Opowieść o biblijnym królu Dawidzie, który w wydaniu hellerowskim jest arogancki, próżny i zadufany, skłócony z Bogiem i przekonany o własnej racji. Te cechy zazwyczaj nie czynią żadnego bohatera sympatycznym, ale w przedziwny sposób hellerowskiego Dawida da się lubić. To pełnokrwista, barwna postać. Biblijna historia w zupełnie nowym wydaniu, odarta z patosu, przyziemna, nie pozbawiona ironicznego humoru. To także nowe spojrzenie na szereg postaci biblijnych jak Batszeba, Salomon czy biblijni prorocy z czasów Dawida. Czyta się świetnie, zwłaszcza że Dawid, w zasadzie na łożu śmierci, de facto został obdarowany przez autora wiedzą o przyszłości, więc nie zdziwi cytat w rodzaju: "ładna mi Ziemia Obiecana! Owszem, był tam miód, ale mleko przynieśliśmy my, a raczej nasze kozy. Mieszkańcom Kalifornii Bóg dał wspaniałą linię brzegową, przemysł filmowy i Beverly Hills. Nam dał piasek. Cannes dostaje od niego pluszowy festiwal filmowy, my - Organizację Wyzwolenia Palestyny". Ta mieszanina czasów biblijnych, współczesnego języka i odwołań do rozmaitych postaci z kilku stuleci daje zabawny efekt, zaś sama konstrukcja postaci króla Dawida to majstersztyk. Polecam. Bardzo.

Opowieść o biblijnym królu Dawidzie, który w wydaniu hellerowskim jest arogancki, próżny i zadufany, skłócony z Bogiem i przekonany o własnej racji. Te cechy zazwyczaj nie czynią żadnego bohatera sympatycznym, ale w przedziwny sposób hellerowskiego Dawida da się lubić. To pełnokrwista, barwna postać. Biblijna historia w zupełnie nowym wydaniu, odarta z patosu, przyziemna,...