Z tym, co sądzę o Murakamim, musiałam się przespać i sen ten trwał ponad miesiąc. Autor niezwykły, budujący nietypową w stosunku do popkulturowych dzieł zachodnich atmosferę. Dba zarówno o szczegóły jak i o ogólny, enigmatyczny obraz przedstawionej historii. W jednej książce zdążył mnie zafascynować, znudzić, obrzydzić mi dzień i zapewnić senne koszmary, a na końcu wprowadzić w zastanowienie. Skąd ta nuda? W moim odczuciu nie bez przyczyny - kiedy życie głównego bohatera stoi w miejscu, staje razem z nim cały świat przedstawiony i zwalnia akcja. "Kroniki..." to lektura wielowątkowa i kilkupoziomowa. Pozwala szybko zgubić sens, znaleźć za to sporą dozę abstrakcji. Autor trywializuje niekiedy rzeczy wstrząsające poprzez pozbawione emocji myśli głównego bohatera i wyolbrzymia zwykłe zdarzenia. Do samego końca każe nam zadawać sobie pytanie: O co właściwie chodzi? Co jest realne, a co fikcyjne? Pole dla czytelniczych poszukiwań sedna jest spore i sądzę, że między innymi o to chodzi w literaturze.Tekst wart przeczytania.

Z tym, co sądzę o Murakamim, musiałam się przespać i sen ten trwał ponad miesiąc. Autor niezwykły, budujący nietypową w stosunku do popkulturowych dzieł zachodnich atmosferę. Dba zarówno o szczegóły jak i o ogólny, enigmatyczny obraz przedstawionej historii. W jednej książce zdążył mnie zafascynować, znudzić, obrzydzić mi dzień i zapewnić senne koszmary, a na końcu...