To moje drugie spotkanie z Anne Holt. Poprzedni tom cyklu „Błogosławieni, którzy pragną...” nie zachwycił mnie, ale też nie zniechęcił do sięgnięcia po inne pozycje tej autorki. Czasami warto „zaryzykować”. Tak też uczyniłam i nie zawiodłam się. Książkę czyta się z przyjemnością, jest wciągająca, momentami zaskakująca, a zakończenie….może i dające się przewidzieć, ale nie jest to takie jednoznaczne. Książka zawiera to, co w skandynawskich kryminałach lubię najbardziej, poza intrygą kryminalną w sposób zrównoważony wplecione jest tło społeczne, w tym wypadku homoseksualny związek pani komisarz i związane z nim jej wewnętrzne rozterki, dramat matki i chłopca - 12-letniego Olava - rzuconych na pastwę instytucji opiekuńczych, a także ciekawie oddana atmosfera domu dziecka.
Wszystko rozpoczyna się od zabójstwa kierowniczki wspomnianej wyżej instytucji. Początkowo kwestia sprawcy wydaje się oczywista, jednak z czasem okazuje się, że krąg podejrzanych zaczyna się w sposób niemal zaskakujący powiększać. Kilka osób ukrywa tajemnice, które stają się potencjalnymi motywami zbrodni. Nikt nie ma alibi, a jednocześnie brak jednoznacznych dowodów, tropów, sensownych wskazówek.
Dobra lektura na wieczór…., no może dwa wieczory.

To moje drugie spotkanie z Anne Holt. Poprzedni tom cyklu „Błogosławieni, którzy pragną...” nie zachwycił mnie, ale też nie zniechęcił do sięgnięcia po inne pozycje tej autorki. Czasami warto „zaryzykować”. Tak też uczyniłam i nie zawiodłam się. Książkę czyta się z przyjemnością, jest wciągająca, momentami zaskakująca, a zakończenie….może i dające się przewidzieć, ale nie...

Dobry kryminał. Ale pani Holt jest znana z tego, że pisze solidne kryminały. Śmierć dyrektorki z domu dziecka pociąga za sobą kolejne wydarzenia i kolejne zgony niestety. Odkrywa niechciane tajemnice i obnaża ludzkie słabości. I na dokładkę jeszcze zaskakujące zakończenie i wyjaśnienie wydarzeń pozostawione czytelnikowi dla samodzielnej analizy.

Dobry kryminał. Ale pani Holt jest znana z tego, że pisze solidne kryminały. Śmierć dyrektorki z domu dziecka pociąga za sobą kolejne wydarzenia i kolejne zgony niestety. Odkrywa niechciane tajemnice i obnaża ludzkie słabości. I na dokładkę jeszcze zaskakujące zakończenie i wyjaśnienie wydarzeń pozostawione czytelnikowi dla samodzielnej analizy.

Trzeci tom z komisarz z Hanne Wilhelmsen. Intrygujący, napisany z polotem i z niewiadomą utrzymująca się do ostatniego zdania.
Również do przemyślenia.

Trzeci tom z komisarz z Hanne Wilhelmsen. Intrygujący, napisany z polotem i z niewiadomą utrzymująca się do ostatniego zdania.
Również do przemyślenia.

To moje drugie zetknięcie z tą książką. Czytałam ją już kilka lat temu a teraz znów wpadła w moje ręce. W międzyczasie przeczytałam "Dzieci Norwegii" Macieja Czarneckiego, o nadopiekuńczej opiece społecznej w Norwegii i w znaczny sposób wpłynęło to na moją lekturę kryminału Holt. Barnevernet jest instytucją dość łatwo odbierającą dzieci rodzicom, którzy zdaniem inspektorów nie radzą sobie z pociechami. Często jednak decyzje te okazują się tragiczne w skutkach, i nie tylko rodzicom ale przede wszystkim dzieciom wyrządza okrutną krzywdę. O tym, że odebranie dziecka matce może mieć tragiczne skutki jest właśnie ten kryminał - wkrótce bowiem po odebraniu matce Olava, brutalnie zabita zostaje dyrektorka domu dziecka a on sam znika. Czy jednak odpowiedź jest oczywista i to niezrównoważony chłopiec zabił? A może ofiara nie wiodła życia tak prostego, jak wyglądało to w pierwszej chwili? Choć kryminał nie jest najlepszą książką autorki, to jednak warto go przeczytać, szczególnie jeśli mamy już jakieś zdanie o Barnevernet.

To moje drugie zetknięcie z tą książką. Czytałam ją już kilka lat temu a teraz znów wpadła w moje ręce. W międzyczasie przeczytałam "Dzieci Norwegii" Macieja Czarneckiego, o nadopiekuńczej opiece społecznej w Norwegii i w znaczny sposób wpłynęło to na moją lekturę kryminału Holt. Barnevernet jest instytucją dość łatwo odbierającą dzieci rodzicom, którzy zdaniem inspektorów...

Tak się złożyło, że ta właśnie książka była pierwszą przeczytaną przeze mnie autorstwa Anne Holt. Wreszcie kobieta-pisarka była w stanie stworzyć sensowną postać kobiety-głównej bohaterki. Przyjemna lektura, wciągająca na tyle, że przeczytałam ją w kilka godzin. Chętnie przeczytam także pozostałe tomy cyklu.

Tak się złożyło, że ta właśnie książka była pierwszą przeczytaną przeze mnie autorstwa Anne Holt. Wreszcie kobieta-pisarka była w stanie stworzyć sensowną postać kobiety-głównej bohaterki. Przyjemna lektura, wciągająca na tyle, że przeczytałam ją w kilka godzin. Chętnie przeczytam także pozostałe tomy cyklu.

Wygrałam w radiu. Może być. Niezła.

Wygrałam w radiu. Może być. Niezła.

Pierwsza pozycja tej autorki po która sięgnęłam i na pewno nie będzie ostania! Super akcja, ciekawe wątki, zdecydowanie zaskakujące zakończenie! Gorąco polecam. I juz zabieram się za następną pozycję :-)

Pierwsza pozycja tej autorki po która sięgnęłam i na pewno nie będzie ostania! Super akcja, ciekawe wątki, zdecydowanie zaskakujące zakończenie! Gorąco polecam. I juz zabieram się za następną pozycję :-)

Jest to smutna historia, opisująca tragedię matki i synka. Tragedia wydarzyła się z powodu niezrozumienia stanu chorobowego małego chłopca oraz niesprawności działania instytucji opieki nad dziećmi. Więcej jest w tej historii problematyki społecznej niż kryminalnej. Autorka ciekawie opisuje poprzez czynności komisarz Hanne Wilhelmsen, jak delikatnie działa norweska policja w sprawach dotyczących dzieci.

Jest to smutna historia, opisująca tragedię matki i synka. Tragedia wydarzyła się z powodu niezrozumienia stanu chorobowego małego chłopca oraz niesprawności działania instytucji opieki nad dziećmi. Więcej jest w tej historii problematyki społecznej niż kryminalnej. Autorka ciekawie opisuje poprzez czynności komisarz Hanne Wilhelmsen, jak delikatnie działa norweska policja...

Fajny kryminał, koniec zaskakujący wydawałoby się jedno a jest inaczej.

Fajny kryminał, koniec zaskakujący wydawałoby się jedno a jest inaczej.

Całkiem w porządku kryminał, rzadko po nie sięgam ale ten był napisany w ciekawy sposób. Jakbym oglądała film, chociaż koniec podejrzewałam poniekąd. Polecam

Całkiem w porządku kryminał, rzadko po nie sięgam ale ten był napisany w ciekawy sposób. Jakbym oglądała film, chociaż koniec podejrzewałam poniekąd. Polecam