Doświadczenie straty jest nieuniknione, już pierwszego dnia naszego życia coś tracimy. Najczęściej jest to bardzo trudne przeżycie. Jednak to właśnie między innymi strata nas wzmacnia, pozwala nam wzrastać i poznawać siebie. Miałam nadzieję, że książka bardziej skupi się na różnych relacjach, od romantycznych do przyjacielskich, ale niestety nie znalazłam w niej odpowiedzi na część z moich rozmyślań. Zawiera wiele oczywistości i nie ze wszystkim się zgadzam z autorką, ale myślę, że warto tę książkę przeczytać, nawet jeśli ktoś miałby wyciągnąć z niej tylko jedną życiową naukę. Autorka wnikliwie przeanalizowała stratę w wielu aspektach i na różnych etapach życia. Zawsze coś tracimy, ale zawsze też coś zyskujemy. Dobrze jest to sobie uświadomić.

Doświadczenie straty jest nieuniknione, już pierwszego dnia naszego życia coś tracimy. Najczęściej jest to bardzo trudne przeżycie. Jednak to właśnie między innymi strata nas wzmacnia, pozwala nam wzrastać i poznawać siebie. Miałam nadzieję, że książka bardziej skupi się na różnych relacjach, od romantycznych do przyjacielskich, ale niestety nie znalazłam w niej odpowiedzi...

Straty w naszym życiu są czymś nieuniknionym. Tracimy nie tylko bliskich poprzez ich śmierć, ale na przykład dlatego, że ktoś się przeprowadza, a ktoś inny, kto był dla nas ważny w dzieciństwie nagle staje się obcy. Codziennie ktoś z nas traci marzenia, rezygnuje z oczekiwań, żegna się ze złudzeniami. Zaczynamy akceptować to, co nieuniknione. To są czasami mało odczuwalne przez nas straty, ale jednak wpływają one na nasz charakter, na to, jak odbieramy rzeczywistość. Badania pokazują, że straty których doświadczamy w dzieciństwie, czynią nas bardziej wrażliwymi na każdą stratę, której doświadczamy w późniejszym życiu. Jak je przepracowywać? Jak świadomie ponosić stratę i jednocześnie nie poddawać się? Autorka bazowała na odkryciach Freuda ale też doświadczeniu wielu psychoanalityków, z którymi pracuje na co dzień.

Ciąg dalszy recenzji na:

https://www.facebook.com/photo/?fbid=888473903075396&set=a.530574228865367

Straty w naszym życiu są czymś nieuniknionym. Tracimy nie tylko bliskich poprzez ich śmierć, ale na przykład dlatego, że ktoś się przeprowadza, a ktoś inny, kto był dla nas ważny w dzieciństwie nagle staje się obcy. Codziennie ktoś z nas traci marzenia, rezygnuje z oczekiwań, żegna się ze złudzeniami. Zaczynamy akceptować to, co nieuniknione. To są czasami mało odczuwalne...

Przemęczyłem tę książkę, zachęcony tym, że znajomy się tak zachwycał. Czasem zapominałem, że ją słucham, bo zupełnie mnie nie wciągnęła, a miejscami irytowała, miała czasem momenty ciekawe i intrygujące, jednocześnie za dużo Freuda i psychoanalizy. która jest dla mnie bardziej filozofią niż psychologią. Może miałem zbyt duże oczekiwania i czuję się rozczarowany.

Przemęczyłem tę książkę, zachęcony tym, że znajomy się tak zachwycał. Czasem zapominałem, że ją słucham, bo zupełnie mnie nie wciągnęła, a miejscami irytowała, miała czasem momenty ciekawe i intrygujące, jednocześnie za dużo Freuda i psychoanalizy. która jest dla mnie bardziej filozofią niż psychologią. Może miałem zbyt duże oczekiwania i czuję się rozczarowany.

Strata. To słowo boli. Unikamy go, nie chcemy czuć ani przeżywać żadnej straty, czyż nie mam racji? Jednocześnie doświadczenie utraty czegoś lub kogoś w naszym życiu jest momentem przejścia, do naszej własnej zmiany. Życie to ciągły ruch, zmiana i straty na wielu polach.

Autorka Judith Viorst w swojej książce „To, co musimy utracić” dzieli się swoją wiedzą, obserwacjami i doświadczeniem o psychice ludzkiej od momentu jego przyjścia na świat, po kolejne etapy naszego życia i w niezwykle empatyczny, spokojny i rzetelny sposób przez najsmutniejsze doświadczenia naszej egzystencji, przez wszystkie nasze straty. Każdy żal, smutek, niezgoda zostaje ukojony wiedzą i wskazówkami, w jaki sposób możemy sobie radzić z emocjami, których doświadczamy z tego powodu. Uświadomienie sobie swoich wszystkich strat, konfrontacja z nimi a później i ich akceptacja dadzą wewnętrzny spokój i harmonię każdemu z nas. „Badania pokazują, że straty, których doświadczamy we wczesnym dzieciństwie, czynią nas wrażliwymi na każdą stratę, której doświadczamy w późniejszym życiu”.
Judith Viorst mówi: „Straty stanowią część życia – są powszechne, nieuniknione, nieubłagane. Są konieczne, gdyż tracąc coś, rezygnując z czegoś i zostawiając coś za sobą, wzrastamy. Moja książka mówi o nierozerwalnym związku tego, co tracimy, z tym, co zyskujemy. Mówi o tym, co musimy porzucić, by wzrastać”. Jest to jednocześnie smutne i radosne. Każdy medal ma dwie strony medalu. Doświadczenie negatywne może być jednocześnie pozytywne i odwrotnie.

Książka „To, co musimy utracić” jest podzielona na cztery części:
„• doświadczenie straty, jakie pociąga za sobą opuszczenie ciała matki, koniec bycia jej cząstką i stopniowe stawanie się oddzielnym „ja”:
„poznając własne potrzeby i przypisując sobie doświadczane uczucia jako własne, zaczynamy powoli przyswajać sobie poczucie samoistnienia (…). Zaczynamy stwarzać i odkrywać własne „ja””,
• doświadczenie straty, gdy stajemy w obliczu ograniczeń naszej władzy oraz możliwości i musimy ustąpić przed tym, co zakazane i co niemożliwe,
• strata związana z rezygnacją z marzeń o idealnych związkach między ludźmi i zastąpieniem ich ludzką rzeczywistością więzi niedoskonałych,
• doświadczenie strat w drugiej połowie życia – a jest ich tak wiele – nasze ostateczne doświadczenie straty, czyli odejście z tego świata, i zgoda na to, by wszystko mogło odejść”.

Judith Viorst w rozdziale „Lekcje miłości” przeprowadziła mnie przez definicję zdrowej miłości do siebie samego i do innych ludzi. Przytacza słowa Erich’a Fromm’a z jego książeczki „O sztuce miłości”:
„Miłość dziecięca trzyma się zasady: <<Kocham, ponieważ jestem kochany>>. Natomiast miłość dojrzała twierdzi: <<Jestem kochany, ponieważ kocham>>. Niedojrzała miłość mówi: <<kocham cię, ponieważ cię potrzebuję>>. Dojrzała miłość powiada: <<Potrzebuję cię, ponieważ cię kocham>>”.

Całe nasze życie coś tracimy: ludzi, zwierzęta, miłość, przyjaźń, pieniądze i wiele wiele innych zasobów. Straty są tylko częścią naszego życia, stacjami, na których chwilowo się zatrzymujemy. A jak mówi Daljlama: „Ból może cię zmienić, ale to nie oznacza od razu złej zmiany. Weź ten ból i zamień go w mądrość”.

Bardzo wartościowa książka, polecam, czytajcie.

Strata. To słowo boli. Unikamy go, nie chcemy czuć ani przeżywać żadnej straty, czyż nie mam racji? Jednocześnie doświadczenie utraty czegoś lub kogoś w naszym życiu jest momentem przejścia, do naszej własnej zmiany. Życie to ciągły ruch, zmiana i straty na wielu polach.

Autorka Judith Viorst w swojej książce „To, co musimy utracić” dzieli się swoją wiedzą, obserwacjami i...

Książka uczy nas spojrzeć na stratę innymi oczami jak zazwyczaj się patrzy. W tej książce dowiadujemy się, że już od 1. dnia życia coś tracimy. Jest to opisane w sposób, który do mnie trafił. Poczułam emocje i uczucia oddane przy pisaniu tej książki.
Kolejna część to poczucie, gdy jest ciągle nam uniemożliwiane. Człowiek często jest stopowany przez starszych, przez inne wyżej postawione osoby .

Autorka tą książką chciała przekonać, że radzenie z naszymi stratami pomoże nam wzmocnić się emocjonalnie i psychicznie, i moim zdaniem wyszło jej to idealnie. Książkę czytałam na raty, ponieważ jest grubsza, a ja dopiero otwieram się na taki typ książek to jestem zadowolona, że sięgnęłam po tę lekturę. Zdecydowanie wyniosłam jej wiele wartości i że strata nie zawsze oznacza coś złego.

Książka uczy nas spojrzeć na stratę innymi oczami jak zazwyczaj się patrzy. W tej książce dowiadujemy się, że już od 1. dnia życia coś tracimy. Jest to opisane w sposób, który do mnie trafił. Poczułam emocje i uczucia oddane przy pisaniu tej książki.
Kolejna część to poczucie, gdy jest ciągle nam uniemożliwiane. Człowiek często jest stopowany przez starszych, przez inne...

Niestety nie trafiła do mnie ta książka, po 70 stronach przestałam ją czytać.

Niestety nie trafiła do mnie ta książka, po 70 stronach przestałam ją czytać.

Książka o utratach jakich doznajemy przez całe nasze życie. Porusza wiele aspektów, podaje mnóstwo przykładów. Bardzo ważna i dobrze napisana.

Książka o utratach jakich doznajemy przez całe nasze życie. Porusza wiele aspektów, podaje mnóstwo przykładów. Bardzo ważna i dobrze napisana.

Po pierwsze książka jest zdecydowanie zbyt długa. Jak dla mnie, człowieka doświadczonego przez życie zawiera zbyt wiele oczywistych treści. Tym bardziej, że lubię wyrzucać, porzucać i zmieniać. Końcówka jest o wiele bardziej interesująca niż początek. Każdy jest na innym etapie życia i każdy coś tutaj dla siebie znajdzie, bo każdy czegoś innego szuka. Podobały mi się bardzo cytaty. Dla siebie na pewno przygarnę myśl o tym, że musimy stracić złudzenia o samym sobie. Generalnie żyjemy złudzeniami. My sobie coś tam wyobrażamy i to złudzenie najtrudniej nam porzucić, bo nie zdajemy sobie z niego sprawy. Podsumowując. Jednych zirytuje początek, innych środek a pozostałych końcówka. Uważam, że nie jest w całości dla wszystkich, jest jednak warta przeczytania.

Po pierwsze książka jest zdecydowanie zbyt długa. Jak dla mnie, człowieka doświadczonego przez życie zawiera zbyt wiele oczywistych treści. Tym bardziej, że lubię wyrzucać, porzucać i zmieniać. Końcówka jest o wiele bardziej interesująca niż początek. Każdy jest na innym etapie życia i każdy coś tutaj dla siebie znajdzie, bo każdy czegoś innego szuka. Podobały mi się bardzo...

RECENZJA 
„To, co musimy utracić, czyli miłość, złudzenia, zależności niemożliwe od spełnienia oczekiwania, których każdy z nas musi się wyrzec, by móc wzrastać”
AUTOR: Judith Viorst
 
WSPÓŁPRACA REKLAMOWA —
Wydawnictwo: Zwierciadło
„Wszyscy wołamy bezustannie, stając na skraju rozdzielających nas, ogromnych otchłani”.
                                               David Grayson

Czym jest strata? Strata to poczucie braku czegoś, co mieliśmy lub na co mieliśmy nadzieję. Jak najbardziej może nie być stratą faktyczną, a tylko taką, która odnosi się do naszych wyobrażeń, tzn. nie musi dotyczyć czegoś, co już mieliśmy, ale również tego, co planowaliśmy mieć. Pojęcie straty 


„To, co musimy utracić”  składa się z czterech części.
doświadczenia i straty: 
-Oddzielne „Ja”
-Co zakazane i co niemożliwe. 
-Niedoskonałe więzi.
-Kochamy, tracimy, odchodzimy, zostawiamy za sobą. 

Autorka pokazuje, że doświadczenie straty towarzyszy nam przez całe nasze życie. Ponieważ nie tylko ponosimy stratę na skutek śmierci, ale również gdy odchodzimy od kogoś, gdy nas ktoś opuszcza. Strata objawia się na różnych polach naszego życia, gdy zmieniamy się i podejmujemy, świadome decyzje rezygnując z czegoś, zostawiając coś za sobą. Tracimy na różne sposoby świadomie bądź nieświadomie, niemożliwych do spełnienia oczekiwań, złudzeń, oczekiwań, naszej wolności, władzy, bezpieczeństwa, a także utraty swojego ja, to  dotyczy całego naszego życia.
Strata stanowi część życia i jest powszechna, nieunikniona, niebłagalna, konieczna, dzięki temu stajemy się silniejsi i zmieniamy.  
Straty i korzyści to dwa pojęcia, które są często ze sobą nierozerwalnie złączone.
Autorka pokazuje, że radzenie sobie z naszymi stratami pomaga nam wzmocnić się emocjonalnie i psychicznie. 
Dostajemy pokaźną dawkę wiedzy, opisaną w bardzo mądry sposób. Możemy zatrzymać się, pomyśleć, oddać się refleksji nad wszystkimi zagadnieniami, które składają się w różnych etapach naszego życia.
To bardzo wartościowa książka, którą koniecznie musisz przeczytać, by uzmysłowić sobie, że strata jest, nieuniknioną częścią naszego życia.  A my różnie radzimy sobie z nią i to jak podejdziemy, do tego zagadnienia może mieć duży wpływ na nasze decyzje i życie. To wszystko składa się na odnalezienie własnej wolności, dokonywania własnych wyborów i uświadomieniu sobie kim jesteśmy i kim moglibyśmy być. 
Autorka wnikliwie przeanalizowała, temat straty w  różnych aspektach naszego życia począwszy od poczęcia do starości. 
Zapewne każdy z nas wynosie ze straty inną naukę. Niektórzy wyjdą z niej z poczuciem krzywdy i niesprawiedliwości, inni znajdą pocieszenie w bliskości, duchowości, religii. Strata to  przede wszystkim trudna lekcja akceptacji, że nic nie jest dane na zawsze, a jedynie na chwilę. Strata jest częścią życia i ma swój głęboki sens, bo  nie nad wszystkim mamy kontrolę.

W jaki sposób radzić sobie ze stratą, jaki wywiera ona wpływ na psychikę człowieka?

RECENZJA 
„To, co musimy utracić, czyli miłość, złudzenia, zależności niemożliwe od spełnienia oczekiwania, których każdy z nas musi się wyrzec, by móc wzrastać”
AUTOR: Judith Viorst
 
WSPÓŁPRACA REKLAMOWA —
Wydawnictwo: Zwierciadło
„Wszyscy wołamy bezustannie, stając na skraju rozdzielających nas, ogromnych otchłani”.
                                               David...

🫧🫧🫧🫧🫧 Recenzja 🫧🫧🫧🫧🫧

Judith Viorst "To, co musimy utracić "

Wydawnictwo : Zwierciadło
@wydawnictwo_zwierciadlo

🫧🫧🫧🫧🫧🫧🫧🫧🫧🫧🫧🫧

" Z utracony i skarbami wiąże nas obraz w naszym umyślę, ale to strata nadaje mu kształt...
Colette "


Powieść jest głęboka i refleksyjna...

Cała książka jest napisany w sposób przystępny i łatwy do zrozumienia.. Autorka używa przykładów i osobistych refleksji, co czyni go bardziej realistycznym i bliskim czytelnikowi..

W książce , autorka opisuje doświadczenie straty, które jest nieodłączną częścią naszego życia..
Mówi o różnych rodzajach strat, takich jak śmierć bliskich nam osób, rozstania czy też konieczność zaakceptowania rzeczy, które są nieuniknione..
Autorka podkreśla, że już od momentu narodzin doświadczamy straty, gdy opuszczamy ciało matki i stajemy się oddzielnym "ja"..

W dalszej części książki autorka mówi o tym, jak strata ogranicza naszą władzę i możliwości oraz jak musimy zrezygnować z idealnych marzeń o relacjach między ludźmi..
W drugiej połowie życia, zdaniem autorki, zaczynamy lepiej rozumieć kruchotę życia i akceptować jego nieuchronny koniec..
Autorka podkreśla, że radzenie sobie ze stratą może nas wzmocnić emocjonalnie i psychicznie..

Uświadomienie sobie, jak strata wpływa na nasze życie, może być początkiem pozytywnej zmiany..

Podoba mi się, jak autorka podkreśla, że straty mogą nas zmienić i pomóc nam dojrzeć emocjonalnie.. Przypomina nam, że nie jesteśmy sami w naszych doświadczeniach i że istnieje wsparcie i zrozumienie dla naszych uczuć.. To ważne przesłanie, które może nam pomóc w trudnych momentach..

Książka skupia się na akceptacji nieuchronności straty i czerpaniu z niej nauki..
To ważne przemyślenia, które mogą pomóc nam lepiej zrozumieć i radzić sobie z trudnymi sytuacjami w życiu..

🫧🫧🫧🫧🫧 Recenzja 🫧🫧🫧🫧🫧

Judith Viorst "To, co musimy utracić "

Wydawnictwo : Zwierciadło
@wydawnictwo_zwierciadlo

🫧🫧🫧🫧🫧🫧🫧🫧🫧🫧🫧🫧

" Z utracony i skarbami wiąże nas obraz w naszym umyślę, ale to strata nadaje mu kształt...
Colette "


Powieść jest głęboka i refleksyjna...

Cała książka jest napisany w sposób przystępny...