Trochę szkoda, że to książka dla mocno wtajemniczony. Kiedyś, posiadając jaki taki zasób wiedzy mat.-fiz. czytałem książki księdza profesora z dużą przyjemnością. Ta takich doznań nie dostarczyła. Mię.
Mimo wszystko pięć gwiazdek się należy.
No. Raczej. I...polecam, z zastrzeżeniem, jak wyżej.

Trochę szkoda, że to książka dla mocno wtajemniczony. Kiedyś, posiadając jaki taki zasób wiedzy mat.-fiz. czytałem książki księdza profesora z dużą przyjemnością. Ta takich doznań nie dostarczyła. Mię.
Mimo wszystko pięć gwiazdek się należy.
No. Raczej. I...polecam, z zastrzeżeniem, jak wyżej.

Książka kierowana jest do osób, które z jednej strony posiadają zaawansowaną wiedzę z zakresu matematyki, a z drugiej strony zainteresowane są filozofią, ale w ujęciu teologii katolickiej. Czyli trochę do nikogo.

Najpierw przedstawiona jest historia pojmowania przypadku, następnie następuje rozdział matematyczny, na końcu krótkie podsumowanie teologiczno filozoficzne.

Wiele rzeczy przedstawianych było w niepotrzebnie zmatematyzowany sposób. Mówiąc o hipotezie wieloświata można ująć temat wprost i napisać "wszystkie potencjalnie możliwe wszechświaty". Można jednak rozwinąć matematyczny wywód o przestrzeni stanu na której umieszczamy grupy charakteryzujące wszystkie możliwe układy cząstek... Autor zdecydowanie preferuje to drugie podejście.

W efekcie powstała książka do bólu akademicka, której celem jest tworzenie precyzyjnych definicji, a nie budowanie zrozumienia u przeciętnego czytelnika.

Jednocześnie, mimo że dzieło miało być wyważoną alternatywą do "Ślepego Zegarmistrza" i "Inteligentnego Projektu", to brakuje w nim kluczowej części - wniosków. Przekaz można byłoby skrócić do zdania "Teologia katolicka nie wyklucza występowania losowości". Zabrakło mi rozwinięcia tematu tej trzeciej drogi.

Recenzję pozostawiam bez oceny - nie byłem w stanie odpowiednio dokładnie zrozumieć matematycznej części książki, a być może to właśnie tam ukryte jest piękno rozważań Hellera. Niemniej, przyznam że ja się zawiodłem.

Jeżeli ktoś nie dysponuje warsztatem na poziomie studiów matematycznych, to myślę że może sobie odpuścić tą pozycję, bo nie wyniesie z niej zbyt wiele.

Książka kierowana jest do osób, które z jednej strony posiadają zaawansowaną wiedzę z zakresu matematyki, a z drugiej strony zainteresowane są filozofią, ale w ujęciu teologii katolickiej. Czyli trochę do nikogo.

Najpierw przedstawiona jest historia pojmowania przypadku, następnie następuje rozdział matematyczny, na końcu krótkie podsumowanie teologiczno...

Z jednej strony książka bardzo ciężka dla osób, które nigdy nie miały do czynienia z zaawansowaną matematyką (wyprowadzenia, specjalistyczne słownictwo). Z drugiej strony zdecydowanie za bardzo ogólnikowo dla osób, które wiedzą więcej w temacie. Każdy podrodział był jedynie zaznaczeniem/rozwinięciem, że coś istnieje bez zagłębiania się w temat. Przez cały czas byłem zdumiony ilością wiedzy którą posiada autor, a z drugiej strony miałem wrażenie, że nie potrafi bądź nie chce się tą wiedzą podzielić z czytelnikiem.

Z jednej strony książka bardzo ciężka dla osób, które nigdy nie miały do czynienia z zaawansowaną matematyką (wyprowadzenia, specjalistyczne słownictwo). Z drugiej strony zdecydowanie za bardzo ogólnikowo dla osób, które wiedzą więcej w temacie. Każdy podrodział był jedynie zaznaczeniem/rozwinięciem, że coś istnieje bez zagłębiania się w temat. Przez cały czas byłem...

Książka rzeczywiście bardziej przypomina pracę naukową, w większej części pełną matematyczno-fizycznych pojęć ciężkich do zrozumienia przez zwykłego czytelnika, aniżeli książkę "dla każdego który potrafi dostrzec głębię samego pytania o istotę przypadku", jak to wskazuje autor. 2/3 książki to historia prawdopodobieństwa w nazwiskach, odkryciach i poglądach na nie, mimo że autor podkreśla, że nie jest celem tej książki rozprawianie nad historią. Pomimo tego, że książka zapewne dla ludzi bardziej obeznanych w temacie (lub mądrzejszych ode mnie skoro mi nie podsiadła) może być interesująca, jednak jako przeciętny czytelnik nie mający dużo wspólnego z zaawansowanymi ścisłymi naukami nie bardzo odnalazłem w tej książce tego co szukałem skuszony tytułem "filozofia przypadku".

Książka rzeczywiście bardziej przypomina pracę naukową, w większej części pełną matematyczno-fizycznych pojęć ciężkich do zrozumienia przez zwykłego czytelnika, aniżeli książkę "dla każdego który potrafi dostrzec głębię samego pytania o istotę przypadku", jak to wskazuje autor. 2/3 książki to historia prawdopodobieństwa w nazwiskach, odkryciach i poglądach na nie, mimo że...

Bardzo ciekawe , hołd dla myślenia.

Bardzo ciekawe , hołd dla myślenia.

Interesujący popis erudycji w materii nauk przyrodniczych z domieszką filozofii i trochę nie-oszałamiającego filozofowania na zakończenie. Ogólnie - dobra lektura.

Interesujący popis erudycji w materii nauk przyrodniczych z domieszką filozofii i trochę nie-oszałamiającego filozofowania na zakończenie. Ogólnie - dobra lektura.

Bardzo ciekawa, ale trzeba przebrnąć przez rozdział mocno matematyczny.

Bardzo ciekawa, ale trzeba przebrnąć przez rozdział mocno matematyczny.

Książka zdecydowanie nie dla laików. Skonstruowana jak praca naukowa, napisana językiem zrozumiałym dla osób po studiach matematycznych. Nieciekawa.

Książka zdecydowanie nie dla laików. Skonstruowana jak praca naukowa, napisana językiem zrozumiałym dla osób po studiach matematycznych. Nieciekawa.

"Nic nie dzieje się przypadkiem"

"Nic nie dzieje się przypadkiem"

Dla mnie super. Brakuje mi dalszego ciągu. Co z objawieniem,Czy w rozumieniu objawienia możemy założyć niewielkie zmiany? Przykładowo w Pasji.
Baran Jan

Dla mnie super. Brakuje mi dalszego ciągu. Co z objawieniem,Czy w rozumieniu objawienia możemy założyć niewielkie zmiany? Przykładowo w Pasji.
Baran Jan