Spojrzałam, wielkość cegły, oprócz czytania będę mieć ćwiczenia w wyciskaniu. Przez pierwsze trzydzieści stron zastanawiałam się nad swoim stosunkiem do powieści wiktoriańskiej. A później nagle stwierdziłam, że mam już przeczytane 500 stron.
Mamy koniec XIX wieku, w Nowej Zelandii środek gorączki złota. Ze wszystkich stron świata przybywają ludzie aby zdobyć fortunę. Co to znaczy fortuna? Ci ludzie jednak potrzebują środków do życia i spieniężenia swojego złota. Powstaje miasteczko Hokitika. Przyjeżdżają teraz ci którym nie udało się zdobyć majątku w swoich krajach, którzy przed czymś ucieka, lub kogoś gonią. Pojawia się bank, sąd, więzienie, hotele , sklepy, apteka, lekarz, kapitanowie statków, firmy spedycje i panie lekkich obyczajów itp. W mistrzowski sposób autorka przedstawia to miasteczko na krańcach świata, mamy tygiel kulturowy i plejadę najrozmaitszych charakterów .Jednak w tym mniej więcej dobrze funkcjonującym miejscu następuje zgrzyt. W nocy znika poszukiwacz złota Emereg Stains, umiera w dziwnych okolicznościach samotnik Crosbi Wells i na ulicy znajdują prawie umierającą od przedawkowania prostytutkę Annę. Czy te zdarzenia są ze sobą powiązane? Czy coś z tymi wypadkami ma kapitan Catver, opuszczający miasteczko przed świtem? W hotelowej palarni spotyka się 11 mieszkańców i jeden nowo przybyły. Dzielą się swoimi wiadomościami, spostrzeżeniami i domysłami. Oczywiście nie może się obyć bez złota, tylko ono znajduje się w dziwnych miejscach i nie wiadomo do kogo należy. Teoretycznie obowiązuje ich tajemnica, ale przecież każdy z nich ma swoje tajemnice i interesy. Krąg zamieszanych w sprawę poszerza się. Żeby to wszystko co się dzieje zrozumieć musimy się cofnąć w przeszłość uczestników tych wypadków i tam szukać odpowiedzi na zachodzące zdarzenia. Czy uzyskamy odpowiedzi? Czy rozwiążemy tą zagadkę?
Mamy wyborny kryminał, gdzie występuje szereg zbrodni: morderstwa, szantaże kradzieże, zemsty, oszustwa, intrygi, kłamstwa. Każdy pragnie coś ukryć i uzyskać swoje cele. Nie zawsze jest to złoto. Ciekawa struktura powieści, świetnie utkane intrygi. Zadziwia rozmachem, złożonością fabuły, spójnością i językiem. Każdy z bohaterów jest złożoną osobowością genialnie przedstawioną. Czytanie tej książki to sama przyjemność. Polecam.

Spojrzałam, wielkość cegły, oprócz czytania będę mieć ćwiczenia w wyciskaniu. Przez pierwsze trzydzieści stron zastanawiałam się nad swoim stosunkiem do powieści wiktoriańskiej. A później nagle stwierdziłam, że mam już przeczytane 500 stron.
Mamy koniec XIX wieku, w Nowej Zelandii środek gorączki złota. Ze wszystkich stron świata przybywają ludzie aby zdobyć fortunę. Co to...