Junior, jest czternastoletnim Indianinem mieszkającym w wiosce na terenie rezerwatu wśród Indian Spokane. Urodzony z wodogłowiem, jąka się i sepleni, a w związku z tym od dzieciństwa traktowany jest przez wielu mieszkańców miasteczka, w sposób daleki od wyobrażeń o indiańskim honorze. Bywa bity, popychany i przezywany, zarówno przez rówieśników, jak i dorosłych. Opisywany przez Shermana Alexie świat współczesnych Indian z rezerwatów, to bieda, alkoholizm i przemoc. Junior jako jeden z nielicznych mieszkańców podejmuje próbę wydostania się z tego świata, w którym czeka go wyłącznie los znanych mu osób. Jeśli się nie zapije, to prawdopodobnie zginie w bójce lub wypadku, dokonanym pod wpływem alkoholu.


[...]
całość:
https://www.speculatio.pl/absolutnie-prawdziwy-pamietnik/

Junior, jest czternastoletnim Indianinem mieszkającym w wiosce na terenie rezerwatu wśród Indian Spokane. Urodzony z wodogłowiem, jąka się i sepleni, a w związku z tym od dzieciństwa traktowany jest przez wielu mieszkańców miasteczka, w sposób daleki od wyobrażeń o indiańskim honorze. Bywa bity, popychany i przezywany, zarówno przez rówieśników, jak i dorosłych. Opisywany...

Piękne, wzruszające, dające siłę - dobre zarówno dla młodzieży, jak i dorosłych.

Piękne, wzruszające, dające siłę - dobre zarówno dla młodzieży, jak i dorosłych.

Opowieść, w której w humorystyczny i lekki sposób przedstawione są poważne trudności związane z dorastaniem młodego Indianina w Stanach Zjednoczonych. Wyobcowanie, brak tolerancji, poczucie przynależności, radzenie sobie z biedą i codziennością rdzennych Amerykanów plus zwyczajnie problemy wieku dorastania każdego nastolatka. Warto przeczytać.

Opowieść, w której w humorystyczny i lekki sposób przedstawione są poważne trudności związane z dorastaniem młodego Indianina w Stanach Zjednoczonych. Wyobcowanie, brak tolerancji, poczucie przynależności, radzenie sobie z biedą i codziennością rdzennych Amerykanów plus zwyczajnie problemy wieku dorastania każdego nastolatka. Warto przeczytać.

To jakiś żart? Tak mało czyteników i taka niska ocena? Absolutnie wspaniała, mądra, błyskotliwa, zabawna książka dla każdego.

To jakiś żart? Tak mało czyteników i taka niska ocena? Absolutnie wspaniała, mądra, błyskotliwa, zabawna książka dla każdego.

"Och, i byłem bardzo chudy. Gdy odwracałem się do kogoś bokiem, znikałem"

:)

Błyskotliwa opowieść - pamiętnik o dojrzewaniu i sile przyjaźni. Zaduma na życiem i przemijaniem. Świetna książka dla młodzieży.

"Och, i byłem bardzo chudy. Gdy odwracałem się do kogoś bokiem, znikałem"

:)

Błyskotliwa opowieść - pamiętnik o dojrzewaniu i sile przyjaźni. Zaduma na życiem i przemijaniem. Świetna książka dla młodzieży.

Głównym bohaterem powieści jest Arnold Sprit. Chłopiec mieszka w rezerwacie Indian Spokane. Różni się od innych dzieci. Ma wodogłowie. Charakteryzuje się drobną postawą ciała. Arnold ma sporą wadę wzroku, więc nosi okulary. Większość dzieciaków go nie lubi. Mały posiada tylko jednego przyjaciela - Rowd 'ego.

Arnold należy do osób wyjątkowych, gdyż nie brakuje mu odwagi. Chłopiec nie chce być dłużej pośmiewiskiem. Zmienia szkołę. Rozpoczyna naukę w Readan. Większość tamtejszej społeczności jest do niego wrogo nastawiona z powodu jego pochodzenia. Chłopiec przeciwstawia się szkolnemu liderowi, w ten sposób udaje mu się zdobyć szacunek w szkole. Zaprzyjaźnia się również ze szkolną pięknością. Odkrywa tajemnicę Penelopy. Dochodzi do wniosku, że każdy ma jakieś słabości. Penelopa cierpi z powodu bulimii, co wprawia w zdumienie naszego bohatera. Dziewczyna sprawia wrażenie silnej, niezależnej osoby. Jest piękna, szczupła. Nie brakuje jej pieniędzy. Dobrze się uczy. Chłopiec zapewnia Penelope, że ją rozumie.

"Absolutnie prawdziwy pamiętnik" to książka poruszająca kilka bardzo ważnych tematów. Jednym z nich jest przyjaźń. Główny bohater traci najlepszego przyjaciela po zmianie szkoły. Rowdy traktuje go jak zdrajcę. Nie chce go znać. Nasz główny bohater cierpi z tego powodu. Chłopcy byli dawnej nierozłączni. Mają wiele wspólnych wspomnień. Arnold robi wszystko, by odzyskać przyjaciela. Tęskni za docinkami ze strony Rowd'ego, a także za wspólną grą w koszykówkę.

Arnold sprawia wrażenie bardzo inteligentnego dziecka. Ma niesamowity charakter. Cechuje go spora wrażliwość. Jego wygląd zewnętrzny może nie jest imponujący. Chłopiec jest drobny i słaby. Może z wyglądu Arnold jest wątły, jednak jest silny duchem. Mało kto potrafi z taką determinacją jak on, rozwijać swoje pasje oraz spełniać marzenia. Arnold posiada talent plastyczny. W wolnym czasie rysuje karykatury, czasami czyta książki.

Polecam tę powieść wszystkim, których interesują książki nawiązujące do codzienności. Warto zwrócić uwagę na czcionkę, która faktycznie ułatwia czytanie. W książce nie ma zbędnych opisów. Ta powieść każdemu poprawi humor, zwłaszcza gdy pogoda za oknem nie zachęca do spacerów.
Kasia, lat 18
źródło: osemkowyklubrecenzenta.blogspot.com

Głównym bohaterem powieści jest Arnold Sprit. Chłopiec mieszka w rezerwacie Indian Spokane. Różni się od innych dzieci. Ma wodogłowie. Charakteryzuje się drobną postawą ciała. Arnold ma sporą wadę wzroku, więc nosi okulary. Większość dzieciaków go nie lubi. Mały posiada tylko jednego przyjaciela - Rowd 'ego.

Arnold należy do osób wyjątkowych, gdyż nie brakuje mu odwagi....

Poznajcie Arnolda.

Arnold nie wygląda jak jego imiennik, znany idol damskiej i męskiej publiczności amerykańskiego kina.

Arnold urodził sie z wodogłowiem. Jego szczęka mieści o dziesięć zębów więcej niż szczęka typowego nastolatka.

Jest wysoki i chudy, ale... ma długie ręce, duże dłonie i wielkie stopy. Ma też ogromną głowę, której zawdzięcza swoją ksywę "Globus".

Arnold ma słaby wzrok i nosi grube okulary. Na domiar złego jąka się i sepleni.

Ponadto Arnold urodził się w rezerwacie. Jest Indianinem z krwi i kości. Ale i tak wszyscy wokół twierdzą, że jest jabłkiem - czerwony na zewnątrz, biały w środku.

Nic z powyższych nie dręczy życia chłopaka jak fakt, że jest biedny.

Jego rodzina jest tak biedna, że czasem głodują po 18 godzin. Są tak biedni, że nieraz na święta zostaje ojcu w kieszeni tylko kilkadziesiąt dolców. Ojciec świadom, że nie jest im w stanie urządzić świąt, bierze gotówkę i co roku ją przepija.

Spiritowie są tak biedni, że gdy zachorował najlepszy przyjaciel Arnolda, pies Oscar, matka nie mogła zabrać go do weterynarza, bo nie było ich stać. Stać było ojca natomiast na nabój za 2 centy, którym zastrzelił Oscara:

" Ubóstwo nie daje siły, ani nie uczy wytrwałości. Nie, ubóstwo uczy tylko tego, jak być biednym.

Zatem biedny, mały i słaby podniosłem z ziemi Oscara. Polizał moją twarz, ponieważ mnie kochał i mi ufał. A ja wyniosłem go na trawnik i ułożyłem pod naszą jabłonią, rodzącą zielone jabłka.

- Kocham Cię Oscar - powiedziałem. "

Życie Arnolda toczy się więc niespiesznie pośród rodziny i współmieszkańców rezerwatu. Chłopak kocha ich wszystkich. Docenia przyjaźń z Rowdym, a po szkole rysuje karykatury i prześmiewcze komiksy. Wciąż w głowie ma jedną myśl.

Uciec i zacząć żyć inaczej.
Za namową nauczyciela Arnold postanawia przenieść się do szkoły w mieście.

Jego zły los nieco się odmienia.

Chłopak zostaje gwiazdą szkolnej koszykówki, poznaje piękną dziewczynę, w której jest bezgranicznie zaufany. Zdobywa szacunek kolegów.


" Aby osiągnąć wielkie rzeczy trzeba mieć wielkie marzenia. "


Wciąż jednak boryka się z typowo nastoletnimi problemami: pryszcze, młodzieńcze erekcje, pierwsze pocałunki i kontakty z dziewczynami.


Życie Arnolda ma jednak także drugą stronę: gdy wraca po szkole do domu, do rezerwatu wciąż jest tylko biednym nastolatkiem. A teraz w dodatku wszyscy jego dawni koledzy nienawidzą go i nazywają zdrajcą.

Na domiar złego nad rodziną ciąży widmo śmierci...

Powieść napisana w formie pamiętnika, bez podziału na daty. Narracja pierwszoosobowa. Akcja płynie wartko, często retrospektywnie. Dodatkowym atutem są liczne karykatury i historyjki obrazkowe.

Na końcu książki znajdują się pytanie od autora do czytelnika. Sherman Alexi chce w ten sposób podtrzymać kontakt z czytelnikiem, chce by powrócił on do konkretnych zdarzeń i przez chwilę je zinterpretował a następnie postawił się w sytuacji bohatera i sam spróbował znaleźć rozwiązanie.

Ostatnia część książki to wywiad z autorem na temat powieści - fajny smaczek dla wszystkich fanów.


Absolutnie prawdziwy pamiętnik to tragikomiczne wyznanie nastolatka, który nie czuje się dobrze ze swoim ciałem i osobowością. Opowieść przepełniona humorem i groteską, która tak naprawdę przykryta jest kocem przykrych zdarzeń, porażek i cierpienia.

Powieść bawi i uczy, pozwala doceniać to co w życiu mamy. Pokazuje świat z perspektywy młodego Indianina, nastolatka, którego tak naprawdę dzieli ogromna przepaść od współczesnych dzieciaków.

Poznajcie Arnolda.

Arnold nie wygląda jak jego imiennik, znany idol damskiej i męskiej publiczności amerykańskiego kina.

Arnold urodził sie z wodogłowiem. Jego szczęka mieści o dziesięć zębów więcej niż szczęka typowego nastolatka.

Jest wysoki i chudy, ale... ma długie ręce, duże dłonie i wielkie stopy. Ma też ogromną głowę, której zawdzięcza swoją ksywę...

Powiem szczerze, nie rozumiem tej słabej oceny. Nie spotkałam się wprawdzie z polskim tłumaczeniem, więc może dlatego ta książka jest tak mało popularna. Jednak nie zmienia to faktu, że Pamiętnik zasługuje na zdecydowanie więcej niż 5 gwiazdek.

Historia ma w sobie wszystko, czego możnaby sobie od tego typu książki życzyć. Jest humor, autoironia, ironia, a także smutek. I przede wszystkim wiele mądrych, życiowych przemyśleń, przedstawionych z perspektywy 14- latka.

Junior i jego losy trafiają do czytelnika i chwytają za serce. Czy jest to historia o pewnym rodzaju American Dream? Z pewnością. Czy jest pełna tak typowego dla Amerykanów patosu, hymnów o wielkości Ameryki i opiewania życia za oceanem? Nie, nie jest. Dlatego jeśli ktoś ma ochotę na przekomiczną, miejscami tragiczną, historię młodego Indianina w "białym" świecie, to powinien sięgnąć po "Pamiętnik".

Powiem szczerze, nie rozumiem tej słabej oceny. Nie spotkałam się wprawdzie z polskim tłumaczeniem, więc może dlatego ta książka jest tak mało popularna. Jednak nie zmienia to faktu, że Pamiętnik zasługuje na zdecydowanie więcej niż 5 gwiazdek.

Historia ma w sobie wszystko, czego możnaby sobie od tego typu książki życzyć. Jest humor, autoironia, ironia, a także smutek. I...

Cudowna, pełna humoru opowieść o tolerancji, odwadze i problemach młodych ludzi żyjących w świecie pełnym okrucieństwa.
Po części autobiograficzna książka dodająca odwagę, wiarę w siebie i w swoje możliwości.

Cudowna, pełna humoru opowieść o tolerancji, odwadze i problemach młodych ludzi żyjących w świecie pełnym okrucieństwa.
Po części autobiograficzna książka dodająca odwagę, wiarę w siebie i w swoje możliwości.

Książka bardzo błyskotliwa, pokazuje, że nawet w książkach dla dzieci, czy młodzieży znajdą się prawdy dla dorosłych czytelników.

Książka bardzo błyskotliwa, pokazuje, że nawet w książkach dla dzieci, czy młodzieży znajdą się prawdy dla dorosłych czytelników.