Dorota Terakowska ukończyła socjologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Przez wiele lat pracowała jako redaktor i publicysta w „Gazecie Krakowskiej”, „Przekroju” i „Zeszytach Prasoznawczych”. W 1990 współzałożycielka, a później współpracowniczka dziennika „Czas Krakowski”. A w 1995-1999 wiceprezes Spółdzielni Dziennikarzy „Przekrój”.

A teraz trochę o "Poczwarce"

Niesamowita. Tak mogę powiedziec jednym słowem o książce, ale że lubie się rozpisywać to na tym słowie się nie skończy.

Szczerze mogę powiedzieć, że książka wpłyneła na mnie w bardzo pozytywny sposób.
Już od pierwszych stron książka mną zawładneła i pochłonełam ją jednym tchem. Nigdy wcześniej nie czytałam książki, w której jest pokazane życie dziecka chorójącego na DS.
Pani Dorota Terakowska w piękny i wzruszający sposób opisuje, jak myślę dla każdego z nas bardzo trudny temat. Lektura promienieje dobrocią oraz cierpliwością. Barwne opisy świata widzianego oczyma Myszki są naprawde niezwykłe.
Co więcej - lektura daje ona wiele do myślenia i jest napisana prostym i zrozumiałym językiem.

Sądzę, że książkę Doroty Terakowskiej „Poczwarka” powinien sięgnąć każdy, a zwłaszcza ten kto czuje, że jego życie jest bez sensu, kto nie potrafi zrozumieć otaczającego go świata, kto pragnie coś zmienić w swoim życiu, tylko za bardzo nie wie jak. Zapewniam, że po przeczytaniu "Poczwarki" wszystko będzie się wydawać o wiele prostsze. Nasze codzienne problemy zdecydowanie zmaleją do rozmiarów okruszka. U mnie bynajmniej tak było.

Są książki, które po przeczytaniu na długo zapadają w pamięci. Myśle, że każdy z nas przeczytał choć jedną taką książkę, którą pamięta do dziś i do której często wraca i wraca i wraca.
Kidey skończyłam czytać, pierwsze co mi przyszło na myśl to to, że "Poczwarka" na pewno zamieszka na bardzo długo w mojej pamięci i śmialo mogę o niej powiedzieć "TO JEST DOBRE"


"W każdym człowieku powinno być coś, o czym wie tylko on sam. Człowiek bez choćby jednej tajemnicy jest jak orzech, z którego po rozłupaniu zostaje sama skorupa. Ludzie za często dbają tylko o skorupę."

Dorota Terakowska ukończyła socjologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Przez wiele lat pracowała jako redaktor i publicysta w „Gazecie Krakowskiej”, „Przekroju” i „Zeszytach Prasoznawczych”. W 1990 współzałożycielka, a później współpracowniczka dziennika „Czas Krakowski”. A w 1995-1999 wiceprezes Spółdzielni Dziennikarzy „Przekrój”.

A teraz trochę o...