Windows on the world to z pewnością najbardziej poważna powieść Beigbedera i biorąc pod uwagę, że traktuje o wydarzeniach z dziewiątego września 2001 roku w Nowym Jorku, najbardziej kontrowersyjna. Przejmująca relacja ojca i jego dwóch synów, uwięzionych na szczycie jednej z dwóch wież, nie jest wolna od czarnego humoru(tak wiem...) i osobistych wycieczek autora, rzec by można, że nawet wątków autobiograficznych. Bo enfant terrible francuskiej, a może nie tylko, literatury nie byłby sobą, gdyby nie mógł mówić o sobie. Tym razem jednak ogarnia świat, który już nigdy nie będzie taki sam szerzej niż jego osobiste doświadczenia z kobietami, alkoholem czy kulturą, w szczególności, jak na pisarza przystało literaturą. Tu paryski pisarz pisze dużo o globalizacji, Ameryce-jej historii, tym czym była i może być po tragicznych wydarzeniach. O jej różnicach z Francją czy ogólnie kontynentalną Europą. Nie odbiera przy tym powagi tragedii i zastanawia się nad jej konsekwencjami dla świata, dając wymyślonym bohaterom i nam złudną nadzieję, że wszystko skończy się jednak dobrze. Bardziej niż w poprzednich książkach Beigbeder pochyla się nad kondycją człowieka, przyszłością świata i zostawia otwarte pytania, na tyle intrygujące, co niewygodne. Wszystko to robi z właściwym sobie doskonałym stylem, bo cokolwiek byście o tym Francuzie nie myśleli, trzeba przyznać, że umie on pisać. I nie jest tak naprawdę ważne dla mnie czy opowiada o całonocnej imprezie, książkach czy podejmuje się jak tu krytyki konsumpcjonizmu i współczesnego świata. Pisze tak, że chce się go czytać i z książki na książkę udowadnia mi, że jest jednym z najlepszych i najbardziej ciekawych współczesnych pisarzy. Polecam. Czytajmy Beigbedera!!!

Windows on the world to z pewnością najbardziej poważna powieść Beigbedera i biorąc pod uwagę, że traktuje o wydarzeniach z dziewiątego września 2001 roku w Nowym Jorku, najbardziej kontrowersyjna. Przejmująca relacja ojca i jego dwóch synów, uwięzionych na szczycie jednej z dwóch wież, nie jest wolna od czarnego humoru(tak wiem...) i osobistych wycieczek autora, rzec by...

"Windows on the World" autorstwa Frederica Beigbedera to przejmująca opowieść, która prowokuje do refleksji nad tragicznymi wydarzeniami z 11 września 2001 roku. Beigbeder, poprzez historię o ojcu i dwójce dzieci spędzających ostatnie chwile w Windows on the World - restauracji na najwyższym piętrze Północnej Wieży World Trade Center, rzuca światło na ludzkie losy splątane w chaosie tego dramatycznego dnia.

Jego styl pisarski jest poruszający i pełen głębokich emocji, co sprawia, że czytelnik zanurza się w tragicznym świecie postaci. Beigbeder nie unika trudnych tematów, ukazując społeczne, kulturowe i polityczne konteksty tego okropnego wydarzenia.

Dla mnie osobiście, "Windows on the World" to nie tylko literackie dzieło, ale także trudna podróż przez ludzką traumę i strach związany z atakami z 11 września. Beigbeder stworzył arcydzieło, które pozostawia czytelnika z głębokimi wrażeniami i zadawaniami sobie trudnymi pytaniami o kondycję ludzkości.

"Windows on the World" autorstwa Frederica Beigbedera to przejmująca opowieść, która prowokuje do refleksji nad tragicznymi wydarzeniami z 11 września 2001 roku. Beigbeder, poprzez historię o ojcu i dwójce dzieci spędzających ostatnie chwile w Windows on the World - restauracji na najwyższym piętrze Północnej Wieży World Trade Center, rzuca światło na ludzkie losy splątane...

Pomysł na realizację powieści 10/10. Książka dla mnie bardzo trudna, nie że względu na język a treść i przekaż. Zmusza do refleksji nad życiem i jego kruchością. Autor przeplata akcję powieści ze swoimi przemyśleniami, faktami zamachu i charakterystyką amerykanów jako panów świata.
Smutne i bardzo realne przedstawienie rzeczywistości, z którą mógł zmierzyć się każdy z nas. Zderzenie z tragedią twarzą w twarz.
Książka jest jak wiadro z zimną wodą, która otrzeźwia z iluzji idealnego życia, hedonizmu i pogonią za pieniędzmi.

Pomysł na realizację powieści 10/10. Książka dla mnie bardzo trudna, nie że względu na język a treść i przekaż. Zmusza do refleksji nad życiem i jego kruchością. Autor przeplata akcję powieści ze swoimi przemyśleniami, faktami zamachu i charakterystyką amerykanów jako panów świata.
Smutne i bardzo realne przedstawienie rzeczywistości, z którą mógł zmierzyć się każdy z nas....

Autor tej książki został uhonorowany literackimi nagrodami. Książka trzyma świetny, inteligentny styl, dzięki czemu doskonale mi się ją czytało.
Akcja rozgrywa się w restauracji na sto siódmym piętrze World Trade Center. Bohaterami są klienci tej restauracji, którzy chwila po chwili przeżywają strach i fizyczne cierpienie kiedy dochodzi do zamachu.
Autor stawia pytania o przyczyny zamachu oraz o to, czy można było mu zapobiec. Wyciąga ciekawe, choć zastanawiające wnioski.
Książka jest według mnie rewelacyjna. Dość mocna. Polecam.

Autor tej książki został uhonorowany literackimi nagrodami. Książka trzyma świetny, inteligentny styl, dzięki czemu doskonale mi się ją czytało.
Akcja rozgrywa się w restauracji na sto siódmym piętrze World Trade Center. Bohaterami są klienci tej restauracji, którzy chwila po chwili przeżywają strach i fizyczne cierpienie kiedy dochodzi do zamachu.
Autor stawia pytania o...

Windows on the World. Powieść, ale nie do końca.
Bez wątpienia 9/11 wstrząsnął Beigbederem i dlatego na kartach swojej książki nie tylko snuje opowiadanie z perspektywy zgorzkniałego ojca, który ostatnie minuty życia spędza uwięziony na szczycie wieży północnej; to również próba rozliczenia się z sobą i ze światem. Wnioski, które wysuwa są dość przygnębiające, jednak samo zakończenie zaskakująco poetyckie. Beigbeder w końcu uwalnia się od ciężaru własnych wątpliwości, żalów. W ten sposób upodabnia się do Cathrew i spaja utwór, będący przeplatanką fikcji i refleksji, z elementami autobiografii w całość. A wszystko przez Jedenasty Września.

Windows on the World. Powieść, ale nie do końca.
Bez wątpienia 9/11 wstrząsnął Beigbederem i dlatego na kartach swojej książki nie tylko snuje opowiadanie z perspektywy zgorzkniałego ojca, który ostatnie minuty życia spędza uwięziony na szczycie wieży północnej; to również próba rozliczenia się z sobą i ze światem. Wnioski, które wysuwa są dość przygnębiające, jednak samo...

http://ksiegoteka.blogspot.com/2016/05/windows-on-world-frederic-beigbeder.html

Beigbeder (czyt: BEGBEDE) ... [5 minut później] kurczę, nie wiem nawet jak zacząć.

No tak, w skrócie opisałabym tą książkę właśnie w ten sposób: BEIGBEDER BEIGBEDER BEIGBEDER. Bardzo specyficzny człowiek i jeśli ktoś zna np. Bukowskiego to mniej więcej wie, czego może się spodziewać. Może tylko w bardziej wyrafinowanej i ugrzecznionej wersji.

Windows on the world to 1. nazwa restauracji na jednym z najwyższych pięter WTC 2. tytuł genialnej książki, godnej Pulitzera, która stanowi zapis śmierci klientów restauracji 11.09.2001.
I wiem, że teraz nikt nie widzi w tym nic ciekawego, ALE to nie reportaż, to nie książka akcji, ani w ogóle żadna fabularna, to... to jest do bólu realistyczna satyra na cały współczesny konsumpcjonizm i fałszywą skromność narcystycznych egoistów, którzy są wszędzie. MÓJ MOJE MOJA. WIĘCEJ. SZYBCIEJ. DROŻEJ. DALEJ. WYŻEJ. MOCNIEJ.

I wiem czemu "Windows on the World" nie dostały Pulitzera (nie zgódźcie się ze mną, jeśli to Wam nie odpowiada). Amerykanie mają totalnego świra w dwóch sprawach: nie znoszą jeśli ktoś wypomina im narcyzm jako cechę narodową (raczej dlatego, że są jej w pełni świadomi) i nie znoszą, jeśli ktoś kpi sobie z zamachu na WTC. Beigbeder, francusko-amerykański pisarz, złamał te dwie zasady już w pierwszym rozdziale.

Jawnie wyśmiewa idiotyzm konsumpcjonistów, nie pozostawia suchej nitki na specjalistach od marketingu i rekinach biznesu oraz szydzi z wszystkich łatwowierców, którzy z kupowania stworzyli nową religię. Na swoją ofiarę szczególnie upodobał sobie Amerykanów, chociaż nie szczędzi też zazdrosnym Europejczykom, którzy coraz bardziej upodabniają się do jednolitej masy populistów i konformistów.
I tak odkrywając bezczelnie wady współczesności i utopijnych wizji gospodarki, Beigbeder podpadł krytykom amerykańskim po raz pierwszy.

Zamach na WTC wypadł w wersji Beigbedera o tyle niezręcznie, że o religii czy współczesnej wojnie religijnej jako takiej nie było nawet za bardzo mowy. Jednak autor wyraził się jasno, zapisując swoją myśl między wierszami i tak czy siak do tej religii nawiązując. WTC = wieża Babel. Punkt w punkt wszystko się zgadza, nie tylko na potrzeby fikcji literackiej. Bo fikcji literackiej nie ma tu prawie w ogóle, nawet bohaterowie zostali stworzeni na zasadzie zlepku różnych osobowości bliskich autorowi. I jak wspomniałam - realizm, bardzo dużo realizmu.
I tak gdybając nad podobieństwami i analogiami religijnymi, niejako ośmieszając zarówno chrześcijan jak i muzułmanów, Beigbeder podpadł krytykom amerykańskim po raz drugi.

Autor nic sobie nie robi z powagi sytuacji. Dokładniej, próbuje nadrabiać czarnym humorem w tragicznej chwili i udaje mu się to bardzo dobrze, bo ja co stronę MUSIAŁAM się uśmiechnąć. Z początku jeszcze miałam w sobie to: "nie no, Paulina, weź się ogarnij, tam zginęło prawie 3 tys. osób", ale potem uznałam, że TRUDNO. I tak nikt się nie dowie (oprócz Was). A jeszcze potem zgodziłam się z autorem, że można się śmiać nawet na pogrzebie, bo czemu nie.
I tak, ośmieszając i spychając do rangi (pierwszorzędnej co prawda) komedii zamach na WTC, Beigbeder podpadł krytykom amerykańskim po raz trzeci.

A ja go pokochałam za Prawdę. Taką najprawdziwszą prawdę, bo na pewno nie wybiórczą - jak krytykuje to wszystkich. I Francuzów też. I siebie też.

I teraz, chociaż zwykle tego nie robię, bo nie widzę w tym żadnego sensu, to nie mogę pozostawić okładki bez chociaż słowa wyjaśnienia.
Sztuka abstrakcji geometrycznej powstała jako bunt przeciwko utopijnym ideom, takim jak np.
kapitalizm, socjalizm, komunizm i te wszystkie kwadraty, w których nie wiadomo o co chodzi to próba zobrazowania tego, jak funkcjonowały ówczesne gospodarki. Wszyscy równi, każdy ma tyle samo, każdemu się należy, różnice majątkowe mają całkowicie zniknąć. Część obrazów jest idealnie symetryczna, i wszystkie linie oraz kształty harmonizują ze sobą, jednak w większość można zauważyć spore odstępstwa od tej właśnie symetryczności. Tak jak na okładce (szukałam tego obrazu, nie udało mi się, więc jeśli ktokolwiek słysz ktokolwiek wie, niech da znać) czerwony kwadrat wygląda, jakby przeciążył jedną z belek i złamał ją - teraz spada i niszczy niższą część konstrukcji. I autorzy takich obrazów właśnie bardzo sugestywnie próbują nam przekazać: LUDZIE, TA GOSPODARKA NIE WYTRZYMA. (Mieli, rację, nie wytrzymała).
Oczywiście nie zawsze tak jest, czasem taki spadający kwadrat może oznaczać coś zupełnie innego, ale tutaj aż się prosi o taką interpretację. Poza tym może to być również alegoria spadającej wieży. Czerwony kolor jak najbardziej na miejscu.

To jest tak naprawdę książka, którą powinno się przeczytać, bo mimo bardzo osobistego charakteru, jest bardzo uniwersalna. Opowiada o jednym zdarzeniu, jej akcja mieści się w 1h i 59 min, a zawiera w sobie hiperrealistyczną (jak to sam autor określił) i niesamowicie dokładną, chociaż bolesną panoramę konsumpcyjnego społeczeństwa. Być może na pewno stronniczą, ale cholernie wymowną. Czytajcie.

http://ksiegoteka.blogspot.com/2016/05/windows-on-world-frederic-beigbeder.html

Beigbeder (czyt: BEGBEDE) ... [5 minut później] kurczę, nie wiem nawet jak zacząć.

No tak, w skrócie opisałabym tą książkę właśnie w ten sposób: BEIGBEDER BEIGBEDER BEIGBEDER. Bardzo specyficzny człowiek i jeśli ktoś zna np. Bukowskiego to mniej więcej wie, czego może się spodziewać. Może...

"Jeżeli Bóg istnieje, to zastanawiam się, co robił w tamtym dniu..."

Zapewne nie jedna osoba, która była w jakikolwiek sposób świadkiem wydarzeń z 11.09.2001r., zastanawiała się nad tym. Do teraz wydarzenia z tamtego dnia są dla mnie niepojęte. Byłam wówczas dzieckiem i z pewnością nie miałam świadomości, co tak naprawdę się wydarzyło. Teraz, gdy już jestem osobą dorosłą, za każdym razem, gdy pojawia się temat zamachu na World Trade Center, jestem przerażona i długo myślę o tym, co miało miejsce.

"Windows on the World" to książka, dzięki której możemy poznać wrażenia osób, które tego feralnego dnia utknęły w jednej z najbardziej prestiżowych restauracji na świecie- Windows on the World. Są to oczywiście wyobrażenia autora, bo jak wszyscy dobrze wiemy, nikt z przebywających wówczas w tym miejscu ludzi nie przeżył...

Książka jest bardzo kontrowersyjna. To z pewnością. Temat bardzo ciężki. Ciągle wzbudzający emocje. Wiele osób może być zatem zbulwersowanych kilkoma fragmentami tej powieści. Szczególnie wstrząsającym momentem jest brutalny seks dwójki pracowników, którzy oddają się takiej "rozrywce" w obliczu śmierci, wśród martwych ludzi... Mnie osobiście również zaszokowała taka scena, ale kto z nas może wiedzieć, co czuli w tym momencie ci uwięzieni ludzie? Ciężko przewidzieć, co może zrodzić się w głowie, gdy jest się świadomym wyjątkowo szybko zbliżającej się śmierci i to śmierci tak okrutnej...

Niezależnie od tego, kto tak naprawdę powinien ponieść odpowiedzialność za tamte wydarzenia (jak wiadomo istnienie wiele teorii spiskowych na ten temat),uczynili to ludzie. Człowiek zrobił tak wielką krzywdę (to nawet za mało powiedziane) drugiemu człowiekowi. Nie ma na to żadnego usprawiedliwienia. Zginęło tyle niewinnych osób. Osób, które miały marzenia, plany, rodziny... Zginęły dzieci, które miały przed sobą jeszcze wiele lat życia. W imię czego? Nigdy tego chyba nie zrozumiem...

Autor przedstawia w powieści również po części swoje życie i dostrzega pewne prawidłowości rządzące współczesnym światem. To, że Ameryka jest wielkim powodem do zazdrości. Jest źródłem najnowszych trendów, doskonałości. To prawda. Ja natomiast jestem zdania, że nie wszystko, co pochodzi zza oceanu, jest najlepsze. Często jest wręcz przeciwnie. Niestety, większość krajów Starego Kontynentu pragnie za wszelką cenę być jak USA. Nie zawsze wychodzi to na dobre.

Książkę jak najbardziej polecam. Tym razem jednak czytelnikom o mocnych nerwach. Są momenty, kiedy człowiek ma ochotę się rozpłakać. Zwłaszcza, gdy czyta się o próbach przeżycia osób uwięzionych ponad poziomem uderzenia samolotu, "widzi" ich nadzieję na ocalenie, a wie, jak skończy się ta smutna historia...

http://fascynacja-ksiazka.blogspot.com/2015/07/windows-on-world-frederic-beigbeder.html

"Jeżeli Bóg istnieje, to zastanawiam się, co robił w tamtym dniu..."

Zapewne nie jedna osoba, która była w jakikolwiek sposób świadkiem wydarzeń z 11.09.2001r., zastanawiała się nad tym. Do teraz wydarzenia z tamtego dnia są dla mnie niepojęte. Byłam wówczas dzieckiem i z pewnością nie miałam świadomości, co tak naprawdę się wydarzyło. Teraz, gdy już jestem osobą dorosłą,...

jest to książka zaskakująco dobra.
Beigbeder wpisuje się nią w typowo francuską tradycję literacką, odwołującą się do dygresji i eseju. bardzo dobry zabieg z dwutorową narracją i wpleceniem wątków autobiograficznych. z perspektywy ponad dekady przemyślenia o kulturze amerykańskiej, demokracji i globalizacji mogą trącić myszką, niemniej czyta się to dobrze.
ocenę troszeczkę zawyżyłem - z racji tego, że powieść pozytywnie mnie zaskoczyła, a i sam autor wzbudził sympatię, do tego lubi tych samych pisarzy, muzyków i filmowców amerykańskich co ja. często też się do nich odwołuje. i bardzo dobrze.

jest to książka zaskakująco dobra.
Beigbeder wpisuje się nią w typowo francuską tradycję literacką, odwołującą się do dygresji i eseju. bardzo dobry zabieg z dwutorową narracją i wpleceniem wątków autobiograficznych. z perspektywy ponad dekady przemyślenia o kulturze amerykańskiej, demokracji i globalizacji mogą trącić myszką, niemniej czyta się to dobrze.
ocenę troszeczkę...

Tytułowe "Windows on the World" to nazwa restauracji, która znajdowała się na samym szczycie w jednej z wież World Trade Center. Beigbeder użył jej do stworzenia jednej z dwóch równolegle prowadzonych narracji, opisującej "na gorąco" z minuty na minutę moment zderzenia samolotów z wieżami. Punkt widzenia uczestnika-ofiary przeplata się z refleksjami snutymi przez samego pisarza na tematy oscylujące wokół szeroko pojętych zmian w Ameryce i własnej samotności. Całość nie zgrywa się i kompletnie nie pasuje, a fama jaką zyskała książka to niestety kwestia zawsze wyzwalającej emocje tematyki - zamachów 11 września.

Tytułowe "Windows on the World" to nazwa restauracji, która znajdowała się na samym szczycie w jednej z wież World Trade Center. Beigbeder użył jej do stworzenia jednej z dwóch równolegle prowadzonych narracji, opisującej "na gorąco" z minuty na minutę moment zderzenia samolotów z wieżami. Punkt widzenia uczestnika-ofiary przeplata się z refleksjami snutymi przez samego...

Choć akcja książki, podzielonej na kolejne minuty (na marginesie – dobrze się czyta w autobusie) trwa tyle co hollywoodzki film – dwie godziny, to nie ma tu nic z jego patosu i krzepiącej siły. Jest przerażająca zwyczajność – wyrzuty sumienia, strach, fizjologia. Opowieść o WTC przeplata się z historią autora, cynicznego playboya, którego też spotkała katastrofa, w postaci zerwania z dziewczyną. Z dość ryzykownej próby skontrastowania dramatu ofiar zamachu terrorystycznego i melancholii zapatrzonego w siebie intelektualisty (w tej roli sam F.B.) autor wyszedł jednak zwycięsko.
Dłuższa recenzja na:http://przeklamliteracki.wordpress.com/2014/01/31/cyniczne-zapiski-o-11-wrzesnia/

Choć akcja książki, podzielonej na kolejne minuty (na marginesie – dobrze się czyta w autobusie) trwa tyle co hollywoodzki film – dwie godziny, to nie ma tu nic z jego patosu i krzepiącej siły. Jest przerażająca zwyczajność – wyrzuty sumienia, strach, fizjologia. Opowieść o WTC przeplata się z historią autora, cynicznego playboya, którego też spotkała katastrofa, w postaci...