Generalnie jestem wstrząśnięty. Po raz drugi :-) Pierwszy raz przeczytałem ją przy pierwszym wydaniu w 2009 r. Przez miesiąc nie mogłem się otrząsnąć z "emocjonalnych wstrząsów", teraz po ośmiu latach wydawało mi się, że będzie łatwiej (wszystko przez MAG-a, który reaktywował serię Hyperion w ramach Artefaktów), ale niestety... Nie wiem co jest w tej tetralogii, ale powoduje, że wciąż o niej myślę.
Postanowiłem ponownie przeczytać dylogię Endymion, gdyż ukazało się ponowne wydanie Hyperiona i Upadku. Nie wiem co jest w tej serii, ale powoduje u mnie dość znaczne perturbacje emocjonalne, których nie doświadczałem nawet w tzw. codziennym życiu. Po "drugim czytaniu" tej serii zastanawiam się, czy chodzi o wątki mistyczne, religijne, motyw poświęcenia się jednostki, czy o też o genialną łatwość Dana Simmonsa wykreowania świata (gdzie jak ktoś napisał, chciałoby się żyć). Nie wiem. Wiem jedno - ostatni tom serii, którą można uznać za jedno z najwybitniejszych dzieł/serii SF. Pozycja "must read" i "must have" dla fanów SF.

Generalnie jestem wstrząśnięty. Po raz drugi :-) Pierwszy raz przeczytałem ją przy pierwszym wydaniu w 2009 r. Przez miesiąc nie mogłem się otrząsnąć z "emocjonalnych wstrząsów", teraz po ośmiu latach wydawało mi się, że będzie łatwiej (wszystko przez MAG-a, który reaktywował serię Hyperion w ramach Artefaktów), ale niestety... Nie wiem co jest w tej tetralogii, ale...