Coś co na początku zapowiadało się na książkę dla dzieci opowiadającą o losach królików, nagle przerodziło się w naszpikowaną metaforami mini-epopeję która stanowi lustrzane odbicie ludzkich pragnień, emocji i traktowania świata.
Czytanie o ludziach i tym co wyprawiają z naturą z perspektywy małych króliczków było bardzo ciekawym i pouczającym przeżyciem, co więcej historia ta potwierdziła tylko mój sąd o tym jakimi jesteśmy szkodnikami i jak bardzo nie szanujemy innych żyć.
Podobało mi się wczucie autora w to jak może wyglądać kultura królicza, ich sposób porozumiewania się, zwyczaje i bieg życia, a przede wszystkim ich odczuwanie rzeczywistości. Wbrew pozorom wcale nie jest to tak bardzo odległe od tego co praktykujemy my, jedyne czym się różnimy to to, że bardziej kierują nami emocje i ego niż chłodna logika i realizm.
Same postacie poszczególnych królików są bardzo prosto i jasno nakreślone, od początku wiemy kto jest "zły" a kto "dobry" (no niestety, wojsko jak zwykle przegrywa w rankingu najmilszych i najbardziej lubianych ;)). Koniec końców dobro zwycięża ale oczywiście nie bez żadnych ofiar i poświęceń. Króliki pokazały też, jak można wykorzystać to co wydawałoby się nieporządane i niebezpieczne do swoich celów (pies) choć oczywiście w odpowiedni sposób z przemyślanym planem.
Wiele w tej książce dało mi do myślenia, znalazłam tam multum metafor które jak ulał pasują do sytuacji ludzi na świecie, innymi słowy mówiąc- lektura jak najbardziej godna uwagi i wcale nie tak prosta jakby się mogło na początku wydawać. POLECAM serdecznie! ;)

Coś co na początku zapowiadało się na książkę dla dzieci opowiadającą o losach królików, nagle przerodziło się w naszpikowaną metaforami mini-epopeję która stanowi lustrzane odbicie ludzkich pragnień, emocji i traktowania świata.
Czytanie o ludziach i tym co wyprawiają z naturą z perspektywy małych króliczków było bardzo ciekawym i pouczającym przeżyciem, co więcej historia...