Czasami człowiek zachowuję się dziwnie, a szczególne prawo do „dziwnego zachowania” jakby z urzędu mają kobiety. Patrząc bardzo stereotypowo niestety nikt mi nie zaprzeczy. Jestem 30stką, chociaż nigdy w życiu nie sądziłam, że będę aż tak stara :) Mam szczególną zdolność pakowania się w różne tarapaty, zarówno ja jak i moje koleżanki rówieśniczki.
Po co ja to mówię? Przed chwilą zamknęłam książkę Marii Venturi pt. „Szept wspomnień” i te wszystkie powyższe myśli to właśnie dlatego. Bohaterką książki jest kobieta po 30stce Linda, z całym bagażem doświadczeń i z dodatkowym plecakiem goryczy po dwóch nieudanych małżeństwach. Na dodatek w reklamówce niesie problemy z dorastającą córkę a w drugiej ręce targa niepewność z powodu jeszcze nie do końca zaadoptowanego syna. Typowa „matka polka”, na pierwszym miejscu dzieci a w tle cała masa problemów dobijających. Nic nadzwyczajnego, zwykła historyjka jakich pełno, wplata się tam też w międzyczasie przyjaciółka psycholożka, która co prawda służy dobrymi rodami, ale kto w wieku 30stu lat słucha rad? (to taki drugi bunt nastolatki, wiem coś o tym). Gdyby jednak ktoś śmiał stwierdzić, że problemów jest za mało lub są, że tak powiem „z cienkiej rury” to Linda niechcący (naprawdę!) poznaje młodszego od siebie o 8 lat! Matteo. W tym momencie zaczyna się walka rozumu z sercem, a wcześniejsze problemy wcale nie stają się lżejsze i wbrew pozorom wcale się nie ulotniły. Kto wygrał, jak myślicie? Serce czy rozum? A może podpisali ugodę?
Teoretycznie banalna książeczka o wszystkim i niczym, ale mnie się podobała, może dlatego, że jestem 30stką i wiem jak to jest .... i wiem, że czasami ma się serdecznie dość, na szczęście moje problemy są (chyba!) mniejszego kalibru, ale miło było pomarzyć o młodszym o te 8 lat Facecie, pomimo tego, że zdecydowanie wolę starszych.
Polecam, a co! Tak do kubka kawy i do lampki czerwonego wina, dla podkreślenia smaku i nie tylko dla 30stek.

Złota myśl z "Szeptów wspomnień":
"Uczucie, które zostaje po miłości, jest bardzo kruche, wystarczy nowa miłość, żeby je odegnać".

Czasami człowiek zachowuję się dziwnie, a szczególne prawo do „dziwnego zachowania” jakby z urzędu mają kobiety. Patrząc bardzo stereotypowo niestety nikt mi nie zaprzeczy. Jestem 30stką, chociaż nigdy w życiu nie sądziłam, że będę aż tak stara :) Mam szczególną zdolność pakowania się w różne tarapaty, zarówno ja jak i moje koleżanki rówieśniczki.
Po co ja to mówię? Przed...