Oj dawno książka mnie tak nie wymęczyła i tak nie wynudziła... tom pierwszy to max... resztę odpuszczam.

Oj dawno książka mnie tak nie wymęczyła i tak nie wynudziła... tom pierwszy to max... resztę odpuszczam.

Po tym jak nie umiałem dobrnąć do końca tej części, nie sądzę, bym czytał kiedykolwiek kolejną.

Po tym jak nie umiałem dobrnąć do końca tej części, nie sądzę, bym czytał kiedykolwiek kolejną.

Styl, sposób opowiadania jakby wzorowany na Sapkowskim ale wychodzi dużo gorzej. Wszystko się ciągnie jak przysłowiowe "flaki z olejem".
Ciągłe dywagacje i rozmowy bohaterów nad najdrobniejszymi niuansami.
Na pocieszenie mogę napisać, że jest tu kilka dobrych pomysłów, których potencjał można by lepiej wykorzystać.

Styl, sposób opowiadania jakby wzorowany na Sapkowskim ale wychodzi dużo gorzej. Wszystko się ciągnie jak przysłowiowe "flaki z olejem".
Ciągłe dywagacje i rozmowy bohaterów nad najdrobniejszymi niuansami.
Na pocieszenie mogę napisać, że jest tu kilka dobrych pomysłów, których potencjał można by lepiej wykorzystać.

Trzeci tom to właściwie jedna historia. Niebo lepsza od tomu pierwszego, porównywalna z tomem drugim. Dominuje wątek wieloromansowy. Moim zdaniem zdrowo przegadany. Skrócić o połowę i byłoby zdecydowanie lepiej. Historię pozostawiono otwartą. Czemu nie, gdyby wyszedł tom IV to też po niego sięgnę, by mam nadzieję poznać ostateczne zakończenie historii.

Trzeci tom to właściwie jedna historia. Niebo lepsza od tomu pierwszego, porównywalna z tomem drugim. Dominuje wątek wieloromansowy. Moim zdaniem zdrowo przegadany. Skrócić o połowę i byłoby zdecydowanie lepiej. Historię pozostawiono otwartą. Czemu nie, gdyby wyszedł tom IV to też po niego sięgnę, by mam nadzieję poznać ostateczne zakończenie historii.

Odświeżony trzeci tom, zdecydowanie najsłabszy. Ciągle te same żarty, te same zagrywki jak we wcześniejszych dwóch tomach. Nudno. Początek jeszcze wielce obiecujący, a skończyło się na pogaduchach czterech osób w oblężonej karczmie. Niby zagrożenie wielkie, mało czasu, a dyskusje jak w sejmie, wielogodzinne i o niczym. W dodatku, momentami autor tak przytłacza szczegółowością opisu, że strach czytać. Bałem się, że zaraz zaserwuje szczegółowy opis płatków śniegu.
Trylogię odświeżyłem sobie z myślą o nowym tomie przygód Derbena i po lekturze trzeciego tomu trochę mi przeszło.

Odświeżony trzeci tom, zdecydowanie najsłabszy. Ciągle te same żarty, te same zagrywki jak we wcześniejszych dwóch tomach. Nudno. Początek jeszcze wielce obiecujący, a skończyło się na pogaduchach czterech osób w oblężonej karczmie. Niby zagrożenie wielkie, mało czasu, a dyskusje jak w sejmie, wielogodzinne i o niczym. W dodatku, momentami autor tak przytłacza...

Całkiem niezła książka mocno podszyta humorem i satyrą, ale pozbawiona przesady która często przy takich dziełach psuje wszystko.

Całkiem niezła książka mocno podszyta humorem i satyrą, ale pozbawiona przesady która często przy takich dziełach psuje wszystko.

Przeczytałem aktualną całość. Trzeci tom jest nie mniej trudny od poprzednich. Czyta się dosyć ciężko, chociaż sam tom wciąga. Mamy wiele przeskoków akcja - dialogi - akcja - dialogi... Z jednej strony niby lepiej poznajemy bohaterów, ale z drugiej to i tak autor te najważniejsze myśli i wnioski postaci przed nami ukrywa. Czasem jest to dość irytujące, gdy wiemy już, że postać coś wymyśliła - a my sami dowiadujemy się czego po kolejnych 30 stronach. Jeżeli chodzi o całość to niestety mam wrażenie, że zakończenie to trochę złośliwość. W końcu uczucie Debrena zaczęło się gdzieś w 1 tomie, w 2 tomie za nią tęsknił, w 3 ma szansę, walczy - a na końcu wyjeżdża niczym kowboj - ku zachodzącemu słońcu... No to po co ta cała walka, szarpanina, dialogi, myślenie... Czuje się jakiś niedosyt...

W końcu podobno to jeszcze nie koniec...

Przeczytałem aktualną całość. Trzeci tom jest nie mniej trudny od poprzednich. Czyta się dosyć ciężko, chociaż sam tom wciąga. Mamy wiele przeskoków akcja - dialogi - akcja - dialogi... Z jednej strony niby lepiej poznajemy bohaterów, ale z drugiej to i tak autor te najważniejsze myśli i wnioski postaci przed nami ukrywa. Czasem jest to dość irytujące, gdy wiemy już, że...

Najdłużej czytana książka-8 miesięcy. Zabierana tylko w delegacje,bo w domu odrzucała w 3 minuty. Cała saga Baniewicza słaba,ale tom3 to już chyba pisany był siłę,aby objętością dorównał dwóm pozostałym i ładnie wspólnie wyglądały na półce.

Najdłużej czytana książka-8 miesięcy. Zabierana tylko w delegacje,bo w domu odrzucała w 3 minuty. Cała saga Baniewicza słaba,ale tom3 to już chyba pisany był siłę,aby objętością dorównał dwóm pozostałym i ładnie wspólnie wyglądały na półce.

cieżko... o ile dwie pierwsze części przygód maguna dało się przeczytac z umiarkowanym zaciekawieniem o tyle ten tom juz od połowy zaczął męczyć... przeczytałam chyba z ambicji

cieżko... o ile dwie pierwsze części przygód maguna dało się przeczytac z umiarkowanym zaciekawieniem o tyle ten tom juz od połowy zaczął męczyć... przeczytałam chyba z ambicji

Nie mogłam się przekonać do tej książki. Nie czytałam wcześniejszych części, więc język i postacie były mi dość obce. Pomimo początkowej antypatii dotarłam do prawie połowy książki. Od tej chwili bardzo chciałam dotrzeć do zakończenia, losy bohaterów mnie wciągnęły, zaintrygowały. Oceniam książkę jako dobrą, bo choć nie zachęca z początku, trudno przyzwyczaić się do stylu pisania, to potem naprawdę jest co czytać i co przeżywać.

Nie mogłam się przekonać do tej książki. Nie czytałam wcześniejszych części, więc język i postacie były mi dość obce. Pomimo początkowej antypatii dotarłam do prawie połowy książki. Od tej chwili bardzo chciałam dotrzeć do zakończenia, losy bohaterów mnie wciągnęły, zaintrygowały. Oceniam książkę jako dobrą, bo choć nie zachęca z początku, trudno przyzwyczaić się do stylu...