(…) jakieś siedemdziesiąt procent tych chłopców nie czuje (…) powołania. Wybierają zawód księdza, bo to dla nich doskonały sposób na poznanie wrażliwego, mądrego i uduchowionego chłopaka, który podziela ich zagubienie. Większość z nich pochodzi z małych miejscowości, od dziecka są chowani na duchownych. Pod kloszem, w idealistycznej bańce, która pęka w momencie zamknięcia za bramą. Większość przychodzi ukształtowana i wie, że znalazła się w raju, bo woli chłopców. Bywają i tacy, którzy nie kontaktują się ze swoją seksualnością i do seminarium trafiają z deficytem. I jedni, i drudzy tutaj właśnie nawiązują pierwsze prawdziwe więzi. Niestety, nawet ci, którzy przyszli z czystymi intencjami, trafiają na osoby, które wybierają ten fach z wyrachowania. Ci z kolei nie respektują nie tylko celibatu, ale też monogamii. Ich celem jest poszukiwanie przygód. Zapewniam, że Sodoma i Gomora to błahostka w porównaniu z orgiami, jakie odbywają się wśród adeptów na księży. Potem sytuacja przypomina nakręconą spiralę. Jest tylko gorzej – przekonywał. Bez ogródek opowiadał, kiedy i w jakich okolicznościach proponowano mu wyższe stanowisko w zamian za relację seksualną. Czasem podawał też nazwiska. Bardzo szybko pozwów cywilnych przeciwko niemu nie dało się już zliczyć na palcach jednej ręki. Adwokaci sami się zgłaszali, by bronić go w sądzie, traktując wystąpienia w jego sprawach jak doskonałą reklamę. Na każdą z rozpraw przybywali dziennikarze. Media pokochały księdza Staronia za wywrotowe poglądy, odwagę oraz skromność. (…) odmawiał objęcia proponowanych mu stanowisk i był zwolennikiem Kościoła ubogiego. Był idealnym materiałem na celebrytę i szybko się nim stał. – Nie potrzebuję fioletów ani tego, by ktoś zwracał się do mnie „arcybiskupie”. To arcygłupie (…) Zostałem księdzem, bo pragnąłem bliższego kontaktu z Bogiem. Kościół miał mi w tym pomóc, a nie przeszkadzać. Jeśli wejdę w struktury, stracę niezależność. Nie będę miał prawa mówić, co myślę. Będę czytał, co ktoś mi napisze.

(…) jakieś siedemdziesiąt procent tych chłopców nie czuje (…) powołania. Wybierają zawód księdza, bo to dla nich doskonały sposób na poznani...

,,Na miejscu zbrodni pozostal tylko zapach''.

,,Na miejscu zbrodni pozostal tylko zapach''.

-Nic jej nie dolega. Zalecam przytulić i wyjaśnić, że następnym razem powinna być ostrożniejsza. Nie może jej pani ochronić przed każdym niebezpieczeństwem, bo nie da się żyć za kogoś.

-Nic jej nie dolega. Zalecam przytulić i wyjaśnić, że następnym razem powinna być ostrożniejsza. Nie może jej pani ochronić przed każdym nie...