Audiobook/książka 7,5/10

Wiele lat minęło od kiedy czytałem tę serię. Wtedy były trzy książki, dziś widzę, że jest ich aż sześć. Jeśliby sięgnąć pamięcią bez ponownego czytania dałbym całej serii osiem na dziesięć. Bardzo dobrze wspominam czas spędzony przy tej lekturze.
A teraz? Była promocja, więc wziąłem całą serię ;-).
Już po przesłuchaniu pierwszego tomu muszę powiedzieć, że nic się nie zestarzało. Pierwszy tom jest świetny. Dalej oryginalny i zupełnie inny niż to do czego jesteśmy przyzwyczajeni jako „zachodnia Europa”.
Oczywiście pełna opinia, całej serii dopiero po ostatnim tomie.
Gryzą mnie tylko te ciągłe filozoficzne dywagacje, za dużo tego.


10 - Arcydzieło;
9 - Wybitna;
8 - Bardzo dobra;
7 - Dobra;
6 - Może być;
5 - Średnia;
4 - Taka se;
3 - Skończyłem z musu;
2 - Tragedia;
1 - Gorzej niż tragedia — nie wiem, jak skończyłem;

Audiobook/książka 7,5/10

Wiele lat minęło od kiedy czytałem tę serię. Wtedy były trzy książki, dziś widzę, że jest ich aż sześć. Jeśliby sięgnąć pamięcią bez ponownego czytania dałbym całej serii osiem na dziesięć. Bardzo dobrze wspominam czas spędzony przy tej lekturze.
A teraz? Była promocja, więc wziąłem całą serię ;-).
Już po przesłuchaniu pierwszego tomu muszę...

Ogólnie książka na swój sposób wciągająca, tak ogólnie to
+ budowanie intryg, na pewno były zaskakujące, jak dla mnie minimalnie przekombinowane czasem, ale to mogła być też kwestia przekładu, bo ogólnie przekład jest jak dla mnie główną wadą książki. Nie jest tragiczny, ale widać i chochliki i pewne rzeczy, które no świadczą o roku przekładu, brakowało mi feminatywów np., ale nie wiem też czy były w oryginale
+ bohaterki kobiece, które mają coś do powiedzenia i po prostu są
+ świat - dosyć klasyczne urban fantasy, ale naprawdę w dobrym tego słowa znaczeniu, nie przekombinowane, a jest miejsce na wszystko co trzeba - magię, wapiry itp.
+- główny bohater - jakby nie do końca rozumiem chyba o co mu chodzi całkiem, ale jednocześnie uważam go za dość wiarygodnie skonstruowanego ze względu na hm... duży background
- niektóre konkretne sceny bywały dla mnie nieczytelne, nie wiem czy to kwestia mojego mózgu, który nieprzepracował tego, autora czy tłumaczki, ale no tak wyszło
Ostatecznie oceniam na takie 7,5 I guess - uczciwa pozycja, pozytywne zaskoczenie, ale też bez szału.

Ogólnie książka na swój sposób wciągająca, tak ogólnie to
+ budowanie intryg, na pewno były zaskakujące, jak dla mnie minimalnie przekombinowane czasem, ale to mogła być też kwestia przekładu, bo ogólnie przekład jest jak dla mnie główną wadą książki. Nie jest tragiczny, ale widać i chochliki i pewne rzeczy, które no świadczą o roku przekładu, brakowało mi feminatywów np.,...

Bardzo klimatyczna książka. Świetny dobór bohaterów z podziałem na zło i dobro. Czytając czułem się jakbym oglądał film fantasy w iście wschodnim stylu.

Bardzo klimatyczna książka. Świetny dobór bohaterów z podziałem na zło i dobro. Czytając czułem się jakbym oglądał film fantasy w iście wschodnim stylu.

Pierwszy tom Patroli Łukjanienki składa się z trzech logicznie powiązanych historii.

W Moskwie działają dwa rodzaje patroli: Patrol Dzienny – Ciemni pilnujących jasnych oraz Patrol Nocny – Jaśni pilnujących ciemnych. Poznajemy Antona Gorodetskiego, Innego, który wstąpił do sił Jasnych. Organizując zasadzkę na wampiry, które złamały licencję, spotyka w metrze dziewczynę, nad którą wisi czarny wir niespotykanych rozmiarów. Swietłana – bo tak dziewczyna ma na imię – została przeklęta z wielką mocą. Oba Patrole poszukują winowajcy i starają się zdjąć z dziewczyny wir, który może zniszczyć całą Moskwę.

W drugiej historii ktoś morduje Ciemnych magów. Najprawdopodobniej Jasny, nie będący świadomy swojej mocy i przynależności, dokonuje samosądów. Trzeba go jak najszybciej znaleźć, ponieważ w ogniu podejrzeń znalazł się Anton. Aby oczyścić jego imię z zarzutów, Borys wskrzesza Olgę.

W historii numer trzy, w ręce Jasnych trafia kreda przeznaczenia. W jakim celu zostanie ona wykorzystana i przez kogo? Anton musi się dowiedzieć, ponieważ nie chce pozwolić, aby ktoś działał przeciw swojemu własnemu losowi.

Bardzo ciekawe rozpoczęcie cyklu. Powyższe historie zostały zekranizowane w formie dwóch filmów, które zachęciły mnie do chwycenia za książki. Łukjanienko bardzo barwnie buduje świat Jasnych i Ciemnych, ich niesnasek, chwiejnej równowagi oraz targów i negocjacji. Godne polecenia.

Pierwszy tom Patroli Łukjanienki składa się z trzech logicznie powiązanych historii.

W Moskwie działają dwa rodzaje patroli: Patrol Dzienny – Ciemni pilnujących jasnych oraz Patrol Nocny – Jaśni pilnujących ciemnych. Poznajemy Antona Gorodetskiego, Innego, który wstąpił do sił Jasnych. Organizując zasadzkę na wampiry, które złamały licencję, spotyka w metrze dziewczynę,...

Bardzo żałuję, że zanim sięgnąłem po książkę, obejrzałem film. Z drugiej jednak strony, gdyby nie pamięć o filmie, nie sięgnąłbym po książkę (czego zazwyczaj wystrzegam się jak ognia!),choć te dwa wydarzenia dzieli wiele lat. Sama historia jest opowiedziana w książce nieporównywalnie lepiej i przejrzyściej. Zupełnie inaczej postrzegam teraz poszczególne postacie, a w szczególności samego Antona i trapiące go rozterki moralne, które przewijają się przez karty całej opowieści. Świetna książka, bez dwóch zdań. Nie mogę się doczekać, kiedy zabiorę się za "Dzienny patrol", który również mam od jakiegoś czasu pod ręką.

Bardzo żałuję, że zanim sięgnąłem po książkę, obejrzałem film. Z drugiej jednak strony, gdyby nie pamięć o filmie, nie sięgnąłbym po książkę (czego zazwyczaj wystrzegam się jak ognia!),choć te dwa wydarzenia dzieli wiele lat. Sama historia jest opowiedziana w książce nieporównywalnie lepiej i przejrzyściej. Zupełnie inaczej postrzegam teraz poszczególne postacie, a w...

Świetna powieść z nurtu urban fantasy. Genialne ukazanie moskiewskich realiów końca lat 90, intrygujące przedstawienie walki sił dobra z siłami zła oraz nasycenie filozoficznymi przemyśleniami odnośnie targających głównego bohatera rozterek moralnych - to wszystko sprawia, że pozycja jest naprawdę wyjątkowa. Czuję, że będę wracał do niej co parę lat.

Świetna powieść z nurtu urban fantasy. Genialne ukazanie moskiewskich realiów końca lat 90, intrygujące przedstawienie walki sił dobra z siłami zła oraz nasycenie filozoficznymi przemyśleniami odnośnie targających głównego bohatera rozterek moralnych - to wszystko sprawia, że pozycja jest naprawdę wyjątkowa. Czuję, że będę wracał do niej co parę lat.

Seria "Patrole" Łukjanienki to klasa sama w sobie. Sięgnęłam po ten cykl po latach i ręce mi opadły. Antoni ? Naprawdę ? Dobrze, że tłumaczka nie pokusiła się o spolszczenie nazwisk. A składnia zdań w wielu przypadkach woła o pomstę do nieba. Czy leciał z nami korektor ? Aż dziw bierze, że dobra tłumaczka i cenione wydawnictwo wypuściło taki przekładowy koszmarek.

Seria "Patrole" Łukjanienki to klasa sama w sobie. Sięgnęłam po ten cykl po latach i ręce mi opadły. Antoni ? Naprawdę ? Dobrze, że tłumaczka nie pokusiła się o spolszczenie nazwisk. A składnia zdań w wielu przypadkach woła o pomstę do nieba. Czy leciał z nami korektor ? Aż dziw bierze, że dobra tłumaczka i cenione wydawnictwo wypuściło taki przekładowy koszmarek.

Wojciech Masiak przeczytał ją świetnie.
Książka wogóle początkowo jest zachwycająca. Klimatyczna, rosyjska, mroczna, cierpka i pobudzająca jak łyk wódki. Świat plastyczny, budowa równowagi sił intrygująca, bardzo działająca na wyobraźnię mechanika magii - urban fantasy najlepszego sortu. Pewne sytuacje skojarzone z dawno obejrzaną ekranizacją, stawiały się teraz dla mnie zrozumiałe- chociaż oczywiście różniły się od książki. W połowie jeszcze przekonywałam się że "filozofowanie" na które uskarżają się tu inni czytelnicy, wcale nie jest "aż tak" męczące. Z czasem faktycznie zaczynało jednak robić się duszno od grzebania w tym samym dylemacie dobra i zła, wszystko staje się względne, odklejone od rzeczywistości, obciążone powagą absolutu. To jest jak kac męczący treść coraz bardziej. Dyskusje o tym przerastają inne wartościowe elementy historii, przytłaczają każdy oddech postaci, aż finał staje się "rozmymłany" i wymęczony, sztucznie nadęty. Na ostatniej scenie historia mogłaby się skończyć, nie prowadząc do nikąd i nie intrygując możliwościami rozwoju akcji. Chyba jednak przeczytam conajmniej drugą część, ale po chwili odpoczynku.

Wojciech Masiak przeczytał ją świetnie.
Książka wogóle początkowo jest zachwycająca. Klimatyczna, rosyjska, mroczna, cierpka i pobudzająca jak łyk wódki. Świat plastyczny, budowa równowagi sił intrygująca, bardzo działająca na wyobraźnię mechanika magii - urban fantasy najlepszego sortu. Pewne sytuacje skojarzone z dawno obejrzaną ekranizacją, stawiały się teraz dla mnie...

Książkę przeczytałem kilkanaście lat po obejrzeniu filmu, który był dla mnie pierwszym kontaktem ze światem przedstawionym w powieściach Łukjanienki. Film zrobił na mnie bardzo dobre wrażenie, ale jakoś nie było czasu zagłębić się w wersję pisaną.
Teraz wróciłem do tematu i książka wciągnęła mnie od samego początku. Dużo akcji, ale też dużo miejsca na przemyślenia na temat dobra i zła. Tak jak kino rosyjskie różni się znacznie od Holywoodzkiego, tak rosyjska fantastyka również jest specyficzna. Warto przeczytać i ocenić, czy ten styl nam odpowiada. Polecam :)

Książkę przeczytałem kilkanaście lat po obejrzeniu filmu, który był dla mnie pierwszym kontaktem ze światem przedstawionym w powieściach Łukjanienki. Film zrobił na mnie bardzo dobre wrażenie, ale jakoś nie było czasu zagłębić się w wersję pisaną.
Teraz wróciłem do tematu i książka wciągnęła mnie od samego początku. Dużo akcji, ale też dużo miejsca na przemyślenia na temat...

Jestem wielką fanką fantastyki/fantasy, szczególnie polskiej i rosyjskiej. Zachwycamy się Martinem czy Rowling, zapominając o naszych rodzimych pisarzach i tych zza miedzy. Siergiej Łukjanienko jest moim ulubionym przedstawicielem rosyjskiej fantastyki. Zaczęło się oczywiście od Patroli, ale nie warto się ograniczać tylko do nich. Jest problem z dostępem do niektórych jego książek, mi udało się dzięki pewnej szalonej bibliotekarce, która ma jeszcze większego szmergla na tym punkcie niż ja ;)
Nocny patrol ujął mnie innym spojrzeniem na tak oklepane tematy jak czarodzieje, wampiry , zmiennokształtni etc.etc.
Dużo tu emocji. walki dobra ze złem, jasności z ciemnością, bieli i czerni.
Walki, która z każdym następnym tomem nie jest już tak jednoznaczna. Do głosu dochodzi szarość.

Jestem wielką fanką fantastyki/fantasy, szczególnie polskiej i rosyjskiej. Zachwycamy się Martinem czy Rowling, zapominając o naszych rodzimych pisarzach i tych zza miedzy. Siergiej Łukjanienko jest moim ulubionym przedstawicielem rosyjskiej fantastyki. Zaczęło się oczywiście od Patroli, ale nie warto się ograniczać tylko do nich. Jest problem z dostępem do niektórych jego...