Kartoflada
- Kategoria:
- literatura piękna
- Wydawnictwo:
- W.A.B.
- Data wydania:
- 2016-09-28
- Data 1. wyd. pol.:
- 2016-09-28
- Liczba stron:
- 416
- Czas czytania
- 6 godz. 56 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788328027404
- Tagi:
- droga thiller czarny humor
Dwóch kumpli – Pietuszenko i Nadleśniczy – wyprawia się na Paluch po odbiór arcyważnej przesyłki od firmy Xantis. Wyprawa pełna jest niespodzianek i przygód, w efekcie czego bohaterowie snują się zdezelowaną furgonetką od miasta do miasta, a dołącza do nich jeszcze jeden tajemniczy pasażer o bulwiastej twarzy, istny szaroblond kartofel, który zaczyna opowiadać własną historię. Na domiar złego zaplątany jest w nią sam papież…
Czego tu nie ma?! Powieść drogi, Bildungsroman, powieść szkatułkowa, nawet thriller polityczny… Tomasz Piątek w wyjątkowy sposób miesza rozmaite style i gatunki. Nie szczędzi celnych komentarzy na temat Polski współczesnej, całość okraszając ironią, absurdem i czarnym humorem.
Od autora:
Kartoflada to powieść spiskowa. Ale nie rozgrywa się w wieżowcach i bankach ani też w modnych lokalach. To nasza powieść spiskowa: polska i terenowa. Powieść drogi, ale nie drogiej, tylko taniej. Bo powieść nas w Polskę najlepiej mogą tanie dziurawe szosy. Hop do furgonetki pana Winiena i hej, w drogę! A hejt na drogę.
Mówiąc po ludzku: Nadleśniczy właśnie miał zrobić schodki do wanny dla swojej niesprawnej mamy, kiedy zadzwonił Pietuszenko, któremu przytrafiła się życiowa szansa, żeby stać się częścią systemu. Antypolskiego, ale jednak lepszego sortu. Jedyny problem jest taki, że po tę szansę trzeba pojechać na Paluch. Paluch Losu.
Tomasz Piątek (ur. 1974 w Pruszkowie) – pisarz, dziennikarz, copywriter. W latach 1993–1998 mieszkał i pracował w Mediolanie, najpierw jako tłumacz więzienny i sądowy, a następnie dziennikarz. Autor kilkunastu książek: Heroina (2002, nowe wydanie W.A.B. 2009), Kilka nocy poza domem (2002), Żmije i krety (2003), Szczury i rekiny (2004), Elfy i ludzie (2004), Bagno (2004), Przypadek Justyny (2004), Nionio (2005), Dobry pan (2005), Błogosławiony wiek (2006), Pałac Ostrogskich (W.A.B. 2008), Morderstwo w La Scali (W.A.B. 2009), Wąż w kaplicy (W.A.B. 2010), Antypapież (2011), Podręcznik dla klasy pierwszej (Krytyka Polityczna 2011), Miasto Ł. (W.A.B. 2012) i Magdalena (W.A.B. 2014). Był dwukrotnie nominowany do Paszportu „Polityki”, a powieść Pałac Ostrogskich znalazła się w finale Nagrody Nike. Tomasz Piątek zakładał kanał telewizyjny Kino Polska, współpracował i współpracuje z wieloma mediami (m.in. TVP, Canal+, Radiostacja, „La Stampa”, „Polityka”, „Film”, „Gazeta Wyborcza”).
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Książka na półkach
- 83
- 71
- 35
- 5
- 3
- 3
- 2
- 2
- 2
- 2
Opinia
Tego absolutnie nie da się czytać. Język użyty w powieści jest nie tylko potoczny, ale naiwny. Czytanie mnie po prostu męczyło. Natężenie absurdu, idiotyzmów i obrzydliwości przekracza skalę dobrego smaku. Na jednej stronie znalazł się wywód dotyczący defekacji i masturbacji głównego bohatera. Takich stron jest więcej. Dotrwałam do pięćdziesiątej strony i powiedziałam sobie nie. Przeczytam jeszcze jedną, a popełnię samobójstwo. Tą książką właśnie.
Rzadko nie kończę powieści. Zazwyczaj przemęczam je do końca, ale tej nie mogłam. Poddałam się.
Tego absolutnie nie da się czytać. Język użyty w powieści jest nie tylko potoczny, ale naiwny. Czytanie mnie po prostu męczyło. Natężenie absurdu, idiotyzmów i obrzydliwości przekracza skalę dobrego smaku. Na jednej stronie znalazł się wywód dotyczący defekacji i masturbacji głównego bohatera. Takich stron jest więcej. Dotrwałam do pięćdziesiątej strony i powiedziałam sobie...
więcej Pokaż mimo to