Dalsze samotne przygody Thorgala na Bliskim Wschodzie. Aniel przejmuje władzę w Bag Dadzie, który jest oblegany przez wojska Magnusa. Tylko protagonista może zapobiec jeszcze większej rzezi…

Fabularnie komiks strasznie przypominał mi „Między ziemią a światłem” w bardziej ekstremalnej formie – kolejny potomek Thorgala dzięki nadludzkim mocom jest traktowany jak bóstwo, a główny bohater usiłuje temu przeciwdziałać. W odróżnieniu jednak od Jolana ze wspomnianego tomu, Aniel wydaje się świadomy swojego przeznaczenia, chociaż akcja tomu pokazuje, że w sumie też jest marionetką. Chyba scenarzysta chciał pokazać źródło swojej inspiracji, bo w tomie pojawiają się pewne charakterystyczne elementy z Krainy Qa –podobało mi się to, nadało to pewnej różnorodności oblężeniu. Jednakże stanowiło to również swego rodzaju deus ex machinę, co już moim zdaniem było trochę słabym rozwiązaniem.

W bardzo zaskakującym kierunku zostaje tu rozwinięta postać Salumy – jest postępowanie jest bardzo niejednoznaczne moralnie i ciężko ją oceniać. Z drugiej strony widzę tu też chęć szybkiego zamiecenia pod dywan krótkiego incydentu z poprzedniego tomu.
Jeżeli już o kwestiach moralnych mowach, to podobało mi się przedstawienie Czerwonych Magów – wcale nie są to ślepi fanatycy, a ludzie, którzy muszą dokonywać trudnych decyzji by robić to co uważają za słuszne. Odejście jednego z nich wypada naprawdę wzruszająco.

Rysunki Rosińskiego to jak zawsze klasa sama w sobie – krwistoczerwone barwy świetnie podkreślają tu dramatyczną sytuację bohaterów oraz oblężonego miasta.

Oceniając ogólnie, to ten tom nie do końca spełnił moje oczekiwania – spodziewałem się tu występu bohaterów z serii „Kriss de Valnor” i megaepickiego finału. Zamiast tego dostałem ładnie namalowany odgrzewany kotlet z efektowną końcówką. Jak dla mnie daje radę, chociaż to bardziej zasługa rysunków niż fabuły.

Dalsze samotne przygody Thorgala na Bliskim Wschodzie. Aniel przejmuje władzę w Bag Dadzie, który jest oblegany przez wojska Magnusa. Tylko protagonista może zapobiec jeszcze większej rzezi…

Fabularnie komiks strasznie przypominał mi „Między ziemią a światłem” w bardziej ekstremalnej formie – kolejny potomek Thorgala dzięki nadludzkim mocom jest traktowany jak bóstwo, a...