Bez wahania powiem, że James Oliver Curwood jest jednym z ulubionych pisarzy mojej młodości... Pasjonowałem się czytając "Włóczęgi Północy", "Władcę Skalnej Doliny" "Szarą Wilczycę" i "Bariego Syna Szarej Wilczycy". To były wspaniałe i wciągające opowieści o życiu zwierząt w surowych warunkach północy Ameryki... Od zwierząt można się wszak wiele dowiedzieć o życiu... Cykl o Łowcach (najpierw wilków, a potem złota) jest dość nietypowy dla Curwooda, bo bohaterami tych książek są ludzie... Co prawda Ludzie Północy, żyjący w harmonii z naturą, ale jednak ludzie... Historia jest wciągająca. najpierw wyprawa na polowanie, potem wizja bogactwa, a potem jeszcze coś więcej... Curwood zaczął pisać kolejną część tej historii, ale pisanie przerwała mu śmierć. O dziwo tylko polscy czytelnicy mogli zapoznać się z wizją autora. Rozpoczętą powieść pt "Łowcy przygód" dokończyła tłumaczka Curwooda - Hanna Borowikowa (opublikowała ją pod pseudonimem Jerzy Marlicz - niestety nie miałem okazji przeczytać)... Jednak w mojej pamięci James Oliver Curwood pozostaje tym pisarzem, który tak pięknie opisywał naturę, rządzące nią prawa, świat w którym nie ma miejsca na udawanie, bo tylko prawda i uczciwość jest w stanie stawić czoła bezwzględnym prawom natury... Szkoda, że książki J.O. Curwooda już tyle lat czekają na wznowienie... Naprawdę można się z nich wiele dowiedzieć o prawdziwym życiu... Zwłaszcza będąc w wieku, kiedy taka nauka może jeszcze przynieść owoce...

Bez wahania powiem, że James Oliver Curwood jest jednym z ulubionych pisarzy mojej młodości... Pasjonowałem się czytając "Włóczęgi Północy", "Władcę Skalnej Doliny" "Szarą Wilczycę" i "Bariego Syna Szarej Wilczycy". To były wspaniałe i wciągające opowieści o życiu zwierząt w surowych warunkach północy Ameryki... Od zwierząt można się wszak wiele dowiedzieć o życiu... Cykl o...