"Za wszystkich dobrych Indian! Dawnych, obecnych i przyszłych"

Powieść Vonneguta określana jako antyutopia, w gruncie rzeczy jest raczej dystopią. Należy sobie zadać pytanie, jak to możliwe, że autor dzieła, z początku lat pięćdziesiątych, wykazał się tak wielkim wizjonerskim zmysłem. Powszechna automatyzacja ogarnia wszystkie dziedziny naszego życia i trudno jest się oprzeć wrażeniu, że wizja przedstawiona w powieści może, w mniejszym lub większym stopniu, się ziścić. Myśląc o książce z dzisiejszej perspektywy dojdziemy do smutnego wniosku, że Indianami, za których toast wznosił Lasher, jesteśmy my sami. Wiele czynności zanika w wyniku rozwoju technologicznego i w wielu przypadkach czynnik ludzki przestaje być niezbędny. I choć możemy mieć różne zdanie na temat współczesnego stanu cywilizacji, nie jesteśmy w stanie odwrócić biegu rzeczy. Mamy do wyboru dwie drogi. Możemy w obliczu technologii pozostać dumnymi Indianami, wierząc że nasze koszule są kuloodporne. Wtedy czeka nas niechybny, szybki koniec. Istnieje też alternatywa i każdy z nas może bezpiecznie dla siebie zasilić szeregi Knotów...

"Za wszystkich dobrych Indian! Dawnych, obecnych i przyszłych"

Powieść Vonneguta określana jako antyutopia, w gruncie rzeczy jest raczej dystopią. Należy sobie zadać pytanie, jak to możliwe, że autor dzieła, z początku lat pięćdziesiątych, wykazał się tak wielkim wizjonerskim zmysłem. Powszechna automatyzacja ogarnia wszystkie dziedziny naszego życia i trudno jest się...