Książkę zdecydowanie polecam. Napisana dobrym stylem, w intrygujący sposób; rozdział po rozdziale poznajemy nie tylko biografię Poroszenki i historię osiągnięcia przez niego wpływów w kraju, ale też analizę sytuacji na Ukrainie pod różnymi względami. Ale po kolei.
W mojej opinii książka wyraźnie dzieli się na dwie części:
Pierwsza z nich to historia Poroszenki, jego rodziny oraz regionu, z którego się wywodzi, a także losy jego dojścia do bogactwa i wpływów politycznych i biznesowych. Druga skupia się bardziej na samej Ukrainie, zaś obecny prezydent zdecydowanie jest dla tej części tłem; możemy więc dowiedzieć się, jak wyglądały próby walki nowej administracji prezydenckiej ze starymi układami na przykładzie Zakarpacia i Odessy, próby integracji z Unią Europejską, dzieje walki o Krym oraz utrzymanie Donbasu, a także relacje polsko-ukraińskie w kontekście polityki historycznej (przede wszystkim Wołyń - duży plus za fragment dotyczący Polaków w Związku Sowieckim przed 1939 r.). Nie ukrywam zresztą, że o wiele lepiej czytało się drugą część książki. Przyznam po prostu, że w pierwszej części zdarzało mi się gubić w natłoku nazwisk i powiązań przestępczo-biznesowych (tutaj wyraźnie na plus wybija się wciągająca historia działań mołdawskiego oligarchy Vladimira Plahotniuca).
Książka, jak można dostrzec po przeglądnięciu bibliografii, została napisana przy wykorzystaniu sporej ilości gazet i książek w języku ukraińskim, rosyjskim, rumuńskim czy angielskim oraz, co wynika z tekstu, dzięki rozmowom z wieloma VIP-ami z Ukrainy czy Polski: biznesmenami, politykami czy dziennikarzami.
Oceniam tę publikację panów Parafianowicza i Potockiego zdecydowanie pozytywnie. Liczba wykorzystanego materiału, podobnie jak zaangażowanie w zdobycie tak dogłębnych informacji, jest godna podziwu. Wszystkich, którzy baliby się o niezachowanie przez autorów obiektywizmu, uspakajam: wydarzenia nie są oceniane stronniczo, pozostawiają czytelnikowi miejsce na ich ocenę i interpretację. Wspaniale udało się autorom opisać kwestię sprawy wołyńskiej w relacjach polsko-ukraińskich, bez pogłębiania sporu, pokazując, gdzie leży prawda (wspaniały cytat z listu lwowskiego intelektualisty). No i najważniejsze - sam prezydent - według mnie został przedstawiony jednak dość niejednoznacznie, jako osoba, która chce wprowadzić zmiany w kraju i go unowocześnić, ale jednocześnie nie potrafi zerwać ze starym systemem i zastosować radykalnych rozwiązań. Po szczegóły zapraszam do poczytania książki. Po Kryształowym Fortepianie z pewnością sięgnę po poprzednią pozycję autorstwa obu panów, omawiającą prezydenturę W. Janukowycza.

Książkę zdecydowanie polecam. Napisana dobrym stylem, w intrygujący sposób; rozdział po rozdziale poznajemy nie tylko biografię Poroszenki i historię osiągnięcia przez niego wpływów w kraju, ale też analizę sytuacji na Ukrainie pod różnymi względami. Ale po kolei.
W mojej opinii książka wyraźnie dzieli się na dwie części:
Pierwsza z nich to historia Poroszenki, jego...