Jak dobrze jest podróżować! Tak jednym zdaniem można podsumować tę książkę. Autorka nie ma zacięcia stricte reporterskiego, chociaż znajdziemy tu relacje rozmów z tubylcami. Doceniłam to, że rozpoczęła pobyt w Ameryce Środkowej od szkoły językowej i przyśpieszonej nauki języka. Zapewniło jej to możliwość kontaktu z mieszkańcami tych rejonów, bliższe poznanie problemów z jakimi się borykają. Jednakże mam wrażenie, że ta wędrówka to sposób na ucieczkę od codzienności. Od przyziemnych problemów, od rutyny. Może przemawia przeze mnie zazdrość, a może świadomość, że wszyscy w ten sposób żyć nie możemy. Ktoś musi piec chleb, kto inny być kierowcą autobusu czy właścicielem hotelu, by nasz turysta mógł się spokojnie włóczyć. Zabrakło mi momentów, w których autorka zrobiłaby coś dla społeczności, popracowała jako wolontariusz itp. Dużym atutem książki są zdjęcia. Czyta się szybko, ogląda przyjemnie, jedynie wiedzy nie ma zbyt wiele, co nie oznacza, iż nie ma jej wcale. Polecam.

Jak dobrze jest podróżować! Tak jednym zdaniem można podsumować tę książkę. Autorka nie ma zacięcia stricte reporterskiego, chociaż znajdziemy tu relacje rozmów z tubylcami. Doceniłam to, że rozpoczęła pobyt w Ameryce Środkowej od szkoły językowej i przyśpieszonej nauki języka. Zapewniło jej to możliwość kontaktu z mieszkańcami tych rejonów, bliższe poznanie problemów z...