Dorota Terakowska ma coś niezwykłego w sobie. Potrafi pisać o trudnych tematach, których wielu boi się dotykać i czynić to z wyjątkową wrażliwością i trafnie. Czytałam niektóre jej książki będąc mniejsza i zawsze mi się podobały. Po „Poczwarkę” też chciałam sięgnąć i w końcu się udało.
Jestem zakochana w fantasy, ale cieszę się, że to nie jedyny gatunek książek – po pierwsze byłoby nudno, a po drugie, są opowieści umiejscowione w naszym, realnym świecie, a jednak tak magiczne. W tym przypadku chyba za sprawą bohaterki.
Główną postacią „Poczwarki” jest dziewczynka z zespołem Downa i to dosyć poważnym. Wywróciła idealnie uporządkowane i zaplanowane życie jej rodziców perfekcjonistów do góry nogami. Chociaż z początku mówią o tym, by oddać ją do specjalnego zakładu, matka pod wpływem impulsu decyduje się ją wziąć do domu. W ten sposób zaczyna się jej męczące, ale trudne życie, w którym nieustannie musi opiekować się córką i walczyć o każdą rzecz, której Myszka (jak ją nazywa) może się nauczyć, jednocześnie zdając sobie sprawę, że jej córka nigdy nie dojdzie do samodzielności. I chociaż nie raz się gniewa i nie może znieść tej niepełnosprawności, odkrywa, że jej córka może dać jej radość.
Terakowska pokazuje, że każdy z nas ma wybór. Możemy kochać albo odrzucać, pomagać albo nie widzieć. Pokazuje, że każdy zasługuje na to, by go kochać – nawet jeśli wydaje się niczego nie odbierać ani nie rozumieć. Pokazuje, że nigdy nie wiemy, co się dzieje w środku człowieka, a często wyciągamy błędne wnioski, że może nie dzieje się nic.
Szczególnie dotknęła mnie jedna scena w sklepie – jeśli do niej dojdziecie, będziecie wiedzieli o co chodzi. Wydaje mi się, że to był jeden z kulminacyjnych momentów, jeśli chodzi o emocje Myszki, ale poruszyło mnie też bardzo osobiście. Mam ogromną i głęboką nadzieję, że nigdy nie zabraknie mi wrażliwości i nie zachowam się tak okrutnie jak ludzie, którzy brali udział w tym momencie historii.

Więcej recenzji na moim blogu: fantastyczne.blogspot.com

Dorota Terakowska ma coś niezwykłego w sobie. Potrafi pisać o trudnych tematach, których wielu boi się dotykać i czynić to z wyjątkową wrażliwością i trafnie. Czytałam niektóre jej książki będąc mniejsza i zawsze mi się podobały. Po „Poczwarkę” też chciałam sięgnąć i w końcu się udało.
Jestem zakochana w fantasy, ale cieszę się, że to nie jedyny gatunek książek – po...