ta książka zasługiwała na więcej. na lepszą redakcję, tłumaczenie, promocję. wydawnictwo? na inny tytuł! dziś żyje dzięki marketingowi szeptanemu. polecana to tu, to tam, przez ciekawe (sic!) kobiety, nie dawała o sobie zapomnieć. i tak upolowałam chyba ostatni egzemplarz "na mieście". i choć miło mi się należy do kręgu wtajemniczonych to już nie mogę podzielić ich entuzjazmu odkrycia. tak przy okazji, jak się odkrywa takie książki? jak się je bierze do ręki mimo koszmarnej okładki i czyta? filmowo wręcz. obrazowo jak prequel (lata 50'te) Mad Menów. Raucher (autor) to przede wszystkim scenarzysta. nie znam, nic nie widziałam, nie mam wątpliwości. pisze najwyraźniej z autopsji. stąd #branża #klimat i #sznyt. mistrz dialogu i ciętej riposty (och i ach!). czasem sitcomowo wstrzymuje oddech przed oczekiwaną salwą śmiechu (lepiej śmiejemy się bez). płynnie montuje swoją opowieść w rytmie New York, New York song. polecam miłośnikom miasta, nawiązań i ironii! a romans? dobrze się sprzedaje i jest. pretekstem do opowiedzenia innych historii.

ta książka zasługiwała na więcej. na lepszą redakcję, tłumaczenie, promocję. wydawnictwo? na inny tytuł! dziś żyje dzięki marketingowi szeptanemu. polecana to tu, to tam, przez ciekawe (sic!) kobiety, nie dawała o sobie zapomnieć. i tak upolowałam chyba ostatni egzemplarz "na mieście". i choć miło mi się należy do kręgu wtajemniczonych to już nie mogę podzielić ich...