Nie ocenię tej książki. Nie moja bajka. Zupełnie nie dla mnie. Religia nie jest moim spektrum zainteresowania. Skusiły mnie recenzje, ale wycofuję się.

Nie ocenię tej książki. Nie moja bajka. Zupełnie nie dla mnie. Religia nie jest moim spektrum zainteresowania. Skusiły mnie recenzje, ale wycofuję się.

Klasyczne pierdolenie o Szopenie. Dla snobów pewnie wiekopomne dzieło. 🤔

Klasyczne pierdolenie o Szopenie. Dla snobów pewnie wiekopomne dzieło. 🤔

Mała książeczka, właściwie - broszurka, Dżubrana Chalila Dżubrana (tak prawidłowo powinno się pisać po polsku imię i nazwisko tego autora - powołuję się na największego polskiego arabistę profesora Janusza Daneckiego) "Prorok" jest bardzo interesującym przykładem prozy pisanej po angielsku przez pisarza arabskiego w bardzo konkretnej sytuacji kulturowej i społecznej.

Dżubran Chalil Dżubran był pisarzem libańskim, który tworzył w USA i po angielsku, ale jego proza - także ów mistyczny "Prorok" - jest nasycona arabską myślą, postrzeganiem świata, wyobraźnią.

To ciekawy pomnik literatury, gdyż dzisiaj, sto lat po powstaniu, mądrości zawarte w "Proroku" mogą śmieszyć i banalnością i sposobem sformułowania. Jeśli nie pomoże współczesnemu czytelnikowi zrozumieć świata muzułmańskiego, to przynajmniej opowie o jednym z najgłośniejszych w swoim czasie dzieł emigracyjnej twórczości arabskich pisarzy.

Mała książeczka, właściwie - broszurka, Dżubrana Chalila Dżubrana (tak prawidłowo powinno się pisać po polsku imię i nazwisko tego autora - powołuję się na największego polskiego arabistę profesora Janusza Daneckiego) "Prorok" jest bardzo interesującym przykładem prozy pisanej po angielsku przez pisarza arabskiego w bardzo konkretnej sytuacji kulturowej i...

Warto mieć tą książkę w dom i wracać do niej. Ma piękne przesłanie.

Warto mieć tą książkę w dom i wracać do niej. Ma piękne przesłanie.

Prawdziwa ponadczasowa perełka pełna uniwersalnych wglądów przydatnych dla rozwijających się duchowo.

Prawdziwa ponadczasowa perełka pełna uniwersalnych wglądów przydatnych dla rozwijających się duchowo.

Refleksje o szczęściu, miłości, przemijaniu etc. wyrażone w formie liryczno-profetycznej, niewolne jednak od patosu i banału. Nie podzielam zachwytów nad tą książką, aczkolwiek wyobrażam sobie, że są czytelnicy, których może ona inspirować. Dla mnie to mało odkrywczy kolaż poezji i duchowości w arabskim anturażu.

Refleksje o szczęściu, miłości, przemijaniu etc. wyrażone w formie liryczno-profetycznej, niewolne jednak od patosu i banału. Nie podzielam zachwytów nad tą książką, aczkolwiek wyobrażam sobie, że są czytelnicy, których może ona inspirować. Dla mnie to mało odkrywczy kolaż poezji i duchowości w arabskim anturażu.

znakomite
filozoficzno duchowe rozmyślania, krótkie, doskonale ubrane w piękne słowa, czysta mądrość
tematy takie jak: miłość, przyjaźń, dom, ból, praca, zbrodnia i kara, nauczanie, mówienie, czas, dobro i zło, piękno
bardzo polecam jeśli macie na coś takiego ochotę

(wysłuchałam w audiobooku i bardzo tę formę polecam)

znakomite
filozoficzno duchowe rozmyślania, krótkie, doskonale ubrane w piękne słowa, czysta mądrość
tematy takie jak: miłość, przyjaźń, dom, ból, praca, zbrodnia i kara, nauczanie, mówienie, czas, dobro i zło, piękno
bardzo polecam jeśli macie na coś takiego ochotę

(wysłuchałam w audiobooku i bardzo tę formę polecam)

Ciężko ocenić tę książkę ze względu na czas powstania. Nie rozumiem opinii sugerujących oklepanie tematu lub też poniższej opinii o banałach fejsbukowych. Nie za dobrze to świadczy o recenzencie, aby dzieło opublikowane w 1923 r. porównywał do współczesnej wylęgarni złotych myśli. Wydaje mi się, że warto mieć na uwadze czas i miejsce powstania książki, zorientować się, jakie były możliwości społeczeństwa, aby uświadomić sobie te (dla niektórych) oklepane i oczywiste prawdy.
Książka zdecydowanie jest ponadczasowa i każdy znajdzie rozdział dla siebie. Mimo że w pewnym sensie opisywane są pojęcia oczywiste, w pędzie dzisiejszego życia zdarza Nam się zapominać, co naprawdę powinno się liczyć. Zdecydowanie pojawiały się zagadnienia, z którymi ciężko się zgodzić (temat zbrodni i kary),ale były również takie, które działały jak ciepłe mleko z miodem i czosnkiem na chore gardełko.
Uważam, że jest to pozycja warta poznania i na pewno nikt na niej źle nie wyjdzie.

Ciężko ocenić tę książkę ze względu na czas powstania. Nie rozumiem opinii sugerujących oklepanie tematu lub też poniższej opinii o banałach fejsbukowych. Nie za dobrze to świadczy o recenzencie, aby dzieło opublikowane w 1923 r. porównywał do współczesnej wylęgarni złotych myśli. Wydaje mi się, że warto mieć na uwadze czas i miejsce powstania książki, zorientować się,...

Coś potwornego. Pseudo-natchnione banały rodem z przeciętnej fejsbukowej ściany zakopane w samozachwycie autora. Zaczyna z patosem jakby się miało nie wiadomo co zaraz wydarzyć, a później w kółko tytułowy "prorok" klepie jakieś upośledzone zrzynki z książek napisanych tysiące lat temu. Zaczyna się to robić śmieszne w okolicach 15 strony i pozostaje takie aż do samego końca.

Kompletne pudło. Gorąco odradzam.

Coś potwornego. Pseudo-natchnione banały rodem z przeciętnej fejsbukowej ściany zakopane w samozachwycie autora. Zaczyna z patosem jakby się miało nie wiadomo co zaraz wydarzyć, a później w kółko tytułowy "prorok" klepie jakieś upośledzone zrzynki z książek napisanych tysiące lat temu. Zaczyna się to robić śmieszne w okolicach 15 strony i pozostaje takie aż do samego...

Zbiór w teorii oczywistych prawd, jednak opisane w całkiem ciekawy sposób.

Zbiór w teorii oczywistych prawd, jednak opisane w całkiem ciekawy sposób.