Zawsze zastanawiało mnie - dlaczego Franz Kafka nie chciał wydać swojej powieści i dlaczego kazał ją spalić przyjacielowi? Może czuł, że nie ukończył powieści? Może chciał ją napisać inaczej? Może uważał, że nie potrafi oddać w powieści, tego co naprawdę myślał?

Czułam się dziwnie, kiedy czytałam takie sformułowanie, że "rozdział powyższy pozostał niedokończony". Bo to oznacza, że może brakować całych rozdziałów, całego toku myślenia autora! W każdym razie - uwielbiam Maxa Broda, że nie spalił całego rękopisu przyjaciela!

Kusi mnie, by interpretować "Proces" jako koszmar senny. Z drugiej strony mam uczucie, że to interpretacja zbyt prosta, zbyt wygodna - bo przecież nie można z czystym sumieniem napisać, że nie było w realnym życiu podobnych procesów, podobnych sądów, podobnie wykonanych wyroków.

Kiedy czytam tę powieść, myślę o ogromnej samotności głównego bohatera. O tej specyficznej samotności w społeczeństwie, w tłumie ludzi, o tym poczuciu pustki i przekonaniu, że w sytuacji, gdy na naszą głowę sypią się gromy czy oskarżenia - jesteśmy całkiem sami i nikt nam nie pomoże. I wtedy cała powieść nagle przestaje być absurdem i już nie można o niej myśleć w kategoriach snu.

PS. Nawet to, co pozostało z powieści można uznać za arcydzieło. Niemniej dręczą mnie te pozostawione luki, niedokończenie powieści, brak ostatecznego zdania autora - dlatego odejmuję 1 gwiazdkę.

Zawsze zastanawiało mnie - dlaczego Franz Kafka nie chciał wydać swojej powieści i dlaczego kazał ją spalić przyjacielowi? Może czuł, że nie ukończył powieści? Może chciał ją napisać inaczej? Może uważał, że nie potrafi oddać w powieści, tego co naprawdę myślał?

Czułam się dziwnie, kiedy czytałam takie sformułowanie, że "rozdział powyższy pozostał niedokończony". Bo to...