Co myślę po przeczytaniu książki?
Jak zwykle zacznę od okładki. Jest ona skromna i utrzymana w ciemnej kolorystyce. Jakoś specjalnie mnie nie zauroczyła. Ale nie oceniajmy książki po okładce prawda?

Głównymi bohaterkami książki są dwie siostrzyczki Emma i Caroline, które mieszkają w domu z mamą i jej nowym partnerem. Niestety los spłatał im figle i dziewczynki straciły ojca, a żona swojego ukochanego męża. Matka nie mogła pogodzić się z zaistniałą sytuacją i wpadła w depresję. Jakiś czas później poznaje Richarda, ale nowy partner matki nie jest taki wspaniały i niestety ma za sobą mroczną przeszłość. Richard bardzo dożo pije i wyżywa się fizycznie na dziewczynkach i swojej żonie. W tym domu przemoc jest na porządku dziennym. Cała rodzina przenosi się do nowego miasta i tam dziewczynki poznają sympatycznego staruszka, który uczy je strzelać i regularnie go odwiedzają. Dzieci jak to dzieci mają swoje przygody oraz tajemnice i czytając tą książkę miałam podniesione ciśnienie. Nienawidzę kiedy ktoś wyżywa się na słabszych i niewinnych osobach. W tej książce mamy opisaną biedę, zaniedbanie dzieci oraz przemoc domową. Bardzo smutna opowieść i tak naprawdę nie wiem co o niej myśleć. Przeraża mnie wizja, że tak jest naprawdę w niejednym domu. Tylko tacy tyrani nie ujawniają się, a bliskie osoby boją się cokolwiek powiedzieć w obawie o swoje życie i zdrowie bliskich. Jest to bardzo smutne... Cała historia pod koniec książki wywraca się do góry nogami i zakończenie jest naprawdę zaskakujące. Książkę czyta się bardzo szybko, ale tematyka jest dość trudna. Jeśli lubicie takiego typu dramaty to polecam.

Pozdrawiam

Co myślę po przeczytaniu książki?
Jak zwykle zacznę od okładki. Jest ona skromna i utrzymana w ciemnej kolorystyce. Jakoś specjalnie mnie nie zauroczyła. Ale nie oceniajmy książki po okładce prawda?

Głównymi bohaterkami książki są dwie siostrzyczki Emma i Caroline, które mieszkają w domu z mamą i jej nowym partnerem. Niestety los spłatał im figle i dziewczynki straciły...