Niezłe choć nierowne mocno nierówne niektóre opowiadania na rympał pisane.Bardziej jest to taka satyra na powieści detektywistyczne w tym autoironia aktorki do postaci Poirota.

Niezłe choć nierowne mocno nierówne niektóre opowiadania na rympał pisane.Bardziej jest to taka satyra na powieści detektywistyczne w tym autoironia aktorki do postaci Poirota.

Opisane sprawy może nie były zbyt wyszukane, ale za to dynamika między Tuppence a Tommy - coś wspaniałego.
Miło i szybko się to czyta, książka akurat na weekend.

Opisane sprawy może nie były zbyt wyszukane, ale za to dynamika między Tuppence a Tommy - coś wspaniałego.
Miło i szybko się to czyta, książka akurat na weekend.

Wychodzi na to, ze nie jestem fanka ksiazek z Tuppence i Tommy. Tym razem, opowiadania sa maksymalnie krotkie, bez sensownego zakonczenia, takie jakby niedokonczone albo urwane. Czasem fajnie poczytac krotsze opowiadania, ale te miniatury mi nie podeszly. Do tego dochodzi absolutnie pretensjonalny koniec.

Wychodzi na to, ze nie jestem fanka ksiazek z Tuppence i Tommy. Tym razem, opowiadania sa maksymalnie krotkie, bez sensownego zakonczenia, takie jakby niedokonczone albo urwane. Czasem fajnie poczytac krotsze opowiadania, ale te miniatury mi nie podeszly. Do tego dochodzi absolutnie pretensjonalny koniec.

Jest to zbiór spraw rozwiązywanych przez Tommego i Tuppence, niektóre bardzo ciekawe, jest to książka dobra na początku przygody z Agathą.

Jest to zbiór spraw rozwiązywanych przez Tommego i Tuppence, niektóre bardzo ciekawe, jest to książka dobra na początku przygody z Agathą.

Państow Beresfordowie - Tommy i Tuppence przejmują po aresztowanym przestępcy agencję detektywistyczną w Londynie. Mają wykonywać bieżące zlecenia, a jednocześnie we współpracy z wywiadem , rozszyfrować kontakty byłego właściciela .
Rozwiązują 15 spraw , za każdym razem wzorując się na jakimś książkowym detektywie. Ja rozpoznałam jedynie Sherlocka Holmesa i ojca Browna.
Czytanie tych historii porównałabym do oglądania reality show [ od razu pochwalę się , że nie oglądam]. Jeśli komuś bohaterowie są obojętni - będzie się nudził, jeśli ktoś ich lubi - chętnie się dowie co nowego u Tommego i Tuppence.
Problemy kryminalne nie są skomplikowane , ale podziwiam Agathę Christie za wyobraźnię , za wymyślanie sprytnych drobiazgów.
Przy okazji znalazłam jakieś smaczki dla siebie. W opowiadaniu "Zaginiona dama" mamy taki opis wioski: 7 domków , 2 puby , 2 sklepiki , urząd pocztowo- telegraficzny. Wszystko to na odludziu. Nie pierwszy raz w książkach autorki pojawiają się takie opisy. Zachodzę w głowę z czego utrzymują się te puby i sklepiki ? Zagadka godna może nie królowej , ale jakiejś księżniczki kryminału.
A książkę polecam miłośnikom duetu Tommy i Tuppence.

Państow Beresfordowie - Tommy i Tuppence przejmują po aresztowanym przestępcy agencję detektywistyczną w Londynie. Mają wykonywać bieżące zlecenia, a jednocześnie we współpracy z wywiadem , rozszyfrować kontakty byłego właściciela .
Rozwiązują 15 spraw , za każdym razem wzorując się na jakimś książkowym detektywie. Ja rozpoznałam jedynie Sherlocka Holmesa i ojca...

Daję ocenę przeciętną, ponieważ opowiadania mnie lekko ubawiły, ale nie zaskoczyły, nie wciągnęły wystarczająco w czytanie. Właściwie cała treść to dialog. Zbyt długi.

Daję ocenę przeciętną, ponieważ opowiadania mnie lekko ubawiły, ale nie zaskoczyły, nie wciągnęły wystarczająco w czytanie. Właściwie cała treść to dialog. Zbyt długi.

Interesujące, wciągające i urocze było to spotkanie z Państwem Beresford. Tuppence , jako "umierająca" z nudów bogata żona marzy o przygodach i marzenie to spełnia się w postaci otrzymanego do prowadzenia biura detektywistycznego. Wraz z mężem rozwikłają niejedną zagadkę pełną niebezpieczeństw, by na końcu stanąć do walki z najniebezpieczniejszym przeciwnikiem - numerem 16. Dostajemy tutaj wszystko czego można wymagać od dobrego kryminału: zagadki, zaskakujące zwroty akcji, humor oraz uroczych głównych bohaterów. Nic tylko czytać!

Interesujące, wciągające i urocze było to spotkanie z Państwem Beresford. Tuppence , jako "umierająca" z nudów bogata żona marzy o przygodach i marzenie to spełnia się w postaci otrzymanego do prowadzenia biura detektywistycznego. Wraz z mężem rozwikłają niejedną zagadkę pełną niebezpieczeństw, by na końcu stanąć do walki z najniebezpieczniejszym przeciwnikiem - numerem 16....

przebojowa Tuppence podbija ocenę, ale jak na Christie to tylko dobre opowiadania.

przebojowa Tuppence podbija ocenę, ale jak na Christie to tylko dobre opowiadania.

Tym razem barwne małżeństwo - Tommy i Tuppence - podejmuje się rozwiązania 13 zagadek kryminalnych - począwszy od niewinnej kradzieży, a skończywszy na morderstwie. W mojej opinii ,,Śledztwo na cztery ręce" jest mniej udane od innych powieści Agathy Christie, mimo to polecam dla wszystkich, a szczególnie dla fanów autorki. Warto poznać panią Christie od trochę innej strony :)

Tym razem barwne małżeństwo - Tommy i Tuppence - podejmuje się rozwiązania 13 zagadek kryminalnych - począwszy od niewinnej kradzieży, a skończywszy na morderstwie. W mojej opinii ,,Śledztwo na cztery ręce" jest mniej udane od innych powieści Agathy Christie, mimo to polecam dla wszystkich, a szczególnie dla fanów autorki. Warto poznać panią Christie od trochę innej strony...

Ta książka to kompletne rozczarowanie.
Tuppence i Tommy zakładają agencję detektywistyczną i rozwiązują wyjątkowo naiwne zagadki.
Wyjątkowo nudny zbiór opowiadań.

Ta książka to kompletne rozczarowanie.
Tuppence i Tommy zakładają agencję detektywistyczną i rozwiązują wyjątkowo naiwne zagadki.
Wyjątkowo nudny zbiór opowiadań.