Jeszcze jako dziecko z wielką przyjemnością chodziłam po każdym muzeum, w którym ukryta była historia naszych przodków. Fascynacja ta została mi do dziś, lecz będąc nieco starszą, bardziej doceniam słowo pisane. Brak czasu na wypady do muzeów, zamków czy skansenów, staram się uzupełnić książkami historycznymi.

„Damy ze skazą” nie są w moim odczuciu taką stricte książką historyczną, ponieważ liczne domysły, subiektywne interpretacje nie do końca poznanych faktów, delikatnie wytrącają ją z tego gatunku. Jednak myślę, że nie jest to jej minus, lecz odwrotnie. Dzięki temu zabiegowi książkę spokojnie może czytać kompletny laik historii wczesnej historii średniowieczna. Nie jest to zbombardowana suchymi faktami historycznymi pozycja, którą nie każdy może udźwignąć.

Autor zabiera nas w podróż do czasów, kiedy żyły Maria Dobroniega, Przedsława oraz bazowa postać książki – Rycheza. Postaci te są bardzo często pomijane lub zdawkowo przedstawiane uczniom podczas nauki historii w szkole. A szkoda...

Książka została napisana w niezwykle ciekawy sposób, który nie pozwoli czytelnikowi zaznać ani na moment znużenia. Dodatkowo możemy podczas rozrywki znacząco poszerzyć swoje horyzonty dotyczące historii wczesnego średniowiecza i warunków, w jakich żyli ówcześni ludzie.

Z czystym sumieniem polecam Wam tę książkę. Jeżeli ktoś z Was czytał już „Żelazne damy” to nie ukrywam, że ta jest nieco słabsza. Jednak myślę, że mimo tego będzie to fantastyczna rozrywka, warta poświęcenia Waszego czasu :)

Jeszcze jako dziecko z wielką przyjemnością chodziłam po każdym muzeum, w którym ukryta była historia naszych przodków. Fascynacja ta została mi do dziś, lecz będąc nieco starszą, bardziej doceniam słowo pisane. Brak czasu na wypady do muzeów, zamków czy skansenów, staram się uzupełnić książkami historycznymi.

„Damy ze skazą” nie są w moim odczuciu taką stricte...