Książka bardzo dobra. O tym co wszyscy wiedzą: wspaniale wykreowany świat, a właściwie wszechświat, bo książka rozgrywa się głównie na jednej planecie ale jest też w niej mowa o innych.

Dopiero pod koniec czytania Diuny, dowiedziałem się, że książka została wydana w 1965 roku - 50 lat temu i jest to bardzo zaskakujące, bo kompletnie tego po niej nie widać. Czyta się ją jak dzieło współczesnego pisarza, który zna wszystkie wynalazki i odkrycia nauki i na ich podstawie w swojej fantazji jeszcze je udoskonala i buduje wspaniały świat nowych gatunków, broni, społeczeństwa, zdolności paranormalnych, religii. W skrócie - nie ma tu rozbieżności z tym jak ja widzę świat dzisiaj oraz z tym jak mógłby on się rozwinąć w świat z Diuny za setki, tysiące czy miliony lat.

Teraz trochę o minusach. Główny bohater - ideał pod każdym względem, bez wad, najlepszy we wszystkim, wszystko mu wychodzi i wiadomo że wygra - kiedyś takie postacie lubiłem teraz coraz bardziej mnie męczą.

Poza tym trochę moim zdaniem nieproporcjonalnie autor rozłożył na kartach książki opis fabuły. Fakty mało istotne, o których od początku wiadomo było że nastąpią, zostały rozlane na 500 stron. Cała główna akcja, została rozwiązana zbyt szybko w ostatnich 50 - 100 stronach. Książka miała kilka wątków, których rozwiązania czytelnik nie może za bardzo się spodziewać i niestety to rozwiązanie wszystkich tych wątków zostało stłoczone w 2 - 3 rozdziałach i mimo, że było w miarę ciekawe, to zabrakło dłuższego rozpisania tych wszystkich zawiłości, ale być może było to celowe posunięcie autora po to, by sięgnąć po kolejne części Diuny.

Książka bardzo dobra. O tym co wszyscy wiedzą: wspaniale wykreowany świat, a właściwie wszechświat, bo książka rozgrywa się głównie na jednej planecie ale jest też w niej mowa o innych.

Dopiero pod koniec czytania Diuny, dowiedziałem się, że książka została wydana w 1965 roku - 50 lat temu i jest to bardzo zaskakujące, bo kompletnie tego po niej nie widać. Czyta się ją...