Nie ma łatwych wyborów i nie ma neutralnych wyborów. Każda nasza reakcja niesie ze sobą bodźce o określonej sile rażenia. I to od nas zależy co my z nimi jesteśmy w stanie zrobić, na co przekuć. I choć to olbrzymie wyzwanie dla wielu osób, to jednak w obliczu kryzysu i zagrożenia potrafimy się sprężyc i podjąć słuszne decyzje. Mogą być one jednak okupione dramatycznymi konsekwencjami, które doprowadzą do tragedii. Jednak najważniejszą sprawą jest wierność swoi zasadom, nawet wobec wyraźnego sprzeciwu czy ludzkiej dezaprobaty. To zjawisko obecne i kiedyś i dziś. Ktoś podejmując jakieś decyzje musi mieć świadomość, że są one nie tylko trudne, ale i może się spotkać z potępieniem czy wręcz ostracyzmem, bo ktoś nie umiał tego docenić, zauważyć czy właściwie zareagować czy zachować się. Następuje pomieszanie porządków. Ci, którzy postępują słusznie i sprawiedliwie są odsądzani od czci i wiary, zaś osoby, które łamią normy moralne, ale żyją udając i stwarzając pozory, bo w zgodzie z konwenansami, są traktowane jako wzór do naśladowania. Nie umniejszając roli i wpływu Rzymian na rozwój kultury i cywilizacji łacińskiej, zwłaszcza w zakresie prawa, sztuki, wojskowości nie można uniknąć pokazania patologicznych rozwiązań i szkodliwych dla zdrowego funkcjonowania społeczeństwa postaw, które w konsekwencji stały się jedną z przyczyn jego upadku. Na pewno jedną z takich sfer była przestrzeń religijna, która ze względu na olbrzymie obszary jurysdykcji imperium musiała zostać ujęta w bardzo liberalne zasady, z których jedna brzmiała, że pokojowo współegzystują ze sobą rożne wierzenia i kulty, o ile będą przestrzegać podstawowej zasady jaką był szacunek dla cesarstwa i uznanie jego praw oraz oddanie boskiej czci cesarzowi. W zdecydowanej części rożne tradycje religijne uznały, że to nie aż tak wielkie poświecenie i zgodziły się na uszczkniecie swoich zasad na korzyść kompromisu jakim będzie uznanie boskości cesarza i składanie mu hołdu. Uczyniły to wszystkie religie za wyjątkiem judaizmu, co kosztowało Żydów zburzeniem świątyni i wielowiekową diasporą, ale spowodowało też, że Rzymianie uznali te akty desperacji i wydali przywileje pozwalające im na swobodny kult nie uznając ich za zagrożenie dla ich porządku. Takiego zrozumienia nie mieli jednak dla chrześcijan, których potraktowali jako wichrzycieli i buntowników, a ich religię uznali za szerzącą się jak zarazę, która zatruwała serca i umysły wszystkich grup społecznych, docierając zarówno do niewolników, jak i patrycjuszy, i zmieniając oblicze i system chorych zasad moralnych, które zaczęły trawić od środka mieszkańców imperium. Sienkiewiczowska opowieść za tło wybrała sobie początki krzewienia chrześcijaństwa w Rzymie, pokazując głoszone nauki i postawy w barwnych opisie wydarzeń, które doprowadziły do podpalenia przez Nerona wiecznego miasta i wydania edyktu skazującego chrześcijan na śmierć. W tym tragicznym doświadczeniu, jak w tyglu mieszają się i wychodzą na jaw prawdziwe emocje, odkrywają się autentyczne reakcje, ujawniają zdrajcy i odszczepieńcy i pojawiają się bohaterowie, którzy za swoją wiarę gotowi są oddać własne życie. Nawet Piotr musi określić się i dokonać wyboru, Chrystusowe pytanie: dokąd idziesz, jest pytaniem, które skierowane jest do każdego z nas przy okazji naszych codziennych decyzji. Wielka książka o miłości i poświęceniu, i o tym, czym jest wiara.

Nie ma łatwych wyborów i nie ma neutralnych wyborów. Każda nasza reakcja niesie ze sobą bodźce o określonej sile rażenia. I to od nas zależy co my z nimi jesteśmy w stanie zrobić, na co przekuć. I choć to olbrzymie wyzwanie dla wielu osób, to jednak w obliczu kryzysu i zagrożenia potrafimy się sprężyc i podjąć słuszne decyzje. Mogą być one jednak okupione dramatycznymi...