"A słowa się po niebie włóczą i łajdaczą
I udają, że znaczą coś więcej, niż znaczą".

"Poeta" Bolesław Leśmian

"- Kiedy JA używam jakiegoś słowa - głos Humpty Dumpty brzmiał dość pogardliwie - SAM decyduję, co ono będzie znaczyć, i dokładnie to znaczy.
- Problem w tym - powiedziała Alicja - że nie wiadomo, czy może pan tak nadawać słowom dowolne znaczenie.
- Problem w tym - powiedział Humpty Dumpty - kto kim rządzi. To wszystko".

"Alicja po drugiej stronie lustra" Lewis Caroll


Największą zaletą tej książki jest niewątpliwie humorystyczny ton wypowiedzi trzech szacownych profesorów. Panowie niezwykle dowcipnie opowiadają o co ciekawszych słowach, które w najnowszej polszczyźnie zrobiły oszałamiającą karierę. Niczym detektywi tropią również ich etymologie i tłumaczą czasami zaskakujące odejścia od pierwotnych znaczeń (np. słów: "facet", "pasja", kreatura").

Ilość słów, które zostały "wzięte na tapet" jest tak duża, że nie sposób ich wszystkich omówić. Aby dać przedsmak tego, co kryje się w tej "bombonierce", zacytuję może kilka bardziej frapujących tytułów rozdziałów:

Dedykuję panu ten odkurzacz,
Obywatel dobrze sformatowany,
Millenialsi specjalnej troski,
Na ten moment to na tyle,
Obczaiłem obczaić,
Prawilny tępi frajerstwo,
Focia z foczką,
Nowe życie polewki,
Gimbaza na miejscówce,
Pod górkę do szkoły i toksyczni rodzice,
Jaka jest pańska pasja? Szewska,
Wyższa Szkoła Chachmęcenia,
Fascynat, chociaż pasjonat,
Chandra w dołku,
Miało to miejsce w międzyczasie.

Myślę, że tytuły te są wystarczająco interesujące, aby zachęcić do przeczytania całości, nie będę się więc wgłębiać w szczegóły i ich objaśniać.
Odniosę się może tylko do następującego fragmentu wypowiedzi Pana prof. Miodka z rozdziału "Słowo na polskich drogach":

"A skoro wgryzamy się we trzech w znaczenia i formy występowania wybranych słów, niech mi wolno będzie ostrzec Czytelników przed powszechnym etymologicznym łączeniem słowa ze Słowianami. W tych ostatnich kryje się prasłowiański rdzeń "slov-", "slav-", kontynuujący praindoeuropejski pień "k'el, k'leu" o znaczeniu 'mokry, wilgotny', a liczne nazwy wodne typu Sława, Sławno, Sławica niech będą potwierdzeniem tej prawdy historycznojęzykowej. Ogólnosłowiańskie "słowo" natomiast wiedzie do praindoeuropejskiego pierwiastka "kleuos", od "kleu" - 'słyszeć'. A znaczy "kleos" 'to, co się słyszy, pogłoska, wieść, sława'".

Takie jest stanowisko Pana profesora Miodka i to jest jedna z kilku teorii.
Według niektórych językoznawców etymologia słowa "Słowianie" właśnie nawiązuje do prasłowiańskiego rdzenia "slov-" i "Słowianie" to "znający słowa". Wysuwane są również inne hipotezy, nie będę o nich pisać, bo nie o tym ta recenzja, a dociekliwi i tak z łatwością je znajdą. Chciałam tylko zaznaczyć, że każdy lingwista lansuje swoją teorię.

Jeśli chodzi o techniczną i graficzną stronę wydania - dołożę trochę dziegciu. Każdemu omawianemu słowu poświęcone są dwie strony, z czego ponad jedną trzecią zajmuje tytuł każdego "rozdzialiku". Przy dość dużym formacie i grubym papierze, zabieg ten sprawia, że książka staje się bardzo nieporęczna. Zalecany byłby raczej jej "lifting" do formatu kieszonkowego, akurat do poczytania "w międzyczasie od destynacji do destynacji". ;)
O walorach estetycznych neonowej zieleni okładki w zestawieniu z "wściekłym" różem jej wyklejki i wrażeniach jakie ta odważna kolorystyka na mnie wywarła, nie będę się wypowiadać. ;)

Książka ta muszę przyznać, że pod wieloma względami podobna jest do trzy lata wcześniej wydanej "Co w mowie piszczy" Pani Katarzyny Mosiołek-Kłosińskiej i coś mi się wydaje, że to ona była inspiracją do napisania "Trzy po 33".

Zachęcam do przeczytania obydwu. :)

Obczaiłam, co było do obczajenia i na ten moment to na tyle.* ;)

* Pierwotnie recenzja zamieszczona na stronie: www.bookfreak.pl

"A słowa się po niebie włóczą i łajdaczą
I udają, że znaczą coś więcej, niż znaczą".

"Poeta" Bolesław Leśmian

"- Kiedy JA używam jakiegoś słowa - głos Humpty Dumpty brzmiał dość pogardliwie - SAM decyduję, co ono będzie znaczyć, i dokładnie to znaczy.
- Problem w tym - powiedziała Alicja - że nie wiadomo, czy może pan tak nadawać...