"Pod wieczór dzień mi się zwierszył". Ostatnio letnie wieczory spędzam, zagłębiając się w poezję. Mogę rzec, że moje dni też się wierszują. Niestety pomimo kilku niezwykle ciekawych wierszy, sam tomik jako całość nie wzbudził we mnie głębszych emocji. Z pewnością sięgnę po inne dzieła autorki, z tym tomem niestety rozminęłam się tak jak podmiot jednego utworu „rozminął się ze sobą na ulicy".

"Pod wieczór dzień mi się zwierszył". Ostatnio letnie wieczory spędzam, zagłębiając się w poezję. Mogę rzec, że moje dni też się wierszują. Niestety pomimo kilku niezwykle ciekawych wierszy, sam tomik jako całość nie wzbudził we mnie głębszych emocji. Z pewnością sięgnę po inne dzieła autorki, z tym tomem niestety rozminęłam się tak jak podmiot jednego utworu „rozminął się...

Chociaż Urszula Kozioł jest znaną autorką tomów poetyckich, felietonów, prozy, form dramatycznych, w tym inscenizacji dla dzieci oraz monodramów, dla mnie było to pierwsze spotkanie z Jej twórczością w ogóle. Szkoda, bo tomik „Ucieczki” bardzo mnie zaintrygował, zmusił do głębszej refleksji. Poezja ta przenika do każdego punktu naszego serca, uderzając w najczulsze jego struny, wywołując wiele konsternacji i zadumy. Czytam aktualnie książkę o różnych odcieniach starości i kiedy wzięłam do rąk „Ucieczki” jakoś we mnie podwójnie wszystko zadrżało.



Tomik podzielony jest na dwie części, zawiera trzydzieści pięć wierszy spiętych w jedną całość niezbyt przyciągającej oko okładki, która ma estetyczny i powściągliwy wyraz, jednak podejrzewam ma ona swoją specyfiką pokreślić wymiar ascetyczny zawartych w niej poezji. Całość poprzedza wiersz „Do F.”, który opowiada o wielkiej tęsknocie za mężem, z którym autorka spędziła najwspanialsze lata swojego życia, najlepsze chwile: „Wodzę za tobą myślami/ wodzę za tobą słowem/ przekazują cię innym/ do pamiętania/ bylebyś był/ tak czy owak/ żebyś był.” Ten wiersz podkreśla ton, w jakim cały tomik został utrzymany. Tęsknota, żal i poczucie głębokiej, poruszającej pustki, tak w sercu, jak i życiu, mogą spotkać każdego z nas, bo utrata, strata, boli.

Cała recenzja na:
http://nietypowerecenzje.blox.pl/2017/02/8222Ucieczki8221-Urszula-Koziol-Rozne-formy.html

Chociaż Urszula Kozioł jest znaną autorką tomów poetyckich, felietonów, prozy, form dramatycznych, w tym inscenizacji dla dzieci oraz monodramów, dla mnie było to pierwsze spotkanie z Jej twórczością w ogóle. Szkoda, bo tomik „Ucieczki” bardzo mnie zaintrygował, zmusił do głębszej refleksji. Poezja ta przenika do każdego punktu naszego serca, uderzając w najczulsze jego...

Chylę czoła przed Urszulą Kozioł za jej kolejny tomik. Jakże pięknie pisze ona o starości, samotności, utracie i tęsknocie. I jeszcze o czymś... o ucieczce i niemożności ucieczki, o godzeniu się na to, przed czym nie da się uciec.

Gorąco polecam.

Chylę czoła przed Urszulą Kozioł za jej kolejny tomik. Jakże pięknie pisze ona o starości, samotności, utracie i tęsknocie. I jeszcze o czymś... o ucieczce i niemożności ucieczki, o godzeniu się na to, przed czym nie da się uciec.

Gorąco polecam.

Moim zdaniem to najsłabszy tomik tej poetki, choć ma momenty - zwłaszcza w tytułowym poemacie.

Moim zdaniem to najsłabszy tomik tej poetki, choć ma momenty - zwłaszcza w tytułowym poemacie.