Przyznaję, że z ciężkim sercem sięgam po tego typu literaturę, bo niestety najczęściej z góry wiadomo czego można się w niej spodziewać. W tym przypadku na nieszczęście głównej bohaterki i autorki zarazem, spełniły się moje najgorsze oczekiwania. Mimo wszystko polecam tą biograficzną opowieść, która poprzez niestety przykre doświadczenia Nadii Hamid wzbogaca wiedzę czytającego na temat arabsko-muzułmańskiej mentalności

"Gorzka pomarańcza" autorstwa Pani Nadii Hamid to jak wspomniałam wcześniej opowieść o autentycznych przeżyciach Polki, która wyszła za mąż za Libijczyka. Autorką książki jest Gdańszczanka, która w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku poznała młodego i sympatycznego mężczyznę. Muchtar, który w Polsce potrafił być przemiłym i delikatnym narzeczonym stale zabiegającym o względy Nadii, niestety po wyjeździe do Libii stał się despotycznym mężem sięgającym do brutalnej przemocy.

Do momenty, gdy młodzi zakochani przebywali na terenie naszego kraju, miłości ta wydawała się idealne i ponad wszystkie granice. Muchtar przekonywał Nadię o swej głębokiej miłości, która nie tylko miała się nie zmienić ale wiernie przy niej trwać po wyjeździe do Libii. Obiecywał jej piękne wesele, które miała pamiętać do końca życia - no i właściwie tutaj nie skłamał. Nadia z pewnością zapamięta je do końca swych dni, ale zupełnie z innych powodów niż każda inna Panna Młoda wspominająca swe wesele.

Przyznaję, że bardzo cieszyły mnie słowa, które czytałam na początku tej powieści opowiadające o tym jak cudownym narzeczonym okazywał się Muchtar i ogarniała mnie wręcz sympatia, że oto proszę książka przełamująca stereotypy.
Na nieszczęście autorki-bohaterki, bo to jej życie przecież - moje pierwsze sympatyczne odczucia okazały się płonne i bardzo szybko, a nawet wręcz drastycznie zostały zgaszone.

Jestem w stanie zrozumieć mentalność innej religii czy też narodowości, ale niestety nie jestem w stanie być tolerancyjna dla przemocy domowej zarówno psychicznej jak i fizycznej. Natomiast porażanie partnerki prądem tylko dlatego by przekonać ją do swoich jedynych słusznych racji po prostu nie mieści się w moim światopoglądzie.
Dlatego właśnie nie jest to słodka opowieści o miłości dwóch różnych światów, która miała szanse pokonać granice i zbudować most je łączący. Jest to porażająco wciągająca powieść o Polce, która poprzez historię swego życia pokazuję brutalną rzeczywistość w tak zwanym "islamskim raju".
Tym bardziej cenie te pozycję, ponieważ pomimo goryczy i żalu, które autorka miała prawo posiadać, starała się też przekazać w swej powieści rzeczywistość i obyczajowość muzułmańskiej rodziny nie pomijając tych barwnych i uczuciowych realiów.
Chęć przekazania zdobytego doświadczenia zaowocowała tą wciągającą powieścią ale mimo wszystko napisaną pod pseudonimem w obawie o życie.
Polecam bardzo gorąco i gwarantuję silne emocje.

Pozdrawiam serdecznie
Zaczytana Joana

http://epilog-zaczytana-joana.blogspot.com/2017/01/gorzka-pomarancza-nadia-hamid.html

Przyznaję, że z ciężkim sercem sięgam po tego typu literaturę, bo niestety najczęściej z góry wiadomo czego można się w niej spodziewać. W tym przypadku na nieszczęście głównej bohaterki i autorki zarazem, spełniły się moje najgorsze oczekiwania. Mimo wszystko polecam tą biograficzną opowieść, która poprzez niestety przykre doświadczenia Nadii Hamid wzbogaca wiedzę...