http://ksiegarka.pl/ferie-inaczej-ksiazki-dla-mlodszych/

„Moja mama próbowała aż siedem razy i dostała tylko jedną dziewczynkę. Niestety ta dziewczynka nie okazała się spełnieniem jej nadziei – delikatną, filigranową córeczką, która wraz z nią tamowałaby rosnącą falę nieokrzesanej, rozbrykanej chłopięcej energii, od lat grożącej zalaniem całego domu. Nigdy nie przyszło mi do głowy, że pragnęłaby mieć we mnie sprzymierzeńca, lecz go nie miała. Bo nie lubiłam rozmawiać o szablonach krawieckich, przepisach i nalewać herbaty do delikatnych porcelanowych filiżanek w salonie. Czy z tego powodu można mnie nazwać egoistką? Albo dziwaczką? Lub gorzej – rozczarowaniem?”



Akcja przenosi nas do Teksasu skwierczącego od upału w roku 1899. Tam poznajemy jedenastoletnią Calpurnię Tate, która stara się znaleźć swoje miejsce pośród rodzeństwa składającego się z sześciorga braci i wymagającej, surowej matki, która chce dla córki jak najlepiej, ale niekoniecznie w mniemaniu tej młodszej. Struktura pierwszego zdania od razu zwiastuje sposób prowadzenia narracji, która zapowiada się na kąśliwą, spostrzegawczą i nieokiełznaną, jak głos głównej bohaterki.

Już pierwsze strony wprowadzają obraz trudniejszej sytuacji dziewczynek, który idealnie odwzorowuje duszący kontekst teksańskiego upału, w którym kobiety kleją się od potu uciskających je gorsetów i sztywnych ram dobrych manier. Poznajemy Callie, z początku nielubiącą nawet swojego pełnego imienia, która budzi się powoli do świadomości otaczających ją ograniczeń ze względu na płeć. Obserwujemy wyraźny podział na męski i żeński świat, w którym dziewczynkom nie wolno się brudzić, czytać trudnych książek. Świat, w którym wyprasza się je z biblioteki, gdy proszą o książkę naukową i gdzie wyzywa się małą Callie, która próbuje chwycić za motykę i poczuć jak to jest niewolniczo pracować.

Wszystko zmienia się w dniu, kiedy jej najstarszy brat ofiarowuje jej notes, który ma zapełniać swoimi obserwacjami. Puste kartki niewiedzy nagle zaczynają się wypełniać i oprócz licznych przygód jakie przeżyje Calpurnia, dozna ona również wielu rozczarowań i słodko-gorzkich objawień. Połączy ją silna więź z cichym i zdziwaczałym dziadkiem, który nauczy ją stawiać pytania i doszukiwać się coraz bardziej trafnych odpowiedzi. „Ewolucja według Calpurnii Tate” to niespotykany obraz dorastania w czasach pozornie odległych, a wciąż jakby współczesnych. Callie nieustannie stara się wyrwać z wiru domowych obowiązków, w który próbuje ją porwać matka, typu gra na pianinie, dzierganie skarpet czy nauka gotowania. Kiedy to okazuje się, że Callie ma niebywały zmysł obserwacji, rozpiera ją ciekawość świata, nauki i przyrody. Ta książka to też zajmujący obraz kawałka historii, tego jak jest dziś, a jak było kiedyś. Pierwszy telegraf, automobil, telefon, a pośród tego budząca się w małej dziewczynce nowoczesna myśl – chęć pójścia na uniwersytet i zarabiania na samą siebie. Ewolucja zamieniająca się w rewolucję i na niej się nie kończąca, ponieważ dalsze losy Calpurnii poznajemy w kolejnej części książki pt. „Niesamowity świat Calpurnii Tate”. W jednym z fragmentów książki, Callie krzyczy i odskakuje, gdy pierwszy raz spogląda przez mikroskop i obraz nagle wyostrza się jej przed oczami – może ta książka będzie dla jakiejś dziewczyny i chłopaka takim odkrywczym mikroskopem, który sprawi, że krzykną ze zdumienia wiele razy, głodni dalszych doświadczeń, odważniejszych marzeń i odkrywania samych siebie i stawiania na swoim.

http://ksiegarka.pl/ferie-inaczej-ksiazki-dla-mlodszych/

„Moja mama próbowała aż siedem razy i dostała tylko jedną dziewczynkę. Niestety ta dziewczynka nie okazała się spełnieniem jej nadziei – delikatną, filigranową córeczką, która wraz z nią tamowałaby rosnącą falę nieokrzesanej, rozbrykanej chłopięcej energii, od lat grożącej zalaniem całego domu. Nigdy nie przyszło mi...