Nie przeczytałem jej w liceum. Przeczytałem wszystkie dzienniki i mogę powiedzieć, że w tej kolejności polecił bym czytanie Gombrowicza. Co do "Ferdydurke", to mogę powiedzieć jedno - jest to bardzo nieprzeciętna książka dla licealisty, młodego nieociosanego życiem człowieka. Te gęby, pupki, łydki i inne aspekty już do mnie nie trafiają. Z późno. Skończyłem szkołe, studia. Napisałem co miałem napisać, świata nie zmieniłem i ani mi się śni go zmieniać. Ideałem jest dla mnie dystans, a nie topienia się w meandrach chorej, bądz zidiociałej na własne życzenie świadomości. Bardzo dobrze jak jakiś młodziak przeczyta, wczuje się w postać Józia, zrozumie na czym polega nieszczęście tego świata i zostanie dobrym kucharzem, a nie złym prawnikiem. Poza tym nie widzę w tej książce pozytywów. Uwielbiam 20-lecie międzywojenne jednak ta książka oprócz kilku włąściwych dla tamtej epoki szczegółów - nic o nim tak na prawdę nie mówi. Wymioty autoreklamującej się świadomości, tylko po części są ciekawe. Bez dobrej konstrukcji świata przedstawionego to wszystko jakoś nie działa - dobrze, sprawnie. Jednak pomimo licznych wad, lektura obowiązkowa.

Nie przeczytałem jej w liceum. Przeczytałem wszystkie dzienniki i mogę powiedzieć, że w tej kolejności polecił bym czytanie Gombrowicza. Co do "Ferdydurke", to mogę powiedzieć jedno - jest to bardzo nieprzeciętna książka dla licealisty, młodego nieociosanego życiem człowieka. Te gęby, pupki, łydki i inne aspekty już do mnie nie trafiają. Z późno. Skończyłem szkołe, studia....