rozwińzwiń

Żółty deszcz

Okładka książki Żółty deszcz Julio Llamazares
Okładka książki Żółty deszcz
Julio Llamazares Wydawnictwo: Muza Seria: Salsa literatura piękna
136 str. 2 godz. 16 min.
Kategoria:
literatura piękna
Seria:
Salsa
Wydawnictwo:
Muza
Data wydania:
2004-01-01
Data 1. wyd. pol.:
2004-01-01
Liczba stron:
136
Czas czytania
2 godz. 16 min.
Język:
polski
ISBN:
8373196021
Średnia ocen

6,7 6,7 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
6,7 / 10
76 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
412
313

Na półkach: ,

Monolog umierającego ostatniego mieszkańca górskiej wioski. Poruszający szczerością, wzruszający, przejmująco smutny. Przykład tego, jak na 130 stronach zawrzeć ogromny ładunek emocji, który trafi do serc i umysłów czytelnika. Momentami jednak aż nazbyt dojmujący, co wymagało rozłożenia lektury na kilka razy.

Monolog umierającego ostatniego mieszkańca górskiej wioski. Poruszający szczerością, wzruszający, przejmująco smutny. Przykład tego, jak na 130 stronach zawrzeć ogromny ładunek emocji, który trafi do serc i umysłów czytelnika. Momentami jednak aż nazbyt dojmujący, co wymagało rozłożenia lektury na kilka razy.

Pokaż mimo to

avatar
7
4

Na półkach:

"Żółty deszcz" to rozpaczliwe ostatnie wyznanie człowieka, który nade wszystko przywiązany do historii, tradycji i narzuconych na siebie wartości, nie potrafi pogodzić się z nietrwałością i przemijalnością doczesnego świata.Ta nieumiejętność przystosowania się do nieuchronnych zmian sprawia, że Andres poświeca siebie, swoje życie i co gorsza życie swojej rodziny dla utrzymania iluzji. Iluzji tego, że da się ocalić od zapomnienia i unicestwienia popadającą w ruinę wioskę. Smutna to historia człowieka, który świadomie decyduje się na samotność i ta samotność doprowadza go do obłędu. Niestety Andresa nie da się ocalić, bo nie da się pomóc komuś, kto nie chce ratunku, kto nie dostrzega innego punktu widzenia, kto potępia zachowanie innych, widząc tylko swoje racje. A Andres potępia każdego, kto odszedł dobrowolnie z Ainielle: potępia syna i potępia sąsiadów, którzy zdecydowali się na szukanie lepszego komfortu życia. "Żółty deszcz" pokazuje, że człowiek nie jest stworzony do życia w całkowitej samotności, że ta samotność nie daje szczęścia, i że nigdy się w niej człowiek nie odnajdzie. Andres żył przeszłością, Andres ciągle nosił w sobie wspomnienia utraconej bezpowrotnie rzeczywistości i tej straty nie potrafił skonfrontować z rzeczywistością, która go zastała...

"Żółty deszcz" to rozpaczliwe ostatnie wyznanie człowieka, który nade wszystko przywiązany do historii, tradycji i narzuconych na siebie wartości, nie potrafi pogodzić się z nietrwałością i przemijalnością doczesnego świata.Ta nieumiejętność przystosowania się do nieuchronnych zmian sprawia, że Andres poświeca siebie, swoje życie i co gorsza życie swojej rodziny dla...

więcej Pokaż mimo to

avatar
168
22

Na półkach:

Wszyscy odeszli. On pozostał. Sam.
Stary człowiek i jego pies.
Wspaniała poezja, każdy akapit jest jak osobne dzieło - wypełniony smutkiem i samotnością, przez które przedziera się nieśmiałe szczęście.
Wiele zdań czytałam po kilka razy...

Wszyscy odeszli. On pozostał. Sam.
Stary człowiek i jego pies.
Wspaniała poezja, każdy akapit jest jak osobne dzieło - wypełniony smutkiem i samotnością, przez które przedziera się nieśmiałe szczęście.
Wiele zdań czytałam po kilka razy...

Pokaż mimo to

avatar
1741
1129

Na półkach: , ,

Poezja pisana prozą. Piękna.
I ta forma: co jakiś czas odstęp w tekście - dla oddechu - jakby strofy wiersza.
Do tego jakby odwrócone akapity - zamiast wcięcia, tekst linijki jest wysunięty.
Nie powinno to w sumie dziwić, bo Julio Llamazares od poezji właśnie zaczynał.
Autor opowiada nam historię wyludniającej się wioski, zagubionej gdzieś w Pirenejach, w której ostatecznie pozostał już tylko jeden stary człowiek i pies. Dzisiaj pewnie zupełnie zniknęła ona z mapy. Trudne warunki życia i osamotnienie sprawiły, że takie miejsca nie wytrzymały konfrontacji z rzeczywistością. Młodzi ludzie wyjechali do miast, a tutaj pozostali głownie starcy przynależni tu siłą przyzwyczajenia i korzeni.
Historia jest smutna, wręcz przygnębiająca, ale to opisy przyrody i samej wsi są największą zaletą tej książki.
Najbardziej uderza kontrast pomiędzy pustką i martwowtą tego miejsca, podczas gdy w prozie Llamarazasa wszystko żyje: nie tylko słońce, drzewa, ale i domy i kamienie.
Książkę czyta się powoli i spokojnie, a czytelnik od początku spodziewa się smutnego finału.
Polecam, jeśli ktoś ma ochotę na taki właśnie rodzaj literatury.

Poezja pisana prozą. Piękna.
I ta forma: co jakiś czas odstęp w tekście - dla oddechu - jakby strofy wiersza.
Do tego jakby odwrócone akapity - zamiast wcięcia, tekst linijki jest wysunięty.
Nie powinno to w sumie dziwić, bo Julio Llamazares od poezji właśnie zaczynał.
Autor opowiada nam historię wyludniającej się wioski, zagubionej gdzieś w Pirenejach, w której...

więcej Pokaż mimo to

avatar
235
66

Na półkach:

Wzruszająca opowieść, do której chce się powracać.

Wzruszająca opowieść, do której chce się powracać.

Pokaż mimo to

avatar
182
54

Na półkach: ,

Książka o tym jak zmienia się świat i wartości. Dokładnie to opisuje historię wyludniania się górskiej wioski i że nie wszystkim łatwo jest odejść.

Książka o tym jak zmienia się świat i wartości. Dokładnie to opisuje historię wyludniania się górskiej wioski i że nie wszystkim łatwo jest odejść.

Pokaż mimo to

avatar
1334
1308

Na półkach: ,

Doskonały temat, umierająca wieś. Koniec tego miejsca ogląda i opisuje jej ostatni mieszkaniec.
Był momenty, które zrobiły na mnie szalone wrażenie. Były niestety i takie, które typowe są - w mojej opinii - dla literatury hiszpańskiej: dłużyzny, niepotrzebne powtórzenia.
Tak czy inaczej, warto było przeczytać.

Doskonały temat, umierająca wieś. Koniec tego miejsca ogląda i opisuje jej ostatni mieszkaniec.
Był momenty, które zrobiły na mnie szalone wrażenie. Były niestety i takie, które typowe są - w mojej opinii - dla literatury hiszpańskiej: dłużyzny, niepotrzebne powtórzenia.
Tak czy inaczej, warto było przeczytać.

Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Przeczytane
    101
  • Chcę przeczytać
    86
  • Posiadam
    39
  • Literatura hiszpańska
    4
  • Ulubione
    3
  • Domowa biblioteczka
    3
  • Literatura iberoamerykańska
    3
  • Sierpień 2015
    1
  • 2021
    1
  • 0.Powieść
    1

Cytaty

Więcej
Julio Llamazares Żółty deszcz Zobacz więcej
Julio Llamazares Żółty deszcz Zobacz więcej
Julio Llamazares Żółty deszcz Zobacz więcej
Więcej

Podobne książki

Przeczytaj także