Powieść Izabeli Szolc Połowa Nocy znalazłam w składzie tanich książek. Skuszona opisem z tyłu książki(wampirzyca, która przez wieki spotyka wiele fascynujących postaci), jej grubością(350stron) i ceną(ok.10zł) kupiłam z nadzieją na kawałek soczystej lektury.
Zawiodłam się.
Książka składa się z rozdziałów-opowiadań, opisujących wielowiekową egzystencję Ireny. W każdym niemal występuje znana postać (lord Byron, królowa Margot, Cezar Borgia), albo jesteśmy świadkami doniosłych wydarzeń historycznych(upadek Konstantynopola). Wydarzenia są jednak tylko nakreślone, postacie papierowe, w końcu rozdziały zlały mi się w jedną całość.
Wiele tu odwołań do historii, sztuki, malarstwa, cytatów z dzieł bohaterów, co bardzo mi się podobało, ale nie było w stanie zastąpić radości z dobrej lektury, a po pewnym czasie nużyło. To wszystko ma być tłem dla... sama nie wiem dlaczego, historii Ireny brak dramaturgii, właściwie brak czegokolwiek, ot snuje się wampirzyca. O tym w jakim celu Irena tuła się po świecie przez pół tysiąclecia, dowiedziałam się z opisu okładkowego, bo z fabuły nie dało się tego wywnioskować
Byłabym jednak skłonna wybaczyć ledwo naszkicowaną fabułę czy nieciekawych bohaterów, gdyby książkę dobrze się czytało. Niestety, styl Izabeli Szolc jest bardzo specyficzny- żonglerka narracją, nagłe zmiany stylu (nawet w obrębie jednego akapitu), przeintelektualizowanie. Wszystko to sprawia, że Połowa Nocy jest ciężka w odbiorze, a lektura nie sprawia przyjemności.
A skoro tak, to po co czytać?
Podsumowując, Połowa Nocy to dla mnie niewypał, drugi raz po nią nie sięgnę. Chyba tylko dla fanów Izabeli Szolc.

Powieść Izabeli Szolc Połowa Nocy znalazłam w składzie tanich książek. Skuszona opisem z tyłu książki(wampirzyca, która przez wieki spotyka wiele fascynujących postaci), jej grubością(350stron) i ceną(ok.10zł) kupiłam z nadzieją na kawałek soczystej lektury.
Zawiodłam się.
Książka składa się z rozdziałów-opowiadań, opisujących wielowiekową egzystencję Ireny. W każdym niemal...