Początki były ciężkie.
Może ktoś zafascynowany pracą iluzjonistów czytałby dziennik Bordena z wypiekami na twarzy, ale mnie jego ciągłe kluczenie dookoła tematu i pisanie o trickach w sposób, z którego niewiele w sumie wynika, męczyło i nudziło.

Niemniej, powoli, prawie niezauważalnie, dałam się wciągnąć w fabułę i drugą połowę książki dosłownie połknęłam na raz.

Autor zrobił dobrą robotę - obydwa "dzienniki" różnią się nieco stylem zachowując jednocześnie charakter epoki. Fabularnie jednak nie udało się uniknąć pewnych niedoróbek, przykładowo - Borden boi się przenosić wraz ze złotem ze względu na fakt wykalibrowania maszynerii na jego wagę, ale później nie ma problemów z przenoszeniem niewielkich ilości samego złota... No i czemu Tesla, bądź co bądź trzeźwo myślący człowiek w kwestiach finansowych, nie użył sam swojego wynalazku, żeby rozwiązać swoje problemy? Naciągane to wszystko mocno.

Książka różni się nieco od filmu, również fabularnie, więc nie należy się nim za bardzo sugerować. Jest mniej makabryczna, chociaż końcówka jest niemalże horrorowa.

Polecam czytelnikom wytrwałym, których nie zmęczą początkowe dłużyzny.

Początki były ciężkie.
Może ktoś zafascynowany pracą iluzjonistów czytałby dziennik Bordena z wypiekami na twarzy, ale mnie jego ciągłe kluczenie dookoła tematu i pisanie o trickach w sposób, z którego niewiele w sumie wynika, męczyło i nudziło.

Niemniej, powoli, prawie niezauważalnie, dałam się wciągnąć w fabułę i drugą połowę książki dosłownie połknęłam na raz.

Autor...