Moje drugie spotkanie z twórczością Eriki Spindler wypadło niestety znacznie gorzej niż pierwsze ("Labirynt białego królika" w Polsce znany też pod tytułem "Morderca bierze wszystko"). Co dziwne, temat poruszany w "Naśladowcy" był o wiele bardziej działający na wyobraźnię i straszny- morderstwa dzieci pobudzają skryte w nas lęki i instynkty. I to był niewątpliwy plus tej książki, jak też wprowadzenie wszelkich elementów z językiem głuchoniemych. Niestety, im bliżej do końca, tym akcja robiła się bardziej rozwlekła (z wyjątkiem ostatnich 40-stu stron, kiedy to poznajemy prawdę od "a" do "z"). Jednak nawet to dynamiczne zakończenie i pewna niespodzianka, jaka się z nim wiąże, nie uratowało w moich oczach tej książki. Wszystko było zbyt sztampowe- nawet morderca, który ciągle był obecny w życiu Kitt, a jednak niezauważalny. Jednak już najbardziej nie podobało mi się uzasadnienie, dlaczego "Morderca Śpiących Aniołków" wybierał konkretny typ ofiar... Nie przekonało mnie. Miałam wrażenie, jakby Autorce w którymś momencie zabrakło pomysłu na dokończenie skomplikowanej fabuły jaką uknuła na początku, a dalsza część została poprowadzona nieco "na siłę". Pomimo tego nie uważam czasu spędzonego przy tej książce za stracony i ciekawa jestem kolejnych powieści Autorki (mam jednak nadzieję, że znajdę coś bardziej w stylu "Labiryntu białego królika").

Moje drugie spotkanie z twórczością Eriki Spindler wypadło niestety znacznie gorzej niż pierwsze ("Labirynt białego królika" w Polsce znany też pod tytułem "Morderca bierze wszystko"). Co dziwne, temat poruszany w "Naśladowcy" był o wiele bardziej działający na wyobraźnię i straszny- morderstwa dzieci pobudzają skryte w nas lęki i instynkty. I to był niewątpliwy plus tej...