylko formalnością wobec tak wielkiej postaci, ale również przejawem sympatii, która nieoczekiwanie zmieniła się przyjaźń, a ta z kolei w przejaw miłości.

Szczerze, to zabrakło mi słów, kiedy przeczytałam ostatnią stronę książki. Może koniec do końca nie okazał się happy endem, aczkolwiek emocje po przeczytaniu książki były tak mocne, że z trudem udało mi się nad nimi zapanować i usiedzieć w jednym miejscu. Ciekawa rzecz, którą każdy powinien doświadczyć.

Doświadczyłam niesamowitego przeżycia, kiedy spostrzegłam, że im zostawiałam za sobą więcej przeczytanych stronic, tym moja ciekawość rosła.

Główną bohaterkę, Soneę, poznałam już w pierwszej części trylogii (GILDIA MAGÓW). Odkryła ona w sobie potencjał magiczny, przypadkowo i w dodatku w otoczeniu magów. Ten incydent doprowadził do niespodziewanych układów i stosunków ze...