Drugi i ostatni tom. Tym razem autor przenosi nas do Prus. Przez większość książki towarzyszymy przemytnikowi Mateuszowi i jego ekipie. Dowiadujemy się powodów, dlaczego każdy z przemytników zajął się tą robotą. Poznajemy historię szefa szmuglerów i jego rodziny.
Z chwilą zagrożenia dla kraju dzieje się to, co najbardziej kocham w nas, Polakach. Odkładamy waśnie oraz spory i się jednoczymy w sprawie ochrony kraju. Tak było też z kanclerzem RP, przywódcą ugrupowanie herbowych i jego przeciwnikiem z opozycji, liderem bez herbowych. Kończą kłótnie, nie zrzucają na siebie nawzajem winy o zamach na gen. Wiśnowieckiego w kolonii tylko jednoczą się przeciw Krzyżakom.
Było też kilka zabawnych momentów, najbardziej zapadł mi ten z Gdynią. "- [..] Jakaś wieś pod Gdańskiem, Gdynia czy jakoś tak..." W dodatku postać przemytnika Ottona i jego strach przed wykryciem i nie dostaniem obywatelstwa (Niemiec starający się o POLSKIE obywatelstwo! coś pięknego!), rozrzedzała napięcie podczas czytania.
Jednak książka kończy się w taki sposób, że trzeci tom może spokojnie powstać. To mnie bardzo zdenerwowało, ponieważ przez kilka godzin męczyła mnie myśl. Co z tą bombą w Megapolis i z krzyżackim rządem na emigracji?!

Drugi i ostatni tom. Tym razem autor przenosi nas do Prus. Przez większość książki towarzyszymy przemytnikowi Mateuszowi i jego ekipie. Dowiadujemy się powodów, dlaczego każdy z przemytników zajął się tą robotą. Poznajemy historię szefa szmuglerów i jego rodziny.
Z chwilą zagrożenia dla kraju dzieje się to, co najbardziej kocham w nas, Polakach. Odkładamy waśnie oraz spory...