Dużo w niej prawdy - o mnie też.

Dużo w niej prawdy - o mnie też.

'' Nie miałam pojęcia ile zasadzek czyha na starą kobietę w domu który starałam się dla niej wymościć ''

Jakimś trafem zdarzyło się iż kolejna książka w mojej czytelniczej kolejce, znowu traktuje o rodzinnych koligacjach . W poprzedniej mieliśmy rozebrane na czynniki pierwsze więzi braterskie, tym razem więzi dotyczą matki i córki . A właściwie wypadałoby powiedzieć, matki, córki i wnuczki Julki . Ponieważ chcąc czy nie, ona też bierze udział w tej historii, chociaż znikomy . Matka ma 80 lat, jest coraz mniejszą (wraz z postępowaniem choroby) staruszką chorą na raka . Córka ma lat 47 , dobrze płatną pracę i nastoletnią córkę Julkę, którą wychowuje sama . Stan starszej pani w końcu jest już tak zły, iż nie może sama mieszkać , potrzebuje stałej opieki osób trzecich . Ta sytuacja sprawia że życie jej samej , oraz jej córki i wnuczki diametralnie się zmienia . Co niestety nie odpowiada żadnej z trzech kobiet, zmuszonych do zamieszkania razem . Sprawa jest trudna z różnych powodów, tym bardziej że Basia (córka staruszki) nie otrzymuje znikąd pomocy, jej brat, który nota bene zawsze był ukochanym synusiem mamusi, teraz zupełnie umywa ręce od zaistniałej sytuacji . W końcu zdarza się coś co pomoże Barbarze trochę inaczej spojrzeć na swoją matkę, swoje dzieciństwo (zimny wychów) oraz ich wzajemne stosunki . Książka jest niezła, ale tylko tyle, jakoś wielu emocjonalnych strun we mnie nie poruszyła . Być może dlatego że rozpraszały mnie i irytowały skróty nazw miejscowości, czy nazwisk do tylko pierwszych liter . Na przykład : Zakupy w A : Dojeżdża do D ; Edek z I ; Mama nie chciała mieszkać w P itd. Ciągnie się to przez całą książkę i jest wkurzające .

'' Nie miałam pojęcia ile zasadzek czyha na starą kobietę w domu który starałam się dla niej wymościć ''

Jakimś trafem zdarzyło się iż kolejna książka w mojej czytelniczej kolejce, znowu traktuje o rodzinnych koligacjach . W poprzedniej mieliśmy rozebrane na czynniki pierwsze więzi braterskie, tym razem więzi dotyczą matki i córki . A właściwie wypadałoby powiedzieć,...

Bardzo interesująca książka, poruszająca trudność jaką jest opieka nad starszym ciężko chorym człowiekiem. Pokazuje wiele całkiem różnych emocji oraz ich wyparcie. Silna, wymagająca kobieta nagle staje się małą, bezbronną istotą. Natomiast jej córka- krytykowana przez matkę, trochę od niej odsunięta, przez całe życie doświadczała trudnego życia jakim jest życie z osobą zamknięta w sobie, nie znoszącą sprzeciwu a jednocześnie skupioną całkowicie na sobie. Wzrusza, skłania do przemyśleń i jest przy tym fenomenalna.

Bardzo interesująca książka, poruszająca trudność jaką jest opieka nad starszym ciężko chorym człowiekiem. Pokazuje wiele całkiem różnych emocji oraz ich wyparcie. Silna, wymagająca kobieta nagle staje się małą, bezbronną istotą. Natomiast jej córka- krytykowana przez matkę, trochę od niej odsunięta, przez całe życie doświadczała trudnego życia jakim jest życie z osobą...

Książka, jakich niewiele na naszym rynku. Zdaje się, że tylko ta i niedawno wydany "Ojciec PRL" Wojciecha Staszewskiego, poruszają trudny temat opieki nad starszymi rodzicami. Jak sobie poradzić z pracą, własnym domem i obowiązkami nad starszą, często zniedołężniałą, osobą? Jako pogodzić wizyty w szpitalu z obowiązkami zawodowymi.Do tego problem, że starsi rodzice często nie chcą zaakceptować zmian w swoim życiu: konieczności przeprowadzki do innego miasta, czy poddania się opiece, zatrudnionej specjalnie pielęgniarki lub gospodyni, zajmującej się rodzicem podczas naszej nieobecności. Do tego dziwactwa starszych osób, które potęgują się z wiekiem.
To temat, który dotyczy każdego z nas - każdy z nas, bowiem ma rodziców i winien jest im zapewnić godną, wygodną starość.
W książce Hanny Samson mamy wpleciony dodatkowy wątek: pamiętnika pisanego równolegle w jednym zeszycie przez oboje jej rodziców. To rzuca dodatkowe światło na dawne wydarzenia z życia matki bohaterki.
Technikę pisarską,zastosowana w książce, można przy odrobinie dobrej woli nazwać strumieniem świadomości: są to wielokrotnie złożone zdania, poprzedzielane jedynie przecinkami, ciągnące się przez pół strony. Ta nerwowa narracja dobrze oddaje stan ducha bohaterki, która zagłuszona ryczącym telewizorem (starsza matka nie dosłyszy),zagoniona do robienia coraz to nowych przekąsek (mama ma ochotę na "coś specjalnego" do jedzenia, czyli nigdy nie kończące się przekąski),wyrywana wielokrotnie w nocy ze snu (mama kursuje na trasie kuchnia-łazienka obijając się o ściany),pozbawiona własnego miejsca (swój pokój odstąpiła mamie),miota się między sobą, córką a matką.
Ten egzamin musi przejść każdy z nas i tylko od nas zależy, jak sobie z tym poradzimy.
"Miłość. Reaktywacja" - dla każdego.

Książka, jakich niewiele na naszym rynku. Zdaje się, że tylko ta i niedawno wydany "Ojciec PRL" Wojciecha Staszewskiego, poruszają trudny temat opieki nad starszymi rodzicami. Jak sobie poradzić z pracą, własnym domem i obowiązkami nad starszą, często zniedołężniałą, osobą? Jako pogodzić wizyty w szpitalu z obowiązkami zawodowymi.Do tego problem, że starsi rodzice często...

To nie jest miła i przyjemna lektura. Patrzenie na cierpienie bliskiej osoby całkowicie zdanej na główną bohaterkę, staje się dla niej podwójnie trudne: walczy z postępującą chorobą matki i własną psychiką. Książka napisana ze znajomością tematu, dająca dystans do sprawy, a jednocześnie wchodząca głęboko w zagadnienie niesienia pomocy - ile jesteśmy w stanie z siebie dać, oraz w temat odchodzenia.

Lektura dla tych, których nie odstraszyła "Miłość" Michaela Haneke'go.

To nie jest miła i przyjemna lektura. Patrzenie na cierpienie bliskiej osoby całkowicie zdanej na główną bohaterkę, staje się dla niej podwójnie trudne: walczy z postępującą chorobą matki i własną psychiką. Książka napisana ze znajomością tematu, dająca dystans do sprawy, a jednocześnie wchodząca głęboko w zagadnienie niesienia pomocy - ile jesteśmy w stanie z siebie dać,...

Wydaje ci się, że masz „poukładane życie” – jesteś dojrzała, niezależna; rozwód - już za sobą, posiadasz: pracę, mieszkanie, prawie dorosłą córkę, jakiegoś tam kochanka, czas nareszcie tylko dla siebie i nagle okazuje się, że masz również matkę, która potrzebuje twojej pomocy. Czy poświęcisz Jej swój czas? Czy przypadkiem ta staruszka, która sprowadziła cię na ten świat, nie denerwuje cię ? Czy potrafisz „reaktywować” swoją miłość?
Kiedy szukam odpowiednich słów, które mogłyby określić „Reaktywację miłości”; jej klimat, charakter, znaczenie - odnajduję nieokreślone do końca odczucia, że książka ta jest bardzo smutna, ale jednak nie pozbawiona humoru; zabawny jest miedzy innymi fragment, kiedy matka i córka wspominają te same zdarzenia i okazuje się, że każda zapamiętała je absolutnie inaczej, co prowadzi do komicznych konfrontacji. Bogactwa wrażeń, uczuć i refleksji, które towarzyszą tej lekturze nie da się w pełni oddać słowami.
Jest to opowieść o związkach międzyludzkich, więzach krwi, które zawsze będą najsilniejsze, nie do pokonania, nie do zerwania, o przeszłości, w której po części żyjemy, o przemijaniu i starości, o chorobie i śmierci. O naszym egoizmie, złości, frustracji, wyrzutach sumienia, pretensjach o przeszłość, o samotności i o pogodzeniu, o odradzającej się miłości do matki.
Jednym słowem jest to opowieść o życiu, o nas. Jest tu smutek, wzruszenie, mądrość, ale przede wszystkim szczerość, po prostu – prawda o człowieku.

Wydaje ci się, że masz „poukładane życie” – jesteś dojrzała, niezależna; rozwód - już za sobą, posiadasz: pracę, mieszkanie, prawie dorosłą córkę, jakiegoś tam kochanka, czas nareszcie tylko dla siebie i nagle okazuje się, że masz również matkę, która potrzebuje twojej pomocy. Czy poświęcisz Jej swój czas? Czy przypadkiem ta staruszka, która sprowadziła cię na ten świat,...

wyjątkowa, dotyka emocji o których nie łatwo jest mówić, genialny wizjer w relacje matka-córka

wyjątkowa, dotyka emocji o których nie łatwo jest mówić, genialny wizjer w relacje matka-córka

Książka jest fajnie napisana, przedstawione jest życie z różnych punktów widzenia. Może ona uświadomić czytelnikowi, że to co dla niego jest czarne, dla innych może być białe. Dobrze i szybko się ją czyta, jednak pozostawia kilka kwestii do przemyślenia.

Książka jest fajnie napisana, przedstawione jest życie z różnych punktów widzenia. Może ona uświadomić czytelnikowi, że to co dla niego jest czarne, dla innych może być białe. Dobrze i szybko się ją czyta, jednak pozostawia kilka kwestii do przemyślenia.