Dla mnie rewelacja, chociaż pewnie nie jest to książka dla każdego. Specyficzne poczucie humoru, mnóstwo ciekawych obserwacji, kapitalne opowieści o poszczególnych 'ojcach' i w ogóle masa opowiastek, dygresji i fragmentów. Przy tym napisane doskonałą prozą. Warto!

Dla mnie rewelacja, chociaż pewnie nie jest to książka dla każdego. Specyficzne poczucie humoru, mnóstwo ciekawych obserwacji, kapitalne opowieści o poszczególnych 'ojcach' i w ogóle masa opowiastek, dygresji i fragmentów. Przy tym napisane doskonałą prozą. Warto!

Już sama okładka przyciąga.Mały chłopiec czytający arcypoważną książkę,wpatrujący się w miecz samurajski.To zdecydowanie niezwykła lektura.
I taka jest.To książka trudna i smutno-gorzka.Z małą odrobiną humoru.
Jak Ludo może być normalnym dzieckiem,skoro jego matka mu na to nie pozwala.
Chłopiec uczy się języków obcych.Eskimoski,japoński,arabski,islandzki.
Tu mamy teksty w tych językach.Możemy czytając Siódmego Samuraja,troszkę podszkolić się w tych językach.
Czy książka jest dobra ? Na pewno tak.Bo pokazuje,do czego prowadzą wygórowane ambicje rodziców (rodzica) wobec dziecka.
Książka ku przestrodze,nie róbcie ze swych dzieci na siłę geniuszy.

Już sama okładka przyciąga.Mały chłopiec czytający arcypoważną książkę,wpatrujący się w miecz samurajski.To zdecydowanie niezwykła lektura.
I taka jest.To książka trudna i smutno-gorzka.Z małą odrobiną humoru.
Jak Ludo może być normalnym dzieckiem,skoro jego matka mu na to nie pozwala.
Chłopiec uczy się języków obcych.Eskimoski,japoński,arabski,islandzki.
Tu mamy teksty w...

jeden bełkot, wsród tej niepotrzebnej treści gubi się calkowicie sens tej powieści,szkoda czasu ,szkoda życia lepiej tego nie czytać

jeden bełkot, wsród tej niepotrzebnej treści gubi się calkowicie sens tej powieści,szkoda czasu ,szkoda życia lepiej tego nie czytać

Długo zastanawiałam się co napisać o tej książce. Nie jest to książka łatwa. Trudna? Zależy dla kogo. Jeśli nie potrafisz skupić się na wielu rzeczach na raz no to niestety, nie jest to książka dla Ciebie.

Z tego co widzę "Siódmy Samuraj" nie jest utworem wybitnym w Polsce. Ciężko mi określać za granicą (chociaż z tego co słyszałam w innych miejscach świata to książka ogromnie szanowana). Mimo to myślę, że jest naprawdę warta przeczytania. Jest w niej coś więcej niż kilkuletni geniusz szukający ojca.

Zdecydowanie sięgnę jeszcze po tę książkę. Kiedyś. Może za rok. Zrobię to po to by lepiej ją zrozumieć, gdyż jednorazowe przeczytanie nie gwarantuje zrozumienia w pełnej krasie.

Długo zastanawiałam się co napisać o tej książce. Nie jest to książka łatwa. Trudna? Zależy dla kogo. Jeśli nie potrafisz skupić się na wielu rzeczach na raz no to niestety, nie jest to książka dla Ciebie.

Z tego co widzę "Siódmy Samuraj" nie jest utworem wybitnym w Polsce. Ciężko mi określać za granicą (chociaż z tego co słyszałam w innych miejscach świata to książka...

Film o tym samym tytule bardzo lubię i dlatego zakupiłam tę książkę. Pomysł głównego bohatera (genialnego, zagubionego chłopca poszukującego dość nietypowymi metodami ojca) przypadł mi do gustu, jednak całość nie zrobiła na mnie na tyle dobrego wrażenia, by ocenić tę książkę lepiej.

Film o tym samym tytule bardzo lubię i dlatego zakupiłam tę książkę. Pomysł głównego bohatera (genialnego, zagubionego chłopca poszukującego dość nietypowymi metodami ojca) przypadł mi do gustu, jednak całość nie zrobiła na mnie na tyle dobrego wrażenia, by ocenić tę książkę lepiej.

2005

2005

Smutna historia genialnego chłopaka. Ponieważ nie posiada ojca, chce sam wybrać odpowiedniego rodzica dla siebie (7 kandydatów). Jak dla mnie za dużo analogi do filmu Akiro Kurosawy "Siedmiu samurajów" z 1954. To dla części ludzi może być po prostu wkurzające np: dla mnie. Wiem, że to może być subiektywne, ale coś nie mogę się od tego odciąć. Akurat przed przeczytaniem książki odejrzałam film (miesiąć czy dwa przed rozpoczęsiem czytania książki),wtedy szykowałam się do matury. Mój temat z ustnego polskiego dotyczył porówniania rycerzy z samurajami na podstawie książek i filmów. 3,5h film, które zdecydowanie mi się nie podobał i ledwo na nim nie usnełam nie był dobrym pomysłem. A jeszcze przeczytanie książki nawiązującej do tego filmu tym bardziej. Ale cóż przed przeczytaniem nie miałam pojęcia, że istnienie te nawiązania a tym bardziej, że aż takie wielkie.

Reasumując książka dla osób lubiących film Kurosawy, aby nawiązanie do niego w dziele Helen DeWitt nie było straszne lub dla osób, które jeszcze go nie obejrzały.

Smutna historia genialnego chłopaka. Ponieważ nie posiada ojca, chce sam wybrać odpowiedniego rodzica dla siebie (7 kandydatów). Jak dla mnie za dużo analogi do filmu Akiro Kurosawy "Siedmiu samurajów" z 1954. To dla części ludzi może być po prostu wkurzające np: dla mnie. Wiem, że to może być subiektywne, ale coś nie mogę się od tego odciąć. Akurat przed przeczytaniem...

Smutna historia małego chłopca. Inaczej się ją czyta, gdy ma się już samemu dziecko. Grzeczny chłopiec, bardzo uzdolniony, całą swą wiedzę uzyskuje dzięki matce, która sama wychowuje syna. Mimo, że ma ogromny zasób wiedzy wciąż mu czegoś brakuje... ojca, dzieciństwa, beztroski? Chyba nie chciałabym sama w ten sposób wychować swojego dziecka.

Smutna historia małego chłopca. Inaczej się ją czyta, gdy ma się już samemu dziecko. Grzeczny chłopiec, bardzo uzdolniony, całą swą wiedzę uzyskuje dzięki matce, która sama wychowuje syna. Mimo, że ma ogromny zasób wiedzy wciąż mu czegoś brakuje... ojca, dzieciństwa, beztroski? Chyba nie chciałabym sama w ten sposób wychować swojego dziecka.

Genialny sześciolatek pozbawiony osoby ojca postanawia sam wybrać sobie rodzica. Wyznacza siedmiu kandydatów i - rodem z filmu Akiro Kurosawy - poddaje ich wymyślnym testom, próbując znaleźć idealnego samuraja.

Genialny sześciolatek pozbawiony osoby ojca postanawia sam wybrać sobie rodzica. Wyznacza siedmiu kandydatów i - rodem z filmu Akiro Kurosawy - poddaje ich wymyślnym testom, próbując znaleźć idealnego samuraja.