Debiut książkowy Neila Gaimana, n'ta powieść Terry'ego Pretcheta. Panowie po wymianie pomysłów postanowili napisać coś wspólnie i wyszła ta oto pozycja – przerażająco-komiczna gdzie ironia goni absurd. Podobno Neil napisał 40% z czego samemu stworzył początek + wątki z Jeźdźcami... tfu, Motocyklistami Apokalipsy. Terry był odpowiedzialny za ICH, koniec oraz odwalił najczarniejszą robotę – czyli pisanie większości, jak sam mówi dlatego, że Neil miał na głowie w tym czasie Sandmana i „I'm a selfish bastard and tried to write ahead to get to the good bits before Neil”. Także Panowie wisząc codziennie na słuchawie niczym telemarketerzy oraz wysyłając sobie dyskietki (lata 80te!) dobrnęli do końca.

Co jest niepodważalną siłą tej powieści to pełnokrwiści bohaterowie i humor który na każdym kroku doprowadza do niekontrolowanych wybuchów śmiechu. Jak nie Diabeł słuchający bez przerwy w samochodzie „Best of Queen”, bo mu radio każdą kasetę (kochane lata 80te!) zmienia na tą składankę, to nawiązania do kultowych filmów grozy, gdzie to pielęgniarka-satanistka chce nazwać nowo narodzonego Antychrysta - Damien (bo ostatnio jest modne), czy jego opiekunka w późniejszym czasie nalega na kupienie rowerka na 3 kółkach żeby mógł jeździć po domu (niczym Danny z filmowego Lśnienia).
Również wiele ciekawych alternatywnych "faktów" typu: „św. Jan był uroczym facetem tylko za bardzo lubił grzyby”, a „Zaraza (Jeden z Jeźdźców Apokalipsy), burcząc coś na temat penicyliny, odeszła na emeryturę w 1936”. Zaprawdę powiadam wam, nie da się wszystkich aluzji i odniesień spamiętać. A każdy z bohaterów wnosi odmienne poczucie humoru od typowo angielskiego po stricte nieświadomość dziecięcą.

Ogólnie rzecz biorąc książka dla każdego lubiącego się pośmiać i kto ma trochę dystansu do spraw religijnych. Dla mnie jazda po M25 już nigdy nie będzie taka sama.

P.S. Autorzy chcieli zrobić sequel „668—The Neighbour of the Beast ”, ale Neil wyprowadził się z Anglii! Trzeba im przypomnieć, że jest coś takiego jak internet, skype etc. Tym razem pisanie wyniosło by ich znacznie taniej.

Debiut książkowy Neila Gaimana, n'ta powieść Terry'ego Pretcheta. Panowie po wymianie pomysłów postanowili napisać coś wspólnie i wyszła ta oto pozycja – przerażająco-komiczna gdzie ironia goni absurd. Podobno Neil napisał 40% z czego samemu stworzył początek + wątki z Jeźdźcami... tfu, Motocyklistami Apokalipsy. Terry był odpowiedzialny za ICH, koniec oraz odwalił...