"W pana prozie brak wyczucia, proporcji. Jest nazbyt męska. Niesmaczna. Nachalna. Obrazoburcza. Lubi pan obrażać. Ludzi, instytucje. Nie ma dla pana żadnych świętości. Często stawia pan słowa "kurwa" i "fiut" obok słowa Bóg. Obok słowa Jezus. Tak nie można, panie Rutkowski, nie można."

Kilka chwil i mam "Brudne historie" za sobą. Faktycznie w opowiadaniach Rutkowskiego przeważające tematy dotyczą seksu, kasy, dragów, śmierci i trudów życia. Przeglądając opinie o tej książce wiele razy czytałam o kontrowersyjnych historiach. Jak dla mnie nie ma w nich nic kontrowersyjnego. Autor opisuje rzeczywistość bez koloryzowania, upiększania. Przedstawia obraz patologii w Polskich domach, realia młodzieży z czasów PRL'u lub prawdziwe konflikty małżeńskie. Czytelnik dostaje po oczach brutalną prawdę, jednak podaną w sposób ciekawy, często ironiczno-żartobliwy. A ten humor
Rutkowskiego najbardziej cenię.

Siedemnaście historii różni się od siebie znacznie. W każdej historii głównym bohaterem jest mężczyzna, jednak na innym etapie życia. Czytelnik bardzo łatwo może wczuć się w losy mężczyzn z uwagi na narrację w pierwszej osobie. Dla mnie największą frajdą było odgadywanie, które z tych perypetii są autobiograficzne.

Postanowiłam ocenić każde z opowiadań:

Brudne historie - 8/10 - za dystans do siebie
Łóżkowa gra - 5/10 - za przewidywalność
Trup - 3/10 - za niezrozumiałość
Prom - 5/10 - za przeciętność
Paulina - 7/10 - za realność
Metafizyka - 8/10 - za hołd kobiecej intuicji
Gnida - 10/10 - za świetne zakończenie
Pierwsze pieniądze zarobione na pisaniu - 9/20 - za króla polskiego undergroundu
Czas burzy - 10/10 - za czekanie na następną burzę
Nauczycielka - 7/10 - za słodką zemstę
Requiem dla przyjaciela - 8/10 - za pamięć o przyjacielu
Himalaje - 3/10 - za banalność
Wróżenie z ręki - 5/10 - za dziwny finał
Dlaczego nie lubię niebieskiego munduru - 10/10 - za napięcie jakie we mnie było do samego końca
Odwieczna gra - 3/10 - za moje zniesmaczenie
Królowie parku - 8/10 - za rewelacyjny pistolet
Polując na Krzyż Południa - 5/10 - za nudę

Podsumowując zbiór jest różnoraki, z wielkim dystansem autora do siebie i szczyptą ironii.

"W pana prozie brak wyczucia, proporcji. Jest nazbyt męska. Niesmaczna. Nachalna. Obrazoburcza. Lubi pan obrażać. Ludzi, instytucje. Nie ma dla pana żadnych świętości. Często stawia pan słowa "kurwa" i "fiut" obok słowa Bóg. Obok słowa Jezus. Tak nie można, panie Rutkowski, nie można."

Kilka chwil i mam "Brudne historie" za sobą. Faktycznie w opowiadaniach Rutkowskiego...