"Głowa Minotaura" to książka dla tych, którzy nie wybaczyli panu Krajewskiemu literackiej przeprowadzki z Wrocławia do Lwowa i wymiany Eberharda Mocka na Edwarda Popielskiego.

Właśnie w tej powieści obaj komisarze się spotykają, nawiązują przyjacielskie relacje i wspólnie prowadzą śledztwo w poszukiwaniu zwyrodnialca gwałcącego, duszącego i zjadającego policzki dziewicom. Widać wyraźnie ich uderzające podobieństwo. Obaj są po pięćdziesiątce i różnych życiowych zawirowaniach. Mają piwnozielone oczy i sygnety z onyksem oraz swoje dziwactwa, choć Popielski chyba większe. Obaj wykazują się sporą niesubordynacją wobec zwierzchników i litery prawa, jak również skłonnością do niekonwencjonalnych i niekiedy brutalnych metod pracy. Widać także, że pan Krajewski preferuje jeden określony typ bohatera - elegancki dandys, z zamiłowaniem do składni łacińskiej i starożytności w ogóle, szachów i kobiet (szczególnie tych, które swoje wdzięki oferują za pewną opłatą), sporo pijący i zakąszający, przy czym Mock woli śledzie a Popielski wątróbki i pasztety.

Niewątpliwa konsekwencja autora nie jest jednak jedynym powodem, dla którego należy on do moich ulubieńców. Cenię Krajewskiego również ze względu na język: żywy, barwny, obfitujący w łacińskie zwroty i sentencje, a nawet metafory (np. 'surowy niczym Katon Starszy dla Kartagińczyków'), skrzący się naleciałościami gwary śląskiej i lwowskiej. Istny raj dla filologa, nie tylko klasycznego;-)
Tym bogatym językiem pisarz kreśli szeroką panoramę społeczną, w tej książce skupiając się szczególnie na środowisku żydowskim oraz na mężczyznach o tzw. 'greckich gustach'. Swoją drogą, czy ktoś, nie będący filologiem klasycznym, użyłby takiego akurat określenia?
No i jeszcze ten klimat! Mroczny, dekadencki, z elegancką i stylową przedwojenną patyną.

Oczywiście "Głowa Minotaura", tak jak i inne powieści pana Krajewskiego, to przede wszystkim kryminał. I to naprawdę dobry kryminał posiadający wszystkie najlepsze cechy swojego gatunku: zwroty akcji, mylne tropy i zaskakujące zakończenie.
Polecam dla odprężenia lub pobudzenia, co kto lubi. De gustibus non est disputandum*.


*O gustach się nie dyskutuje.

"Głowa Minotaura" to książka dla tych, którzy nie wybaczyli panu Krajewskiemu literackiej przeprowadzki z Wrocławia do Lwowa i wymiany Eberharda Mocka na Edwarda Popielskiego.

Właśnie w tej powieści obaj komisarze się spotykają, nawiązują przyjacielskie relacje i wspólnie prowadzą śledztwo w poszukiwaniu zwyrodnialca gwałcącego, duszącego i zjadającego policzki dziewicom....